💠پارادوکس صوفیه درباره مرجعیت و ولایت فقیه 🔸صوفیان گنابادی به پیروی از پیشگامان خود سخنان ضد و نقیض درباره مسائل مختلف مطرح می ‌کنند. یکی از این مسائل، اظهار نظر های بزرگان و اقطاب صوفیه در مورد مسئله اجتهاد و ولایت فقیه است. 🔹ملا علی گنابادی نتیجه مراجعه به مجتهد را هرج و مرج می ‌ داند و می گوید : « نیابت ظاهرین و مجتهدین شیعه به اجازه و نص نیست؛ بلکه به عموم مقبوله عمربن حنظله است...واین خبر به ظاهر هرج و مرج می نماید .»[1] وی سپس ارجاع مردم به فقها را از محالات می ‌شمارد و می گوید: «بدون نصّ صریح مداخله کردن در هیچ امری از امور دین روا نمی ‌ باشد و حکم غیر ماذون به اذن خاص، حکم طاغوت است .» [2] 🔻اما امروزه و پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران که اصل ولایت فقیه شکل گرفت، سخن از پذیرش ولایت فقیه در کلام بزرگانشان دیده می ‌شود که فقها را مامور به تبلیغ احکام شریعت می دانند. که در هیچ جای سخنان اقطاب این فرقه در قبل از انقلاب ایران یافت نمی ‌شود. 🔻به عنوان مثال سلطان حسین تابنده در این باره می ‌گوید : « در زمان غیبت کبری، علمای اسلام مطابق مقبوله عمر بن حنظله مامور به تبلیغ اسلام و احکام شرع مبین و عرفای عظام مامور به دعوت به تزکیّه نفس و سلوک الی الله بوده اند .»[3] پی نوشت: 1. گنابادی، ملاعلی، صالحیه، انتشارات حقیقت، چاپ دوم، ص7. 2. همان، ص226 3. تابنده گنابادی، سلطان حسین، رساله ‌ی دفع شبهات، انتشارات حقیقت، چاپ ششم، ص19. #نقد_تصوف #ولایت_فقیه #عمر_بن_حنظله @adyanuniv🔰