🍃🌸 #ابابمـــ💛 •|لطفـےبنمـاڪہ •|خاڪ پایـت گـردم •|دامـن بِتڪان •|ڪہ تاگـدایت گـردم •|دلتنگـــ زیارت تـوام •|اربابمـــ💔 •|مـن را بہ حـرم ببر •|فـدایت گـردم #شهیداحمدمشلب 🍃🌸 @ahmadmashlab1995

🌸🍃 از عرش خدا بانگ منادی آمد یعنی که زمان عیش و شادی آمد نور دل حضرت جواد آمده است میلاد پر افتخار هادی(ع) آمد 🌹ولادت امام هادی(ع) مبارک🌹 🍃🌸 #شهیداحمدمشلب @Ahmadmashlab1995

هادی اگر تویی که کسی گم نمی شود... 💐میلاد دهمین اختر تابناک امامت و ولایت امام هادی (ع) مبارکباد💐 #طرح_گرافیکی #کارےازکانال_شهیداحمدمشلب 🆔 @AhmadMashlab1995

🍃🌸 اوائل ازدواج نمی‌تونستم خوب غذا درست کنم. یه روز تاس کباب بار گذاشتم. همین که یوسف اومد رفتم سرِ قابلمه تا ناهارو بیارم ولی دیدم همه‌ی سیب زمینی ها له شده. خیلی ناراحت شدم. یه گوشه نشستم و زدم زیر گریه. وقتی فهمید واسه چی گریه می‌کنم، خنده‌اش گرفت و خودش رفت غذا رو آورد سر سفره. اون روز این قدر از غذا #تعریف کرد که اصلاً یادم رفت غذا خراب شده. #شهید_یوسف_کلاهدوز 🍃🌸 @Ahmadmashlab1995

🍃🌸 من از « الیوم اکملتُ لکم... » اینگونه فهمیدم خدا با مـِهر او دین مرا اندازه می‌گیرد #شاه‌بیت #عیدغدیر فقط حیدر، #امیرالمومنین است #شهیداحمدمشلب 🍃🌸 @ahmadmashlab1995

بِسمـِ‌اللهِ‌الرَّحمنِ‌الرَّحیمِ #رمان_واقعی #عــاشــقـانـہ_ای_بــراے_تو #قــسـمـت_شانــزدهـــم (اسـیــر و زخـمــے) از هواپیما که پیاده شدم پدرم توی سالن منتظرم بود ... صورتش مملو از خشم ... وقتی چشمش به من افتاد، عصبانیتش بیشتر شد ... رنگ سفیدش سرخ سرخ شده بود ... اولین بار بود که من رو با حجاب می دید ... مادرم و بقیه توی خونه منتظر ما بودند ... پدرم تا خونه ساکت بود ... عادت نداشت جلوی راننده یا خدمتکارها خشمش رو نشون بده ... . وقتی رسیدیم همه متحیر بودند ... هیچ کس حرفی نمی زد که یهو پدرم محکم زد توی گوشم ... با عصبانیت تمام روسری رو از روی سرم چنگ زد ... چنان چنگ زد که با روسری، موهام رو هم با ضرب، توی مشتش کشید ... تعادلم رو از دست داد و پرت شدم ... پوست سرم آتش گرفته بود ... . هنوز به خودم نیومده بودم که کتک مفصلی خوردم ... مادرم سعی کرد جلوی پدرم رو بگیره اما برادرم مانعش شد ... . اون قدر من رو زد که خودش خسته شد ... به زحمت می تونستم نفس بکشم ... دنده هام درد می کرد، می سوخت و تیر می کشید ... تمام بدنم کبود شده بود ... صدای نفس کشیدنم شبیه ناله و زوزه شده بود ... حتی قدرت گریه کردن نداشتم ... . بیشتر از یک روز توی اون حالت، کف اتاقم افتاده بودم ... کسی سراغم نمی اومد ... خودم هم توان حرکت نداشتم ... تا اینکه بالاخره مادرم به دادم رسید ... . چند تا از دنده ها و ساعد دست راستم شکسته بود ... کتف چپم در رفته بود ... ساق چپم ترک برداشته بود ... چشم چپم از شدت ورم باز نمی شد و گوشه ابروم پاره شده بود ... . اما توی اون حال فقط می تونستم به یه چیز فکر کنم ... امیرحسین، بارها، امروز من رو تجربه کرده بود ... اسیر، کتک خورده، زخمی و تنها ... چشم به دری که شاید باز بشه و کسی به دادت برسه ✍شهید سید طاها ایمانی ادامه دارد... 🍃🌸 @Ahmadmashlab1995 #انتشارداستان_بدون_ذکر_نام_نویسنده_و_لینک_کانال_ممنوع