♥️📚 📚 #عشقینه🌸🍃 #ناحلہ🌺 #قسمت_صدو_سی_وسه #پارت_دوم °•○●﷽●○•° آروم یه باشه ای گفتم. لبخند زد و گفت :برم به ریحانه بگم بیاد تا بیشتراز این آبرومون نرفت. نگام چرخید به طرف ریحانه.نشسته بود روی تاب وآروم تکون میخورد و باخنده به ما نگاه میکرد.یه گوشی هم دستش بود وسمت ما گرفته بود. با دیدنش تواون وضعیت بلند زدم زیر خنده که محمد لبخندش جمع شد و به اطراف، نگاه کرد.پارک خیلی شلوغ نبود و کسی متوجه من نشد.متوجه سوتیم شدم وتو دلم به خودم فحش دادم.بی اراده گفتم :ببخشید و سرم و پایین گرفتم. چیزی نگفت وبه طرف ریحانه رفت. اه فاطمه لعنت بهت آخرش بدبخت و پشیمون میکنی.با ریحانه در حالی که میخندیدن اومدن ریحانه نشست کنارم‌و روبه محمد که ایستاده بودگفت :شکارتون کردم داداش. الان رسانه ای میشین. محمد خندید و گفت :باشه گوشیش و از دست ریحانه گرفت. یخورده که گذشت ریحانه گفت :اه حوصله ام سر رفت.محمد برو یچیزی بخر بخوریم. محمد همونطور که ایستاده بود و نگاهش به گوشیش بود گفت :چی بخرم؟ ریحانه مثل بچه ها با ذوق گفت: بستنییی محمد خندید و رفت ریحانه:عه پسره خل نپرسید چه بستنی میخواین .همینطوریی رفت ناخوداگاه گفتم :بی ادب خودت باید میگفتی ریحانه اول با تعجب نگام کرد و بعد زد زیر خنده و گفت :اوه اوه من واقعا از شما معذرت میخوام .هیچی دیگه کارم در اومد .از این به بعد (تو)به این داداشم بگم منو میکشی . حرفش حس خوبی بهم داد.منم خندیدم. گوشیم زنگ خورد.با دیدن اسم آقای رسولی از جام بلند شدم.یکی از همکلاسی های دانشگاه بود.ترسیدم‌محمد بیاد .از ریحانه عذر خواهی کردم و ازش به اندازه ای که دیده نشم دور شدم به یه درخت تکیه دادم و جواب دادم ازم چندتا سوال پرسید که بهشون جواب دادم اظطراب داشتم ومیخواستم قطع کنم ولی هی ادامه میداد وحرفش و تموم نمیکرد. کلافه چشمم و بستم و منتظر موندم حرفش تموم شه. +راستی خانوم موحد،دیروز کارتون عالی بود دکتر گفت فقط شما نمره کامل وگرفتید تبریک میگم. دوباره با یادآوریش خوشحال شدم و با لبخند گفتم : ممنونم آقای رسولی .ببخشید من باید برم . +چشم ببخشید مزاحم شدم. بازم دستتون درد نکنه خداحافظ. _خواهش میکنم،خدانگهدار سرم تو گوشی بود.به سرعت برگشتم عقب و دوقدم برداشتم که رسیدم به محمد .رفت عقب تا باهاش برخورد نکنم .با ترس نگاهم افتادبه بستنی قیفی تو دستش.گرفتش سمتم استرسم باعث شد یه سوال احمقانه بپرسم :از کی اینجایید ؟ با تعجب نگام کرد و چند ثانیه بعد یه پوزخند زد.تازه متوجه زشتی سوالی که پرسیده بودم شدم.به بستنی نگاه کرد و گفت :آب شد بگیرید لطفا. با دست های لرزون بستنی وارزش گرفتم برگشت که بره.نمیخواستم بخاطر یه سوال احمقانه سرنوشتم خراب شه و کلی تصورات اشتباه راجبم داشته باشه. واس همین پشت سرش رفتم.قدم هاش و بلند برمیداشت،منم واسه اینکه بهش برسم تند تر رفتم .از ترس دستپاچه شده بودم وهی به علیرضا(رسولی) لعنت می فرستادم صداش زدم :آقا محمد خیال نمیکردم انقدر سریع برگرده ولی برگشت سمتم واتفاقی که نبایدمیافتاد افتاد. 👇👇👇👇👇

#فراموشت_نمیکنم #پارت_دوم قیافشو ترسیده نشون دادو گفت حسین_یا ابلفضل خودت به دادم برس! (خودشو مظلوم کردو ادامه داد) حسین_من شکر خورده باشم به اون فرشته، تو بگم چه برسه به جغله!! بی صدا خندیدم که سوگند گفت _اقایون رسیدیم بهتره سکوت کنین. حسین چپ چپ نگاهش کرد و رو به من اروم گفت _نه همونو بگیر...این انگار ارثشو هاپولی کردم! لبمو گاز گرفتم تا صدای خندم بلند نشه. وارد سرخونه شدیم... با ورودم به سردخونه و حس اون سرما و بوی مرگ ، به یاد وحشتناک ترین صحنه عمرم افتادم... وقتی که واسه شناسایی جنازه پدرم اومدم و با شناسایی چهرش دنیا روی سرم اوار شد! با این که این قضیه مال ۳ سال پیشه اما هنوز یاد اوری اون صحنه برام دردناکه... حسین که متوجه حالم شد...دستشو دور شونم انداختو بازومو فشرد و زمزمه کرد حسین_نگاش کنا‌‌‌‌....مثل دخترا گرخیده!! لبخندی بهش زدمو از فکر به گذشته دست برداشتم و با جدیت تمام به صحبت های سوگند که با مسئول سردخونه صحبت می کرد گوش کردم. سوگند_اقای پویا لطفا به همراه دوستتون بیاین جلو! حسین زیر لب غر زد حسین_خوبه ماهم پلیسیما!!به جای اینکه بزاره به پرونده و مقتول رسیدگی کنیم عین چوب خشک وایسادیم اینم بهمون میگه شاهد پرونده الانم هی دستور میده....بردیا اگ فکر گرفتن این بیفته تو‌ سرت با اون جغله میایم نصفه شب سرتو میکنیم زیر اب... سرمو انداختم پایینو بی صدا خندیدم. حسین که از لرزش شونم پی به خندیدنم برد خواست چیزی بگه که سوگند با تشر رو به حسین گفت فرحی _اقای پویا با شما بودم! حسین_بله جناب سروان...ببخشید حال دوستم با دیدن سردخونه بد شد....بهش روحیه دادم متوجه حرف شما نشدم. سوگند جوری نگاهش کرد که ینی خر خودتی و از مسئول سردخونه خواست که جنازه رو بهش نشون بده. پس غر غرای حسینو شنیده بود! ** حسین_روی گردن جنازه یه رد نوار مانند، مثل رد طناب کبود شده بود... ادامه حرفای حسینو من گفتم بردیا_این یعنی مقتول خود کشی کرده...ولی این ظاهر قضیست! حسین برگه ی جواب پزشک قانونی رو به دست سرهنگ مهدوی داد و گفت حسین _توی جواب پزشک قانونی اومده که مقتول قرص برنج معدشو نابود کرده و اونقدر دیر خونوادش به جنازه رسیدن که سم قرص اثرشو کرده بوده و در نهایت جونشو از دست داده...خب طبیعتا بعد از خوردن قرص برنج مقتول توانایی حلق آویز کردن خودشو نداشته و این یعنی اون دختر بچه هفت ساله به قتل رسیده... سوگند_ قربان متاسفانه قتل توی اتاق دختر بچه اتفاق افتاده... در ادامه حرف سوگند گفتم بردیا_دیروز که به صحنه جرم رفتیم.دیدیم که اتاق مقتول پنجره و بالکن نداره و دری به غیر از دری که به سالن راه داره وجود نداره و طبق گفته مادر مقتول، اون داشته سالنو جارو میکرده و بعد از اتمام کارش میبینه که دخترش هیچ صدایی ازش نمیاد و تعجب میکنه چون اینطور که گفته مقتول دختر شیطون و پر سر و صدایی بوده و وقتی متوجه ساکت بودنش میشه فک میکنه خوابه... میره تا اگر دخترش خوابیده پتو روش بندازه ک با ورودش به اتاق دخترشو میبینه که از میله بارفیکس اویزون شده و جیغ میزنه و از حال میره... #ادامه دارد... #نویسنده_رز #رمان_مذهبی @Alachiigh