📜 #روح_جمعی 🔹 در نگاه اسلامی #حیثیت_جمعی، انسان را از فرد به #جامعه و از جامعه به #توحید سوق می‌دهد که این حد اعلای #کمال است. درواقع در #معرفت_النفس آنچه برای انسان محقق می‌گردد مراتب عالی «#من_انسانی» است که برکنار از دیگران نیست و شمولیت وجود انسان نسبت به سایرین را نشان می‌دهد. لذا برای رسیدن به #توحید_الهی ، رسیدن به #روح_جمعی و اجتماعی است. 🔹 علامه طباطبایی (رضوان‌الله‌تعالی علیه) می‌فرمایند: "اینکه قرآن می‌فرماید: «عَلَيكُم أَنفُسَكُم لا يَضُرُّكُم مَن ضَلَّ إِذَا اهتَدَيتُم» یعنی اگر شما #هدایت شدید کفر و ضلالت دیگران بر شما راهی ندارد." این آیه شریفه ضمن توصیه بر #معرفت _النفس، بر #هویت_جمعی نیز تأکید دارد و این توصیه بر خود منافاتی با #تکالیف_اجتماعی ندارد. بلکه وقتی من انسان توسعه پیدا کرد و #من_شامل شد، «علیکم انفسکم» هم شامل همه جامعه‌ای که آن‌ها را جزئی از وجود خویش می‌یابد نیز می‌شود. 🔹 در #روابط_مؤمنین همین حقیقت حکم پیدا می‌کند. لذا اگر #توحید میان مؤمنین -با همه تکثراتشان- شکل بگیرد، همان #اخوت و #ولایت میان مؤمنین است و اخوت یعنی تکرر و تقویت #پیوندهای_مؤمنین در زندگی اجتماعی محقق می‌شود و هرچقدر این پیوندها قوی‌تر و مکرر باشد #اتحاد در جامعه بیشتر می‌شود. در #جامعه_ایمانی، #روح_ایمانی ظهور می‌کند و تا آنجا تشدید می‌شود که یک نفس بین همه مردم حاکم می‌شود که همان وجود #امام است. ادامه دارد..