💠تصوف و مرکبی به نام عشق 🔸بسياری از بزرگان عرفان صوفیانه در توصيه به عشق، مصاديقی را برشمرده­‌اند كه شائبه شهوانی در آن بسيار محتمل و بلكه قطعی است. 🔹از سيره برخی از آنان برمي­‌آيد كه اين شائبه در بسياری اوقات، در صحنه عمل نيز پديدار گشته است. حتّی اگر ما تقسيم عشق به شهوانی و غير شهوانی را هم بپذيريم، مواردی كه آنان برشمرده ‌اند، معمولاً سرانجامی جز گرفتاری در دام شهوت نداشته؛ همان شهوت حرامی كه اكيداً از جانب شرع مقدّس اسلام نهی شده است. 🔻از ميان صوفيان، صوفيان جمال پرست با كمال بي‌پروايي، جمال پرستی می‌كردند و در بازارها می‌گشتند و پسران امرد پيدا می‌نمودند و به ايشان تعشّق می‌ورزیدند و در سماع با شاهدان می‌رقصيدند[1] «اوحد­الدّين ابي الفخر كرمانی» در عشق بازی و شاهد بازی دست همه را از پشت بسته بود. می‌پنداشت عشق مجازی صوری، منهاج عشق حقيقی الهی است.[2] و در عشق شاهدان بيخودی و بی‌قيدی نشان می‌داد. 📚پی نوشت 1. مناقب،ص39،مقدمه مصحّح. 2. لمعات، به سعی دكتر جواد نوربخش،ص 50و51 . #نقد_تصوف #عشق_مجازی #شاهد_بازی #اوحدالدین_کرمانی 🔰 @adyanuniv 🔰