در عرفات گفتند که برای شناسایی پیکرها بیایید. از روی عکس ایشان را شناسایی کردم و بعد پیش مادرم رفتم و خبر شهادت پدر را به ایشان دادم و گفتم «امیر از ایشان دستگیری کرد.» حال ایشان بد شد و از ترس این که نکند اتفاقی برای من بیفتد، دستم را دیگر رها نکرد. روزهای خیلی سختی بود و یک هفته بعد با مادرم به تهران آمدیم. پیکرها را به ایران آورده بودند. پدرم با اثر شلیک گلوله به شهادت رسیده و گلوله از پشت به سر ایشان اصابت کرده بود. عربستان چون ادعا می کرد به حجاج شلیک نکرده است، مانع ورود پیکر شهدایی که با گلوله به شهادت رسیدند به ایران می شد. برای شناسایی که رفتم، دیدم به اشتباه نام پدرم را روی پیکر شهیدی از اصفهان نوشته بودند. تیم تدارکاتی در عربستان مستقر بود. با یکی از دوستانم در این تیم تماس گرفته و گفتم که پیکر پدرم را نیاورده اند. ایشان بررسی کردند و مشخص شد پیکر ایشان در عربستان است. سه ماه بعد بنده به اتفاق وابستگان دیگر شهدا به همراه تیمی از وزارت امور خارجه و نماینده بعثه به جده رفتیم و پیکر 53 شهید که در سردخانه بود را شناسایی کردیم و پیکرها را به ایران آوردیم.

یکی از زیباترین تعبیرهایی که درباره شهدای حج شنیدم، تعبیر مرحوم آیت الله نجفی از علمای همدان و از دوستان پدر بود که همان سال در مراسم حج حضور داشت. یک روز بعد از حادثه نزد ایشان رفتم. مرحوم آیت الله نجفی گفتند «اینان همسایگان خدایند و دلیلش مصداق این آیه از سوره «نسا» است: «... وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا» هرکس از خانه خود و شهر خود به قصد زیارت خانه خدا و زیارت رسول الله بیرون بیاید و همانجا بمیرد به گفته اهل سنت جار الله است. حال آنکه اینان بین الاحرامین هم بودند و اجازه خروج از مکه را نداشتند، همسایگان واقعی خداوند هستند.»

شهید امیر مسعود پیکر ایشان چگونه شناسایی شد؟ چند سال پیش بعد از آن که یکی از قسمت های برنامه «ماه عسل» پخش شد، متوجه شدیم که از خانواده شهدا آزمایش DNA می گیرند. در جمع این خانواده موضوع را مطرح و بعد فراموش کردیم. برادر بزرگترم یک شب خواب امیر آقا را دیده و به ایشان می گوید «ای بی وفا چرا سراغی از ما نمی گیری؟» ایشان جواب می دهد «من آمده ام شما سراغ من نمی آیید.» برادرم با من تماس گرفت و خوابش را تعریف کرد. در دل من تب و تابی افتاد. به معراج شهدا رفتم و گفتم می خواهم تست DNA بدهم. آدرس را گرفتم و روز بعد برای آن که دقت نتیجه بالا باشد با دو تا از برادرهایم برای آزمایش رفتیم. گفتند نتیجه آن دو ماه دیگر مشخص و در معراج شهدا ثبت می شود. اگر شهیدی را آورده باشند که با این DNA دفن شده باشد، به شما اطلاع می دهیم و در غیر این صورت با شهدایی که می آورند تطبیق می دهیم. در همین مدت پیکر برادرم را با شهدای غواص آوردند و به برادرم که در همدان زندگی می کند خبر داده بودند. ما امیدی به بازگشت جنازه ایشان نداشتیم. امیر آقا قبل از عملیات پلاکش را به یکی از دوستانش داده و گفته بود می خواهم گمنام باشم. روح برادرم خواست که برگردد.

