دلت خوش است به این دانه‌های کوچک بر بام به خرده‌نانی و یک چکّه آرزو که نداری گلیم کوچک و پاهای سربه‌راه و دلی که همیشه خواست به دریا و دشت سر بگذاری چه ارتفاع بلندی شده درخت برایت چه ارتعاش عجیبی‌ست روی بال و پر تو کدام سنگ پرانده خیال‌های تو را که پر از هراس شده چشم‌های دربه‌در تو چقدر اشک برای تو ریختم همه‌ی عمر که ای پرنده‌ی بی‌‌ آب و دانه! زنده بمانی تو را چقدر از این خانه‌ی حقیر پراندم که از سرت نرود پر زدن، پرنده بمانی نه! سرنوشت تو در برف‌ها گلوله شدن نیست بپر به اوج و از این ابرهای پیر گذر کن به فکر خانه‌ای از آفتاب باش و شبت را به شوق دیدن آن روزهای خوب سحر کن دوباره پشت سرت می‌دوم مگر که بترسی به این امید که پر وا کنی پرنده بمانی چقدر خیره به پرواز توست چشم کمان‌ها خدا کند بروی تا همیشه زنده بمانی #سجاد_طحان‌پور #دوره_ششم_آفتابگردانها #ما_همه_آفتابگردانیم @Aftab_gardan_ha

می‌توانستم غزل باشم مرا از بر کنی یا دروغی ساده... تا شاید مرا باور کنی نامه‌ای باشم لبالب از غزل، شاید مرا وا نکرده در دل شومینه خاکستر کنی یا نه! شالی در هوای گیسوانت باشم و با من و بی تابی‌ام خواهی نخواهی سر کنی مثل یک لیوان آب یخ که در دستان توست مایه‌ی دلگرمی‌ات باشم اگر لب تر کنی می‌توانستم بمانم، می‌توانستی تو هم می‌توانستی کمی حال مرا بهتر کنی ساده بودم، فکر کردم نوبهارم پیش تو فکر هم حتی نمی‌کردم مرا پرپر کنی #سجاد_طحان‌پور #دوره_ششم_آفتابگردانها #ما_همه_آفتابگردانیم @Aftab_gardan_ha