هدایت شده از سیدسجادجهانگیریان
جذابیت #فیزیک، #زیست، #شیمی، #ترمودینامیک و ... که به آن #علوم_تجربی می گوییم به این است که ذهن انسان نسبت به بخشی از آفرینش الهی آگاهی پیدا می کند، و حتی زمانی که امتداد این علوم مثلا علم فیزیک منجر به ایجاد #فناوری؛ و از پی آن، ساخت یک محصول #مهندسی می شود، همچنان انگیزه ی کسب آگاهی، مشوق اصلی توسعه فناوری است. یعنی هر فناوری که ایجاد می شود و هر محصول مهندسی که ساخته می شود مبدأ آن، غریزه و گرایش به کسب دانش و آگاهی است . مثلا فضاپیما ساخته ایم که نسبت به فراتر از زمین آشنایی پیدا کنیم حتی #ماهواره هایی ساخته می شود که از کیهان عکس برداری کنند تا دور تر از #کهکشان را نیز بفهمند .
حال این که سطح آگاهی نسبت به جهان معیار است، بهتر است بدانیم آن میزان از آگاهی ناشی از علم فیزیک و مهندسی که برای ما حاصل می شود تمام آگاهی نیست و همه دانش خلقت را شامل نمی شود، بلکه قطره ایست در برابر اقیانوس بی کران ظرفیت های دانشی جهان که خداوند خلق کرده است.
آن بخش اصلی و عظیم دانشی و شناختی صرفا از طریق کتاب خواندن و #دانشگاه رفتن حاصل نمی شود و در واقع نفس پاکیزه و #پرورش یافته است که می تواند جهان را بهتر بفهمد حتی اگر دانشگاه نرفته باشد. فهمی که با مطالعه هیچ کتابی حاصل نخواهد شد مگر آنکه نفس عاری از عیوب باشد.
لذا پرورش بایستی مقدم بر آموزش باشد.
پیشنهاد می کنم وزارت آموزش پرورش تغییر نام دهد به وزارت پرورش و آموزش