هنگامی که پیکر ایشان آمد، به یاد پدر و مادرم گفتم «آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا». آن روز جای پدر و مادرم خالی بود تا ببیند که امیرمسعودشان چه سرفرازانه به کشور آمد و چه شکوهمند به خاک سپرده شد.

📌 به چشمانمان باید شک کنیم... ▪️ «ابوبصیر» میگوید: با امام باقر به مسجد مدینه وارد شدیم. مردم در رفت و آمد بودند. امام به من فرمود: «از مردم بپرس آیا مرا می بینند؟» از هر که پرسیدم آیا ابوجعفر را دیده ای؟ پاسخ منفی شنیدم، در حالیکه امام در کنار من ایستاده بود. ▫️ در این هنگام یکی از دوستان حقیقی آن حضرت «ابوهارون» که نابینا بود به مسجد آمد. امام فرمود: «از او نیز بپرس.» از ابوهارون پرسیدم: آیا ابوجعفر را دیدی؟ فورا پاسخ داد: مگر کنار تو نایستاده است؟ گفتم: از کجا دریافتی؟ گفت: چگونه ندانم در حالیکه او نور درخشنده ای است. 📚 بحار الانوار، ج ۴۶، ص ۲۴۳؛ به نقل از خرائج راوندی 🔺 و امّا... چرا چشمان ما نمیبیند اماممان را؟ چرا گوشهای ما نمیشنوند صدای (هل من ناصر) او را؟ فقط بگذریم و گذر کنیم از سالهای عمرمان و او را نبینیم جز این انتظاری نمیرود...

▪️ای آنکه قبرت بی چراغ و سایبان است ▪️روضه نمی خواهی؛ مزارت روضه خوان است ▪️گلدسته ات سنگی ست، روی تربت تو ▪️گنبد نداری...گنبد تو آسمان است 🏴شهادت جانگداز بنیان‌گذار نهضت علمی علوی و شکافنده علوم الهی، حضرت امام محمد باقر علیه‌السلام تسلیت باد.

🏴 ۷ ذی الحجّة شهادت #امام_باقر عليه السلام ▪️ در چنين روزى، در سال ١١٤ ه‍ امام باقر (ع) توسط هشام بن عبد الملك مسموم و شهيد شد. 📚 توضیح المقاصد، ص ۲۹ ▪️در شب شهادت به امام صادق (ع) فرمودند: "من امشب جهان را بدرود خواهم گفت. هم اكنون پدرم على بن الحسين را ديدم كه شربتى گوارا نزد من آورد و نوشيدم و مرا به سراى جاويد و ديدار حق بشارت داد." ▪️در روايت ديگرى فرمودند: "اى فرزند گرامى، مگر نشنيدى كه حضرت على بن الحسين از پس ديوار مرا ندا كرد: "اى محمد بيا، زود باش كه ما انتظار تو را مى كشيم." ▪️آن حضرت چندين روز و به قولى سه روز در حالت درد از اثر سم به سر مى بردند تا به شهادت رسيدند. فرداى آن روز بدن مطهر و پاك آن درياى بيكران دانش خدايى را در خاك بقيع كنار مزار امام مجتبى و امام سجاد (ع) به خاك سپردند. 📚 کافی، ج ۲، ص ۴۹۵ ▪️آن حضرت هشتصد درهم براى تعزيه و ماتم خود وصيت فرمود. حضرت صادق (ع) فرمودند: پدرم فرمود: "اى جعفر! از مال من مقدارى وقف كن براى ندبه كنندگان كه ده سال در منى در موسم حج بر من گريه كنند، و مراسم ماتم را تجديد نمايند." 📚 کافی ج ٢،ص٤٩٥ ▪️ آقا و مولايمان حضرت باقر (ع) در كربلا شرف حضور داشت. شب يازدهم، بازار كوفه كنار سرهاى مطهر، اسارت شام و مجلس يزيد را ديده است و هر زمان كه متذكر شهادت حسين بن على (ع) و اسارت عمه هايش مى شد، اشك از چشم مباركش مانند در جارى مى گشت.