🔶 قرب حقیقی تلمیذ: از معنای کلمات برخی از عرفا سؤال شد: «لا یکون قربٌ إلّا و ثَمَّةَ مسافةً» (قرب و نزدیکی تحقق پیدا نمی‌کند، مگر اینکه بعد و دوری وجود داشته باشد.) استاد: تا اسم قرب است، هنوز مسافت(سیر) باقی می‌باشد. آنجا که وصل و قرب {برای سالک} حاصل شود، این لفظ (قرب) هم نمی‌ماند. جلسه ۲۱، شب دهم ماه مبارک رمضان سال ۱۳۸۹ هجری قمری 📚 کتاب ثمرات حیات(یادداشت‌های جلسات اخلاقی-عرفانی علامه طباطبایی)، علی‌ سعادت‌پرور(پهلوانی‌ تهرانی)، جلد اول، صفحه ۱۰۹ 👤 بخشی از بیانات استاد #مؤیدی 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom

💡شیوه‌ی عملی «بازگشت به خویشتن» و «توجه به نفس» در نماز چیست؟ هر کس در وجود خودش متوجه می‌شود که یک ذات و استعداد نامتناهی دارد که این ذات تا بی‌نهایت ادامه دارد. تمام این چیزی که ما در این زندگی درک می‌کنیم، در واقع یک مرتبه‌ی کوچکی از آن استعداد نامتناهی است. آن استعداد هیچ حد و مرزی ندارد؛ نه در وجود و نه در فضائل و نه در صفات؛ و تا خدا پیش می‌رود. همانی که فرمود «من عرف نفسه فقد عرف ربه»؛ این را هر کسی با یک نگاه بدیهی عقلی، در درون خود پیدا می‌کند. برای درک این نکته هیچ نیازی نیست که فلسفه خوانده باشد؛ زیرا هر انسانی می‌داند که این «من» تمامِ من نیست. به همین دلیل به سراغ فضائل می‌رود، به همین دلیل می‌خواهد علم بیشتری داشته باشد، به همین دلیل به دنبالِ تحصیلات بیشتر و جدید است، و این را برای خودش کافی نمی‌داند، و باز هم بیش از این می‌خواهد. این یعنی چه؟ یعنی اینکه این «من» حدی ندارد، یعنی اینکه علم من حدی ندارد؛ به هر کسی که فرض کنید یک سری فضائل دارد اگر به او بگویند باز هم می‌خواهی؟ می‌گوید: باز هم می‌خواهم. اگر به او بگویند مثلاً ده برابر این را به تو خواهیم داد دیگر تو دنبال بیشترش نباش. می‌گوید نه، کافی نیست و باز هم می‌خواهد... ولی زندگی روزمره، ما را از این «منِ» بی‌نهایت جدا می‌کند. نماز ابزاری است که ما دوباره برمی‌گردیم به این حقیقت. نمازی که معراج مؤمن است، و حقیقتِ نماز این است که من از طریق خودم،‌ برای لحظه‌ای هم که شده، به یک مبدأیی وصل بشوم که منشأ شناخت حقیقی این ذات نامتناهی و بی‌نهایت است... یک فردی را در نظر بگیرید که می‌نشیند پای کامپیوتر و موبایل، و گروه‌ها را مطالعه می‌کند، مطلب می‌گذارد و در این مطالب حرف درست و غلط، راست و دروغ می‌زند، و صبح تا شب مشغول این کار است. این مطالب تا یک هفته دیگر هم از ذهنش خارج نمی‌شود. این چگونه ممکن است که نماز با توجه بخواند؟ حالا ممکن است همه آن کارها را به خیال خودش به نیت خدایی هم انجام دهد؛ اما خدا که به آن کارها نیازی ندارد، به نمازش هم نیاز ندارد، این خود او است که به آن احتیاج دارد و در کار روزانه چنان خودش را گرفتار کرده، مثل یک بنده، مثل یک غلامی شده برای این افکار و اوهام که به درست یا غلط وجود دارد. دیگر امکان ندارد که از بندگی این افکار، از بندگی این چیزهایی که برای خودش ایجاد کرده، بتواند یک لحظه آزاد بشود، و یک توجهی به خودش داشته باشد. چون توجه به خودش برایش فراهم نمی‌شود، تجربه نمازِ با توجه هم هرگز برایش برقرار نمی‌شود؛ مگر اینکه آن تجربه روزانه‌اش را عوض کند. تازه تجربه روزانه‌اش را که عوض می‌کند، مدت‌ها طول می‌کشد تا بتواند این ذهنش را و افکارش را پاکسازی کند؛ و در این ذهن شلوغ و مخلوط با هزار جور کینه و حب و بغض و این ها، این یک جای تمیز و پاکی پیدا کند برای خودش. مثل یک زمینی که شما آنقدر زباله در آن ریخته‌اید که یک جای کوچکی پیدا نمی‌کنید که یک لحظه بنشینید و برای خودتان استراحت کنید. خوب طبیعی است انسان باید اینها را پاکسازی کند. متأسفانه خیلی از آدم‌ها فکر می‌کنند که مثلاً با غوطه خوردن و غرق شدن در عالم سیاست یا اقتصاد یا چیزهایی شبیه به این، می‌توان خدمتی به جامعه کرد! در صورتی که کسی می‌تواند خدمت به جامعه بکند که اول به خودش خدمت کند. جامعه متشکل از آدم‌هاست و اگر کسی می‌خواهد به جامعه یا نوع بشر خدمت بکند، خودش هم یکی از آنهاست؛ اول باید به خودش خدمت کند و خودش را به مبدأ فضایل برساند... 👤 در مکتب علامه طباطبایی(ره) 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom

📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom

🎥 سرود بندگی 📂 استاد #مجاهدی #تفسیر #قرآن #سورة‌الحمد بیست‌وهفتم آذر نود و چهار 🌸🌷🌸 عید سعید فطر، عید بندگی مبارک باد. 🌸🌷🌸 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom

🔸 «کلام، حامل ایمان و کفر موجود در جان گوینده است.» «به همین جهت تعلیم و تربیت‌های ما، چه رسمی و چه غیررسمی، نافع و مؤثر واقع نمی‌شود» 📚 #تفسیرالمیزان #علامه‌طباطبایی 📌 بخشی از بیانات آقای #محمدحسین‌رحیمی شب بیست‌ویکم رمضان: https://t.me/mh_rahimi/1973 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom

🎥 «الله الصّمد» توحید در صفات 📂 استاد #مجاهدی #تفسیر #قرآن #سورة‌الإخلاص سوم آذر نود و چهار 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom

🔶 لیْسَ فِی الدار غیرُهُ دَیّار اگر تو منی، پس من کیستم اگر من منم، پس کو کدوی گردنم! 📂 بخشی از بیانات استاد #مؤیدی 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom

🔶 عالم اختیار یکی از کلیدی‌ترین روایاتی که در فهم قرآن، در فهم روایات، در فهم ادعیه معصومین علیهم‌السلام، خیلی گویاست؛ این است: «أَنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اَلْحَلِيمَ اَلْعَلِيمَ إِنَّمَا غَضَبُهُ عَلَى مَنْ لَمْ يَقْبَلْ مِنْهُ رِضَاهُ وَ إِنَّمَا يَمْنَعُ مَنْ لَمْ يَقْبَلْ مِنْهُ عَطَاهُ وَ إِنَّمَا يُضِلُّ مَنْ لَمْ يَقْبَلْ مِنْهُ هُدَاهُ»{امام جواد(ع)، الکافي، جلد۸، صفحه۵۲} خدا کسی را گمراه می‌کند که هدایت نمی‌خواهد... عالم، عالم اختیار است. «إِنَّمَا يُضِلُّ مَنْ لَمْ يَقْبَلْ مِنْهُ هُدَاهُ» خداوند کسی را گمراه می‌کند که هدایت را نخواهد، و وقتی که هدایت هادی را نخواست، «إِهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ» او هم (اثر ندارد)، حتی اگر نماز بخواند؛ چون هادی را صدا نمی‌کند. او آن هادی‌ای را طلب می‌کند که خودش می‌خواهد. آیه شریفه هست: «فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَى عَلَى الْهُدَى»{سوره فصلت، آیه ۱۷}، او کوری را دوست دارد. هدایت را دوست ندارد؛ آنجا دنبال یک کسی می‌گردد که طرفِ سرپرستی او برود. شیطان می‌گوید که بیا من به عهده می‌گیرم. آیه قرآن هست که می‌فرماید «إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِکُونَ‌» {سوره نحل، آیه۱۰۰} سلطنت شیطان برای کسی است که می‌خواهد تحت ولایت شیطان برود. آیه شریفه‌ هست که اینها را به غَیّ و انحراف مددشان می‌کنند: «وَ إِخْوَانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الغَيِّ ثُمَّ لاَ يُقْصِرُونَ» {سوره اعراف، آیه۲۰۲} در