#اومانیسم و #مدیتیشن یکی از مباحث مشترک و بسیار مطرح امروز، «مراقبه» است که اغلب #جریانهای_نوظهور معنوی، مدعی کاربرد و استفاده از آن برای رسیدن به #آرامش بوده و در این مسیر، هر یک نسخه های متفاوتی عرضه و آن را یگانه راه و روش حقیقی نیل به آرامش و کمال (با تعریف نظام ماده گرای سرمایه داری) می خوانند. با توجه به فراگیر شدن این روش -تحت تبلیغات فراوان رسانه ای- میتوان گفت، امروز معنای تازهای از #مراقبه در حال شکل گیری و اشاعه در سراسر جهان است که با مفهوم اسلامی آن تفاوت ماهوی دارد. به عبارتی، میان آنچه امروز با نام #مدیتیشن و مراقبه مشهور است با #مراقبه_دینی و #ذکر_عارفانه، فاصله ای بسیار وجود دارد. مراقبه در فرهنگ غرب که از آن به « #مديتيشن» تعبير ميشود، عبارت است از نوعی تمرين و ممارست در تمرکز حواس برای رسيدن به آرامش روحی. خواب آرام، موفقيت، غلبه بر بيماری‌ها، احساس خويشاوندی با ديگران و...، از جمله آثاری است که غربی‌ها برای این نوع تمرکز برشمرده‌اند. اندک تأملی در این معنا حاکی از آن است که مراقبه در معنای غربی‌اش، صرفاً برای رسيدن به «خود» و کسب يک #آرامش_کاذب روانی می‌باشد؛ که یادآور همان ایده « #اومانیسم » (انسان محور) رایج در غرب است. 🌐کانال تخصصی فرق و ادیان🌐 جهت عضویت بر روی لینک زیر کلیک کنید.👇 @adyanuniv