آمیختگی فرهنگ ملی و دینی آداب کهن در همه جوامع بشری وجود دارد، هنر مردمان هر عصر آن است که در کنار تلاش برای حفاظت از میراث گذشتگان، خلاقانه متناسب با شرایط روز، زیبایی هایی ظاهری و معنوی آن را تقویت و با فهم درست از فلسفه هر موضوع باستانی، به اصلاح نقیصه ها و خرافات اقدام کنند. با ورود اسلام به ایران و نفوذ در قلب ها و ذهن ها، مردم این سرزمین، مومنانه به دنبال احراز عدم تضاد آداب ملی با آموزه های دینی می گشتند و حتی در تکاپو بودند تا جایی که می توانند رنگ مذهبی به فرهنگ آباء و اجدادی خود بدهند و اگر این کار امکان نبود به پاک سازی فرهنگ ایرانی روی می آوردند. کتاب آسمانی خود "قرآن کریم" را گُل سر سبد سفره هفت سین عید نوروز قرار دادند و سال خود را با دعای تحول احوالات به بهترین حال، آغاز کردند. دورهمی خانوادگی، دوری از کینه و انجام صله ارحام جزء آداب این عید و شب یلدا شد. "سیزده به در" را نیز روز آشتی با طبیعت دانستند و دل به آغوش آن سپردند و هر گونه نحس بودن ایام‌را باطل شمردند. چهارشنبه آخر سال که بوی آتش پرستی می داد، به آتش بازی تبدیل شد. هر چند در این مورد آخر، هنوز توفیق کامل کسب نشده است و عده ای عامدانه با پر رنگ کردن قداست آتش و برخی جاهلانه با شعله ور تر کردن آن، سور این روز را با سوز همراه کرده اند. #چهارشنبه_سوزی https://eitaa.com/AminM313/434