📚 عهد 📚 ✍ یعنی انسان با خدا عهد ببندد که کاری را انجام دهد یا ترک کند ؛ ❗️مانند اینکه بگوید "باخدا عهد می بندم که نماز را اول وقت بخوانم" یا "بر من است عهد خداوند که نماز را اول وقت بخوانم". 📎 شرایط انعقاد عهد ✍ شرایط قسم به جز شرط پنجم، در عهد نیز لازم است مراعات شود. ⁉️ عهد نیز مانند نذر 👇 1⃣ می‌‌تواند مطلق باشد؛ ❗️مانند اینکه گفته شود "با خدا عهد می‌‌بندم که نمازم را اول وقت بخوانم" 2⃣ می‌‌تواند معلق بر شرطی باشد؛ ❗️مانند: "اگر در امتحان موفق شدم، با خدا عهد می‌‌بندم که نمازم را اول وقت بخوانم".

📚 شکستن عهد 📚 ✍ هر آنچه در بخش نذر بیان شد، در اینجا نیز جاری است. 📚 کفاره شکستن عهد 📚 ✍ مانند کسی است که یک روز از ماه رمضان را عمداً افطار کند؛ یعنی باید شصت روز روزه بگیرد یا شصت فقیر را غذا دهد.

سؤال: چه کنیم تمرکز فکر پیدا کنیم؟ جواب: اذکاری که برای جمع کردن فکر مؤثر است، مثل: (لا إله إلاّ الله) را زیاد بگویید. آیت الله العظمی بهجت (ره)

سؤال: برای حضور قلب در نماز و تمرکز فکر، دستورالعملی بفرمایید؟ جواب: بسمه تعالی، در آنی که متوجه شدید، اختیاراً منصرف نشوید! آیت الله العظمی بهجت (ره)

📚 استفاده از اموال پیدا شده 💠 سؤال: اگر در صندوق مغازه یا در حساب بانکی خود مبلغی ببینیم که ندانیم مال خودمان است یا دیگران، چه وظیفه ای داریم؟ در صورتی که با تحقیق و بررسی مالک آن معلوم نشود آیا می توانیم از آن مبلغ استفاده کنیم؟ ✅ جواب: باید تحقیق کنید و در صورتی که مالک آن معلوم نشد، اگر صندوق یا حسابی که مبلغ در آن است، مخصوص شما است و به طور معمول دیگران در آن پول خودشان را نمی گذارند، آن مبلغ مال شما محسوب می شود و می توانید از آن استفاده کنید. #مجهول_المالک #اموال_پیدا_شده 🆔 @leader_ahkam

📚 مضاربه 📚 ✍ عقدی است بین دو نفر که یکی صاحب سرمایه و دیگری عامل تجارت برای سرمایه‌‌گذاری است؛ مبنی بر اینکه سود حاصل بین آنها، به نسبت مورد توافق، تقسیم شود.