گمراهی و انحراف و پستی و اینها، شیطان می‌آید و مدد می‌کند؛ چون مدد خدا را نمی‌خواهد. « إِنَّمَا غَضَبُهُ عَلَى مَنْ لَمْ يَقْبَلْ مِنْهُ رِضَاهُ» خدا به کسی غضب می‌کند که می‌گوید رضای تو را نمی‌خواهم. فرض بگیرید که قرآن جلوه رضایت‌مندی خدا است؛ اگر با قرآن انس بگیرد و از قرآن هدایت بخواهد، او را به مراتب رضایت سوق می‌دهد. (ولی) می‌گوید من اصلاً نمی‌خواهم، از قرآن تنفر دارم. سر مبارک امام حسین سلام‌الله علیه را که پیش یزید لعنةالله علیه بردند، در روایت هست که یزید یک حالت انزجار و تنفّر (پیدا کرد) و بوی امام حسین علیه‌السلام او را اذیت می‌کرد؛ زود مجلس را ترک کرد، نتوانست. آنهایی که در مسجد (نمی‌روند)، آیه قرآن هست: « وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا أُولَٰئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ» {سوره بقره، آیه۱۱۴} ذیلش (در تفسیر) هست که آن کسی که سنخیت ندارد نسبت به مسجد، این دوست دارد که زودتر برود بیرون؛ «إِلَّا خَائِفِينَ» خوف دارد اصلاً؛ مسجد می‌رود ناراحت است؛ مثل بچه‌ای که بابایش مسجد می‌بردش، مدام می‌گوید که کی برویم بیرون؟ کی نماز تمام می‌شود؟ چون سنخیت ندارد با مراتب عبودیت؛ البته بچه بخاطر آن علقه‌های کودکی (چنین می‌کند)، وگرنه اهل‌بیت علیهم‌السلام فرمودند به بچه‌ها احترام کنید، لطف کنید، چون اینها تازه از عالم ملکوت آمدند؛ به آن عالم آشنا هستند، جلوه‌های آن عالم هستند. ولی به اقتضای بچّه‌گی (مسجد را دوست ندارد)، ولی آنها نه، وقتی وارد مسجد می‌شوند، اصلاً یک حالت خوف برایشان می‌آید، می‌خواهند که زودتر بروند. 📂 بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم سعادت‌پرور(ره) 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom

💡 اسلام همان‌طور که مکرر گفته‌ایم «دینِ عمل است، نه دینِ حرف»؛ و شریعت کوشش است، نه فرض؛ و مسلمانان به این درجه از انحطاط و سقوط اخلاقی و فرهنگی نرسیدند، مگر به خاطر همین که به انجام تشریفات ظاهری اکتفا نموده و از «روحِ دین و باطن آن‌» بی‌خبر ماندند. 📚 المیزان ، علامه طباطبایی ، جلد۲، صفحه ۳۵۳ 📢 کانال «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را در پیام‌رسان «بله» دنبال کنید:‌ https://ble.ir/allaamehwisdom

🔶 جمال و جلال الهی خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت به قصد جان من زار ناتوان انداخت 📂 بخشی از بیانات استاد #مؤیدی 20 اردیبهشت ۹۷ 📚 کتاب ثمرات حیات(یادداشت‌های جلسات اخلاقی-عرفانی علامه طباطبایی)، علی‌ سعادت‌پرور(پهلوانی‌ تهرانی)، جلد اول 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom

