#مباحث_مهدویت #جلسه_چهل_چهارم 💠سر گذشت مادر حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف(۲) #بررسی_روایات #روایت_دسته_نخست: یکی از روایت‌های مشهور، حکایت از آن دارد که مادر امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، شاهزاده ای رومی است که اعجازگونه، به بیت شریف امام عسکری علیه السلام راه یافته است. این روایت، نخست از طریق شیخ صدوق، در کتاب کمال الدین و تمام النعمة نقل شده است. آن گاه محمدبن جریر طبری آن را با سندی متفاوت، در کتاب دلائل الامامة آورده و [۱] شیخ طوسی در کتاب الغیبة به نقل آن پرداخته است. [۲] ایشان، روایت را درست مانند آنچه در کمال الدین و تمام النعمة بود، آورده؛ امّا سند وی با سند کتاب کمال الدین متفاوت است. فتّال نیشابوری در روضة الواعظین، ابن شهر آشوب در مناقب آل ابی طالب، [۳] عبدالکریم نیلی در منتخب الأنوار المضیئه [۴] و از متأخرین صاحب إثبات الهداة فی النصوص و المعجزات از جمله کسانی هستند که این حکایت را نقل کرده اند. علامه مجلسی در بحارالانوار قضیه را، یک جا از کتاب الغیبة و در جای دیگر، از کمال الدین و تمام النعمة نقل کرده است. [۵] ممکن است پرسیده شود: این قضیه پس از سال ۲۴۲ه اتّفاق افتاده است؛ در حالی که از سال ۲۴۲ ه به بعد، جنگ مهمّی میان مسلمانان و رومیان، رخ نداده است تا نرجس خاتون اسیر مسلمانان شوند.[۶] در پاسخ گفتنی است: در این دوران و پس از آن، درگیری و جنگ‌هایی میان آنان رخ داده است که در بسیاری از کتاب‌های تاریخی، می‌توان نمونه‌هایی از این درگیری‌ها را یافت.[۷] شواهد دیگری نیز وجود دارد که میان مسلمانان و روم، جنگ و درگیری واقع شده است. حال اگر منظور از جنگ بزرگ، این باشد که خود قیصر روم هم با برخی از اهل و خاندانش در آن شرکت کرده باشد، این امر ضرورتی ندارد؛ چون، آنچه در این روایت آمده، این است که نرجس، به امر امام به صورت ناشناس و مخفیانه، با سپاهیان همراه شد و در پوشش کنیزان در آمد. ---------- [۱]: محمدبن جریر طبری، دلائل الامامة، ص ۲۶۲. [۲]: محمد بن حسن طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۰۸، ح۱۷۸. [۳]: ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب، ج ۴، ص ۴۴۰. [۴]: عبدالکریم نیلی، منتخب الأنوار المضیئة،   ص  ۱۰۵. [۵]: محمّد باقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ۵۱، ص ۶. [۶]: جاسم حسین، تاریخ سیاسی امام دوازدهم، ص ۱۱۵. [۷]: ر. ک: محمدبن جریر طبری، تاریخ الأُمم والملوک، ج ۹، ص ۲۰۱؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۷، ص ۸۰، ۸۱، ۸۵، ۹۳؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج ۱۰، ص ۳۲۳، ۳۴۳، ۳۴۵، ۳۴۷. 💟 @sahebzaman14 💟

#مباحث_مهدویت #جلسه_چهل_پنجم 💠سر گذشت مادر حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف(۳) #بررسی_روایات: #روایات_دسته_دوم: در بعضی از احادیث بدون اشاره به سرگذشت آن بانوی بزرگوار تنها به تربیت ایشان در بیت شریف حکیمه دختر امام جواد علیه السلام اشاره شده است. عموم روایات این دسته با احادیث دسته نخست منافاتی ندارد؛ زیرا می‌توان روایات مربوط به نرجس خاتون را پس از ورود او به خانه آن بانوی بزرگ دانست. #روایات_دسته_سوم: مسعودی در اثبات الوصیة پس از نقل روایت قبلی، افزوده است: نرجس خاتون علاوه بر اینکه در بیت شریف عمه امام عسکری علیه السلام تربیت یافته بود؛ در همان بیت شریف نیز به دنیا آمده بود. در سه دسته روایت یاد شده، چند مطلب مورد اتفاق است: الف. ایشان کنیز بوده است. ب. او در خانه حکیمه خاتون دختر امام جواد علیه السلام بوده است. ج. حکیمه در موضوع ازدواج امام عسکری علیه السلام، از این کنیز صحبت کرده است. 💟 @sahebzaman14 💟

#مباحث_مهدویت #جلسه_چهل_ششم 💠سر گذشت مادر حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف(۴) #بررسی_روایات #روایات_دسته_چهارم: در این دسته بر خلاف روایات پیشین سخن از کنیزی سیاه پوست به میان آمده است و عده ای نیز با تمسک به این روایات، خواسته اند دیدگاه مشهور را خدشه دار سازند. طرفداران این دیدگاه به روایت زیر از کناسی [۱] استناد کرده اند: او می‌گوید: از امام باقر علیه السلام شنیدم که فرمود: «إِنَّ صَاحِبَ هَذَا الامْرِ فِیهِ سُنَّةٌ مِنْ یوسُفَ ابْنُ أَمَةٍ سَوْدَاءَ یصْلِحُ اللَّهُ أَمْرَهُ فِی لَیلَةٍ وَاحِدَةٍ»؛ [۲] «همانا در صاحب این امر سنّتی از یوسف علیه السلام است و آن اینکه او فرزند کنیزی سیاه است. خداوند امرش را در یک شب اصلاح می‌فرماید». علامه مجلسی با بیان اینکه این روایت، با بسیاری از روایات در باره مادر حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مخالفت دارد؛ [۳] راه حل را در این دانسته که مقصود از روایت، می‌تواند مادر با واسطه و یا مربی آن حضرت باشد. [۴] ---------- [۱]: قابل توجه این که این روایت در غیبت نعمانی از یزید کناسی و در کمال الدین و تمام النعمة از ضریس کناسی نقل شده است. [۲]: ر. ک: نعمانی، الغیبة، ص۱۶۳؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۳۲۹، باب ۳۲، ح۱۲. [۳]: گفتنی است:   روایات فراوانی از طرف مدعیان مهدویّت و طرفداران آنها در طول تاریخ این بحث مهم، جعل و به امامان معصوم علیهم السلام نسبت داده شده است. [۴]: علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۵۱، ص۲۱۹، باب۱۳. 💟 @sahebzaman14 💟