📚 شرایط صحت عقد مضاربه 📚 1⃣ شرایط عقد مضاربه: باید ایجاب از جانب صاحب سرمایه و قبول از جانب عامل باشد و هر لفظی (چه عربی و چه غیر عربی) یا هر فعلی که بر این معنا دلالت کند، کافی است. 2⃣ شرایط متعاقدین (طرفین عقد مضاربه) الف) بلوغ (پدر، جدّ یا قیم شرعی بچه می‌توانند با توجه به مصلحت بچه مضاربه کنند.) ب) عقل (دیوانه نباشد.) ج) اختیار (یعنی او را مجبور نکرده باشند.) د) عدم محجور بودن صاحب سرمایه (ممنوع‌‌التصرف در اموال خود نباشد.) هـ) عامل تجارت (کسی که با سرمایه کار می‌کند) قدرت بر تجارت داشته باشد. لذا اگر نسبت به قسمتی از سرمایه قادر به تجارت نباشد، به همان نسبت عقد مضاربه باطل است. ❗️مثال: اگر علی ۱۰۰ میلیون به حسن بدهد تا با آن تجارت، و طبق مضاربه عمل کند اما حسن فقط بتواند ۶۰ میلیون سرمایه به کار اندازد، در این صورت حق ندارد ۴۰ میلیون باقیمانده را بدون اجازه مالک، نزد خود نگه‌‌دارد. حتی اگر از آن استفاده نکند. ❗️مثال: اگر در مثال فوق حسن در ابتدای عقد مضاربه قادر بوده، اما در اثنای کار عاجز شود که ۴۰ میلیون را به کار اندازد، از آن لحظه به بعد حکم فوق حاکم خواهد بود. 3⃣ شرایط رأس‌‌المال (سرمایه) الف) سرمایه، پول رایج باشد و مضاربه با دین صحیح نیست؛ مگر بعد از قبض آن. فرقی هم نمی‌‌کند که مدیون، در مضاربه عامل باشد یا مدیون، شخص دیگر باشد. ب) مقدار معینی باشد. البته اگر به نحو مشاع باشد ایرادی ندارد؛ ❗️ مثلاً دو شریک که یکی سهمش ۳/۱ و دیگری ۳/۲ است،‌ می‌‌توانند این مال مشترک را در اختیار عامل تجارت قرار دهند تا مضاربه انجام گیرد؛ اگر چه سهم هر یک در مقدار سرمایه جدا نشده باشد و به همان نحو مشاع باشد. 4⃣ شرایط ربح (سود) ‌‌الف) سود بردن، به‌‌وسیله تجارت و خرید و فروش باشد. بنابراین اگر مالک، مالی را به زارعی دهد که با آن زراعت کند و محصول بین آن‌‌دو تقسیم شود، مضاربه نیست. یا پولی دهد که چند رأس گوسفند بخرد تا نماء آن بین آن‌‌دو تقسیم شود، مضاربه فاسد است و نماء حاصل از آن، مال صاحب مال و عامل، فقط مستحق اجرت‌‌المثل است. ب) سود هر یک از طرفین معین و مشخص باشد. ج) ربح تعیین شده در مضاربه نباید عدد مشخصی باشد. بلکه باید به صورت کسر مشاع (یعنی درصد) باشد. ❗️مثال: محمد ۱۰ میلیون سرمایه در اختیار علی می‌گذارد تا با آن برای او تجارت کند و از سود حاصله ۳۰% به محمد بپردازد. ← صحیح است. ⚠️ در مثال فوق اگر مبلغ مشخصی مثلاً ۳۰۰ هزار تومان به عنوان سود محمد تعیین شود که ماهانه به او پرداخت شود، باطل است. 📎 در صورتی‌‌که سود به صورت کسر مشاع، مثلاً ۵% در قرارداد مشخص شده باشد، می‌‌توان ماهانه به طور علی‌‌الحساب، مبلغ مثلاً ۳۰۰ هزار یا ۴۰۰ هزار تومان پرداخت کرد و در انتهای قرارداد می‌توانند با هم مصالحه کنند؛ یعنی به یکدیگر ابراز کنند که به همان مبلغ ماهانه‌‌ای که پرداخت می‌شد، هر دو راضی‌‌اند و هیچ کدام خود را طلبکار شخص مقابل نمی‌‌داند. د) منظور از ربح، سود نهایی پس از پایان مضاربه است؛ یعنی پس از خرید و فروش‌‌های متعدد، در نهایت، میزان سود حاصله (مازاد بر سرمایه) ربح نامید می‌شود که طبق قرارداد تقسیم می‌شود. و تا زمانی که مضاربه پابرجاست، محاسبه سود قطعی (ربح) معنا نخواهد داشت. ❗️مثال: اگر حسین به محمد ۱۰۰ میلیون تومان سرمایه داد تا برای او مضاربه کند و محمد ابتدائاً اتومبیلی خرید، اما هنگام فروش آن ضرر کرد و ۸۰ میلیون فروخت و سپس زمینی خرید و به قیمت ۱۵۰ میلیون فروخت و سپس با پول حاصله کالا خرید و آن را ۱۱۰ میلیون فروخت، در این مثال، سود قطعی ۱۰ میلیون است که طبق توافق (مثلا ۳۰ً%) بین این دو نفر تقسیم می‌شود و صاحب سرمایه حق ندارد بگوید در فروش زمین ۵۰ میلیون سود وجود داشته و آن را تقسیم کنیم؛ چون او رضایت داشته با ۱۵۰ میلیون نیز، کالا بخرد و تجارت کند. ﻫ) لازم نیست ربح حاصله نقد باشد. بلکه اگر به صورت جنس باشد، هر یک از طرفین می‌توانند سهم خود را مطالبه کنند یا سهم خود را بفروشند یا با آن هر معامله‌‌ای که بخواهند، انجام دهند. ❗️مثال: اگر حسین به محمد ۱۰۰ میلیون سرمایه دهد تا با آن خرید و فروش کند و محمد نیز طی معاملاتی، خودرو، زمین، کالا، و سپس یک واحد مسکونی بخرد، در صورتی‌‌که هنوز این واحد مسکونی را نفروخته تا سود حاصله نقد شود، حسین می‌تواند به محمد بگوید: "سهم مرا از این خانه نفروش تا خودم درباره آن تصمیم بگیرم." و) سود حاصله باید بین صاحب مال و عامل باشد و کس دیگری با آن دو شریک نشود. بنابراین اگر مقداری از سود را برای شخصی قرار دهند، مضاربه باطل است؛ مگر آنکه آن شخص کاری را که مربوط به تجارت است، انجام دهد.