🔶 عبادت به جز خلوت و انس نیست بالاترین نگاهی که می‌توان به امام معصوم(ع) داشت، این است که ایشان را به عنوان عبد کامل ببینیم. امام(ع) دوست دارد ما او را عبد ببینیم؛ فرمود «بِنَا عُبِدَ اَللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اَللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى» (امام باقر-ع- الکافي، جلد۱، صفحه۱۴۵)، «بنا» یعنی به عبادت ما؛ یعنی به بندگی ما خدا عبادت می‌شود و شناخته می‌شود ... نوع مؤمنین خدا را به انگیزه‌های شهوی می‌خواهند؛ هم خدا را می‌خواهند، هم خرما را؛ بعضی برای قدرت می‌خواهند،‌ بعضی شهرت، بعضی برای علم، بعضی برای مکاشفات روحانی؛ اما معصوم(ع) می‌فرماید: «وَ لَكِنِّي أَعْبُدُهُ حُبّاً لَهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَتِلْكَ عِبَادَةُ اَلْكِرَامِ» (تفسير الصافي، جلد۳، صفحه۳۵۳) من خدا را دوست دارم، چون خدا دوست‌داشتنی است؛ حاضرم خودم را فدایش کنم. اگر انسان به این نگاه برسد که امام عبد است، پس من هم باید عبد باشم؛ هیچ چیز دیگری برایش مهم نیست؛ ثروت برایش مهم نیست، داد داد، نداد نداد؛ عمر داد، داد؛ نداد، نداد ... اگر عرصه‌ی {امتحان} پیش بیاد، چقدر حاضریم آبرو بدهیم؟ من به خودم که نگاه می‌کنم می‌بینم توان اینکه آبرو خرج کنم، ندارم! در این امتحانات است که حقیقت انسان بروز پیدا می‌کند تا بفهمد خواستن‌هایش صاف نیست. فرق بین معصوم و غیر معصوم در عبودیت، این است که معصوم(ع) خلوت با خدا را انتخاب می‌کند. یعنی به خلوت با خدا اصالت می‌دهد؛ و به قدر ضرورت به اشتغالات می‌پردازد. در حالیکه ما اول به اشتغالات می‌پردازیم و به قدر ضرورت به عبادت و خلوت مشغول می‌شویم. این عبارت مشهور که گفته می‌شود «عبادت به جز خدمت خلق نیست» {ساخته‌ی ماست}؛ ولی اهل‌بیت(ع) می‌فرمایند که عبادت به جز انس با خدا نیست. به همین خاطر اهل‌بیت نوعا به قدر ضرورت به عرصه‌های اجتماعی ورود پیدا می‌کردند؛ و فرمودند: «إِلَهِي أَمَرْتَ بِالرُّجُوعِ إِلَى اَلْآثَارِ» (امام‌ حسین-ع- در دعای عرفه) چون امر کردی می‌روم، وإلا نمی‌خواهم خلوتم را بر هم بزنم. خلوت اهل‌بیت(ع) با خداوند متعال، خلوت بدون حجاب است: « خَلَقَكُمُ اَللَّهُ أَنْوَاراً فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِينَ» (امام هادی-ع- در زیارت جامعه کبیرة)؛ با این حال شوقِ امتثال امر که از جانب خداوند متعال می‌رسد را به این خلوت ترجیح می‌دهند. در عرصه عمل نیز فرق ما و اهل‌بیت(ع) این است که ایشان خودشان را ارزانی دیگران می‌کنند «لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ» (سوره شعراء،آیه۳) نزدیک است که خودت را فدا کنی! بیش از این لازم نیست... ولی ما می‌خواهیم همه را فدای خودمان بکنیم. ما وقتی در عرصه عمل ورود می‌کنیم، معمولا با افرادی انس پیدا می‌کنیم که احترام بیشتری به ما می‌گذارند. بنابراین دو فرق ریشه‌ای ما با اهل‌بیت(ع)، یکی این است که ایشان به مجالس و اجتماعات می‌روند به قدر ضرورت؛ ولی ما این مجالس را ترک نمی‌کنیم مگر به ضرورت! فرق بعدی هم این است که ایشان در عرصه‌‌های اجتماعی می‌روند تا {خدمت واقعی} خودشان را عرضه کنند، ولی ما می‌رویم تا همه به ما خدمت کنند! لذا اگر کسی به دنبال بندگی هست، باید ببیند چقدر به دنبال انس و خلوت با خداست، و چقدر به دنبال اشتغالات و خدمت در جلوت است. البته خدمت کردن بهتر از خدمت نکردن است؛ ولی هدف از خلقت خدمت کردن نیست، بلکه انس و خلوت است. در خدمت کردن هم دقت کنیم که ما خادم باشیم، نه دیگران به ما خدمت کنند. ملاکش هم این است که ببینم چقدر بذل و بخشش می‌کنیم، و چقدر جذب{جمع} می‌کنیم. و این میسر نمی‌شود مگر به شناخت نفس؛ اینکه در عیوب دیگران به دنبال عیب خودمان باشیم. مثلا اگر شخص متکبری را می‌بینیم –مثلا ترامپ- ببنیم چه زوایایی از تکبر او را در خودمان سراغ داریم... 📂 بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم سعادت‌پرور(ره) 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom

🔶 حکایت هزار «من» در کوچه بازار دنیا «إِلَهِی لَمْ یَکُنْ لِی حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ إلاَّ فِی وَقْتٍ أَیْقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِکَ» #مناجات‌شعبانیه 📂 بخشی از بیانات استاد #مؤیدی ۲۰ اردیبهشت ۹۷ 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom