🔴قرآن و تایید #علم_غیب برای غیر خداوند 💢سلفی ها با تقطیع قرآن یا استفاده ی موردی از قرآن، تنها آیاتی را برمی گزینند که بیان کننده و یا تایید کننده ی مقصود و منظور ایشان است، حال آنکه وقتی قصد داریم دیدگاه قرآن کریم نسبت به موضوعی را بررسی کنیم باید تمام آیات مربوط به آن موضوع را مد مورد کنکاش و دقت نظر قرار دهیم. 🔺یکی از این موارد مساله ی علم غیب است. سلفی ها و در رأس آنها وهابی ها با استناد به آیاتی مثل «وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ...؛ کلیدهای غیب نزد خداست و جز او کسی نمی داند...»(انعام/59) مدعی هستند که کسی جز خداوند متعال عالم به غیب نیست، بنابراین اعتقاد به اینکه غیر خداوند هم می تواند دارای چنین علمی باشد، به معنای این است که برای آن شخص مقامی از مقامات الهی و خداوندی قائل شده و این مساوی با شرک است. 💠در حالی که تنها نگاهی به آیات دیگر قرآن بطلان این ادعا را به اثبات می رساند. به عنوان مثال خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ...؛ خدا عالم غیب است، احدی را بر غیبش آگاه نمی کند مگر هر پیامبری را که راضی باشد و صلاح بداند...»(جن/26) 💠گویی این افراد بخش اول آیه را برداشته و به «الا» توجه نمی کنند. درست است که علم غیب در اختیار خداوند است، اما خود خداوند می فرماید به اذن و اراده ی خود به برخی بندگانش چنین علمی را عطا می کند. 🔺نمونه ی دیگر زمانی است که در سوره ی یوسف، بعد از اینکه داستان حضرت یوسف (ع) را مفصل نقل می کند، خطاب به نبی مکرم اسلام (ص) می فرماید: « ذَلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ...؛ اینها اخبار غیب است که ما به تو وحی می کنیم...»(یوسف/102) 👈ممکن است بگویند اگر پیامبر (صلی الله علیه وآله) علم غیب داشتند چگونه بود که برخی موارد اشیائی یا مثلا شتر ایشان گم می شد و آن حضرت مثل دیگر مردم به دنبال آن می گشت، چرا در این مواقع از علم غیب استفاده نمی کرد؟ 💠در پاسخ باید گفت اینکه ادعا می شود پیامبر اکرم (ص) یا اولیاء الهی به اذن الهی دارای علم غیب هستند به معنای این نیست که مانند خداوند همیشه و در همه جا به غیب جهان علم داشتند، بلکه هر زمان که خداوند متعال صلاح بداند ایشان نیز از بخشی از علم غیب مطلع شده و در باقی موارد بی اطلاع بودند. 🔰 @Adyanuniv