امام صادق (علیه السلام)- وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا؛ خورشید، امیرمؤمنان (علیه السلام) است و تابندگی آن، قیام حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است.‌ [تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۳۴ - بحارالأنوار، ج۲۴، ص۷۲/ تأویل الآیات الظاهرة، ص۷۷۶/ البرهان]۱۰

ما آینده ایم: عزیزان 😯آیا می دونستید که حتی خود مرگ هم طعم مرگ را می چشد!!!‼️ یعنی روزی می میرد!!!‼️ روایت بعدی را حتما بخونید!‼️ خیلی خیلی جالب هست‼️ وبرای دوستان هم بفرستید تا اونها هم از لذت این روایت بهره مند بشن امام صادق (علیه السلام)- مسعده نقل کرده که امام صادق (علیه السلام) فرمود: پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند عزّ‌وجلّ هیچ آفریده‌ای را نیافرید مگر آنکه آفریده‌ی دیگری را فرمان داد تا بر او چیره شود؛ از این قرار که چون خداوند تبارک‌وتعالی دریاهای زیرین را آفرید، آن‌ها به خود بالیدند و موج زدند و گفتند: «چه چیز می‌تواند بر ما چیره شود»؟ پس خداوند زمین را آفرید و بر پشت آن‌ها گستراند و آن‌ها زبون شدند. سپس زمین بر خود بالید و گفت: «چه چیز می‌تواند بر من چیره شود»؟ پس خداوند کوه‌ها را آفرید و آن‌ها را چون میخ بر پشت آن استوار داشت تا بر خود نلرزد و این‌گونه زمین زبون شد و آرام گرفت. سپس کوه‌ها بر زمین بالیدند و گردن کشیدند و مغرورانه گفتند: «چه چیز می‌تواند بر ما چیره شود»؟ پس خداوند آهن را آفرید و آهن آن‌ها را بُرید و کوه‌ها زبون شدند. سپس آهن بر کوه‌ها بالید و گفت: «چه چیز می‌تواند بر من چیره شود»؟ پس خداوند آتش را آفرید و آتش آن را ذوب کرد و آهن زبون شد. سپس آتش شعله کشید و غرّید و بر خود بالید و گفت: «چه چیز می‌تواند بر من چیره شود»؟ پس خداوند آب را آفرید و آب آن را خاموش ساخت و آتش زبون شد. سپس آب بر خود بالید و موج زد و گفت: «چه چیز می‌تواند بر من چیره شود»؟ پس خداوند باد را آفرید و باد، امواج آب را به حرکت انداخت و آنچه را که در قعرش بود، برآورد و او را از عبور و گذر در مجرای خویش بازداشت و این‌گونه آب زبون شد. سپس باد بر خود بالید و طوفان کرد و دنباله خود را جنباند و گفت: «چه چیز می‌تواند بر من چیره شود»؟ پس خداوند انسان را آفرید و او خانه ساخت و چاره اندیشید و شیوه‌ای یافت که باد و دیگر چیزها را مهار کرده و از آن‌ها در امان بماند و این‌گونه باد زبون شد. سپس انسان سرکشی کرد و گفت: «چه کسی از من نیرومندتر است»؟ پس خداوند برایش مرگ را آفرید و مرگ او را مقهور کرد و انسان زبون شد. سپس مرگ بر خود بالید. خداوند عزّ‌وجلّ به او فرمود: «فخر مفروش که من تو را در میان دو گروه بهشتیان و دوزخیان، سر می‌بُرم و دیگر هرگز زنده‌ات نمی‌گردانم که بخواهند به تو امید بندند یا از تو بترسند». نیز پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «بردباری بر خشم چیره شود و مهربانی بر رنجیدگی غلبه کند و صدقه بر خطا چیره آید». سپس امام صادق (علیه السلام) فرمود: «چه بسیار این بیان به چیرگی موجودات بر یکدیگر می‌ماند»!‌  [تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۲۲۸ - الکافی، ج۸، ص۱۴۸/ البرهان]۱ https://splus.ir/maaaayandeim