✅ درباره این روزهای افغانستان:
1️⃣ اول؛ نگران افغانستان هستیم وهمدردی می‌کنیم.
2️⃣ دوم؛ اما نمی‌توانیم مثل سوریه یا عراق ورود نظامی و مستشاری کنیم. چرا؟ چون دولت افغانستان هیچ دعوتی از ما نکرده؛ چون ارتش افغانستان خود حاضر به مقاومت نیست؛ چون عموم مردم افغانستان خود حاضر به دفاع از این دولت نیستند!
🔹پس وقتی نه دولتشان از ما خواسته، نه ارتش و مردم‌شان خود حاضر به مقاومت در برابر #طالبان هستند ما دنبال چه برویم؟
3️⃣ سوم؛ گروه‌های اصیل شیعه افغانستان مثل #فاطمیون ترجیح دادند در دو قطبی طالبان و دولت آمریکاییِ #اشرف_غنی و عبدالله عبدالله سکوت اختیار کنند.
🔹طالبان هم میداند که جان و مال و ناموس شیعه افغانستان خط قرمز جمهوری اسلامی است و دست درازی نمی‌کند کما اینکه اخبار موثق این را تایید می‌کند؛ لذا هیچ نیازی به ورود ایران نیست.
4️⃣ چهارم؛ منافع ملی و بین المللی ایران در ورود به جنگ داخلی افغانستان نه تنها تامین نمی‌شود بلکه ذبح می‌شود. آمریکایی‌ها و غربگراها سعی کرده‌اند به طُرق مختلف پای ایران یاحداقل #شیعیان_افغانستان را به این جنگ باز کنند اما هوشیاری جمهوری اسلامی بعلاوه هوشیاری شیعیان افغانستان جلوی این توطئه خطرناک را گرفت. نه دولت کرزای و اشرف غنی برای ما سودی داشت نه طالبان خطری همچون #داعش!
🔹ما هم نگران این روزهای افغانستانیم و امیدواریم همه طرف‌های افغانی هرچه سریعتر به راه‌حل سیاسی دست پیدا کنند اما دخالت قدرت‌های خارجی، کار را سخت‌تر می‌کند و شعله جنگ را بیشتر و بیشتر. اگر ایران دخالت کند پاکستان و ترکیه و عربستان هم دخالت می‌کنند و اوضاع پیچیده‌تر می‌شود.
🔸نباید اسیر فضای مجازی و پروپاگاندای برخی جریانات سیاسی شد که نه عرضه جنگیدن دارند و نه اهل ایثار وجان دادن و خون دادن هستند. مدعیان پوچ اندیشی که شعارشان نه غزه نه لبنان بود! حالا برای #هرات و #کابل دل می‌سوزانند! باور نکنید اینها عمری مردم مظلوم #فلسطین رامسخره کردند!
✍داود مدرسی یان
هدایت شده از بصیر نجف
⭕️💢⭕️
💢 با طالبان چه کنیم⁉️
🔹رفتار گستاخانه روز گذشته چند مرزبان طالبان، جامعه را با این سؤال مواجه کرده است که با طالبان چه باید بکنیم؟ و آیا رفتار چند ماه اخیر ما با آنها اشتباه نبوده است؟ شهید مدرس جمله معروفی دارد: «مقتضای وضعیت ما و دیانت ما صلح و همزیستی با دول دیگر است. پایبندی به اسلام در هیچ شرایط مکانی و زمانی اجازه تعرض به ما نمی‌دهد. مگر اینکه قصد دخالت و نفوذ داشته باشد در این صورت... اگر کسی متعرض شد باید قدر مقدور و میسور عقلاً، دیانتاً و سیاستاً در صدد رفع و دفع آن برآمد.»
🔸براساس این منطق؛ سیاست جمهوری اسلامی در عرصه دیپلماسی و روابط بین‌الملل سیاست صفر و صدی و یا خطی نیست بلکه مبتنی بر منافع ملی و اصل احترام متقابل قرار گرفته است. نحوه مواجهه ما با عراق قبل و بعد از جنگ تحمیلی، فراز و فرود رفتار ما با آل‌سعود، نحوه مواجهه ما با قطر قبل و بعد از پرونده سوریه و حتی تحریمش توسط عربستان و... را اگر بشکافیم دال محوری‌اش همین رویکردیست که امروز و دیروز از جمهوری اسلامی شاهد بوده و هستیم. در نحوه برخورد با طالبان هم در بر همان پاشنه سابق می‌چرخد.
🔹در موضوع افغانستان ما با یک وضعیت پیچیده و کلاف درهم تنیده مواجهیم. از یک‌سو #طالبان همه مردم افغان نیست و سیاست ما باید به نحوی تنظیم شود که در مواجهه یا مفاهمه به اکثریت مردم افغانستان‌ـ که همیشه ذیل ستم استکبار بوده‌ـ تعدی نشود.
🔸بر همین اساس ما همیشه معتقد بوده و هستیم که حل معضلات افغانستان از درون افغانستان و تشکیل یک دولت فراگیر ملی و متکثر بیرون می‌آید. البته حکومت طالب اگر اندک عقلی داشته باشد در مواجهه با همسایگان خویش و در شرایطی که بر اساس مصوبه شورای امنیت سازمان ملل، سران و برخی از مقامات طالبان در لیست سیاه قرار دارند که یکی از پیامدهای آن ممنوعیت سفر این مقامات به کشورهای عضو سازمان ملل است باید از در مفاهمه با همسایگان برآید نه با زبان تعدی. آن هم تعدی به دولتی که اول اینکه همیشه خیر افغانستان را خواسته و دوم اینکه اجازه قلدری و گردن‌کشی به هیچ نیروی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای را نداده است.
🔹دیروز خون مرزبان ما به ناحق ریخته شد و این برای ما دردناک است، اما این یک اصل بوده و خواهد بود که جمهوری اسلامی در مواجهه با امنیتش با هیچ کسی مماشات نخواهد کرد، چه ابرقدرتی مانند آمریکا و چه اقلیت کوچکی مانند طالب.
✍🏻یعقوب ربیعی