🔴 چرا انسان باید زود توبه کند و گناهان را روی هم تلنبار نکند؟ (بسیار مهم) 🎙آیت‌الله فاطمی‌نیا (ره)

نامزدی دخترم شش ماه طول کشید و بلافاصله بعد از اون نوبت دختر دومم شد. اون رو عقد کردن و به سال نکشید که هر دو ازدواج کردن.‌ همسرم از مال ثروتش کم شده بود ولی فقیر نبود.‌ دیگه نمی‌تونست مثل سابق بریز و بپاش کنه.‌ لصلا پول برای همچین مردهایی سمه. هم برای خودشون هم برای اطرافیانش. خیلی راحت می‌تونست برای خودش یه خونه اجاره کنه ولی مونده بود کنار من. مثل دو تا غریبه با هم زندگی میکردیم.‌ حالا نوبت ایثتار برای ابروی دخترهام بود.‌ اما تا کی؟ تا کی طاقت میاوردم و زندگی میکردم‌.‌ دلم مبخواست طوری که به آبروی هیچکس خدشه‌ای وارد نکنم بمیرم.‌ مرگ‌تنها راه نجات من بود. شب و روز به دعا نشستم که خدایا عمر من رو تموم کن. من دیگه دلم نمی‌خواد توی این دنیا باشم. انقدر دعا کردم که یک شب یه خانم بزرگواری اومد به خوابم.‌ صورتش رو ندیدم اما ناراحتیش از خودم رو درک میکردم. تشر مانند بهم گفت: بسه دیگه! تا کی میخوای چیزی رو از خدا بخوای که وقتش نشده. توسل کن، فردا خونه‌ت روضه بنداز انقدر عظمت داشت که وقتی از خواب بیدار شدم بدنم خشک شده بود. به سختی و با گریه همسرم رو صدا کردن. اتاقمون جدا بود و برای همین صدام رو دیر شنید. بالاخره اومد کنارم، حالم رو که دید خیلی نگران شد خواست زنگ بزنه اورژانس ولی اجازه ندادم.‌یکم آب خوردم و بهش گفتن. فردا باید روضه بندازم. گفت چه خوب که یادت به اول محرم هست. محرم! فردا روز اول محرم بود و من اصلا یادم نبود