🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_سوم - #نظام_تقدیم 🔊 جلسه صد و دهم #جایگاه_صدق_در_هستی / 66 📅98/03/04 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #اولویتهای_علی ع 🔈 جلسه اول 📅98/03/03 #مشهد #هیات_انصارالشهداء 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_سوم - #نظام_تقدیم 🔊 جلسه صد و یازدهم #جایگاه_صدق_در_هستی / 67 📅98/03/05 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #صبر_رمز_قدرت 🔶 جلسه دوم 🔷 بخش اول 📍روانشناسان برای تشخیص آنکه کسی دارای شخصیت رشد کرده ای است و به بلوغ شخصیتی رسیده یا نه راهکارهایی دارند ، از جمله آن ها "کامروایی درنگیده" است. اگر انسان توانست کامروایی خودش را عقب بیندازد و میلی که دارد و می تواند در همان لحظه برآورده کند را مدتی فاصله بیندازد ، این آدم دارای شخصیت رشد کرده ایست. بچه ها این طورند که اگر چیزی خواستند همان لحظه باید به دستش بیاورند. این از علامات بچگی و عدم رشد کافی است. تا وقتی کسی اینگونه است مشخص می شود که شخصیتش رشد نکرده. فرق بچه با آدم بزرگ این است که اگر یک فرد بالغ چیزی را هم دلش بخواهد شرایط را بررسی می کند و اگر نیاز به صبر داشت صبر کرده و برای مدتی از خواسته خود چشم پوشی می کند. اگر چنین شخصی در سایر تبادلات و خواسته های زندگی اش نیز اینگونه بود، این فرد دارای شخصیت رشد کرده ای است. مثال این حالت و صبر ، روزه است ، در روایات روزه را مصداق صبر دانسته اند : وَ إِذَا نَزَلَتْ بِالرَّجُلِ الشِّدَّةُ وَ النَّازِلَةُ فَلْيَصُمْ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يَقُولُ- اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ الصَّبْرُ الصَّوْم (الدعوات (للراوندي) / سلوة الحزين، النص، ص: 26) جوانی که بدون مشکل جسمانی زیر کولر خوابیده کار هم ندارد اما می گوید نمی توانم روزه بگیرم چون زخم معده دارم! سیگار و قلیان و پیتزا هم استفاده می کند و برای معده اش ضرر ندارد ولی فقط روزه است که برای او مضر است! این علامت رشد نیافتگی یک شخصیت است. در مقابل کسانی هم هستند در دمای 60 درجه شهرهای جنوبی در کنار کار در پالایشگاه های نفت ، روزه شان را هم میگیرند، این علامت یک انسان بزرگ است. واژه معادل کامروایی درنگیده در ادبیات ما "صبر" است که همان علامت بلوغ شخصیتی است. پدر و مادر چه زمان می توانند تشخیص دهند که فرزندشان به سن ازدواج رسیده یا نه؟ از همین حالت صبر ، گاهی کسی 30 ، 40 سالش هم میشود ولی هنوز صبر ندارد. اما بعضی در سن 16 ، 17 سالگی انسان می بیند که چقدر رفتارشان سنجیده و پخته است. اگر ناراحت شوند بلافاصله عکس العمل نشان نمی دهند. اگر خواسته ای که دارند از هر راهی به دنبال تامین آن نیستند ؛ اکثر مشکلات زن و شوهرها همین توقعات بی جا و غیر معمولی است که از یکدیگر دارند. در آمریکا برای آنکه بچه ها را قوی بار بیاورند تی شرتی طراحی کرده اند و تن بچه ها می کنند که روی آن نوشته شده : "شکلاتت را 10 دقیقه دیرتر بخور!" در کشورهای خودشان اینترنتی که در مدارس در اختیار بچه ها می گذارند محدود شده و کنترل شده است اما در کشور ما شعار رفع فیلتر و آزادی را رواج می دهند. زیرا می خواهند ما عقب مانده و ضعیف باشیم؛ جوانی که همه چیز دید و در هر سایت و کانالی رفت و عضو شد اثرش آن است که این جوان ضعیف می شود. فارغ از دین و مذهب چنین جوانی دیگر به درد اداره کشور و مملکت داری نمی خورد. اندلس چگونه فتح شد؟ این کشور (اسپانیای فعلی) مقرّ اسلام بود. اما با رواج مسائل جنسی بین جوانان و ضعیف کردن آن ها توانستند این کشور را از دست مسلمانان درآورند و با اولین حمله از هم پاشیده شدند! 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #صبر_رمز_قدرت 🔶 جلسه دوم 🔷 بخش دوم 📍 جامعه انسانی اگر بخواهد قوی باشد باید روی خواسته هایش مدیریت داشته باشد. باید خودکنترلی داشته باشد و خواسته هایش را مدیریت کند. باید بچه هایمان را صبور بار بیاوریم. گاهی از سر علاقه ای که به فرزندمان داریم او را لوس و ناز پرورده بار می آوریم که حتی تا سن 13 و 14 سالگی نیز کارهای معمول و روتین روزانه اش را هم باید مادرش برایش انجام دهد. اگر کسی صبور شد و خودکنترلی داشت ، قاعدتا مومن هم خواهد شد. خودش به سمت خدا و پیغمبر می آید، شخصیت اگر محکم باشد متدین می شود. امیرالمومنین در خطبه 173 نهج البلاغه به یارانشان می فرمایند: وَ لَا يَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْر ؛ این پرچم را جز افراد آگاه و اهل صبر به دوش نمی کشند. کسی به درد مردمش می خورد که اهل صبر باشد. آن مسئول نازپرورده ای که در اشرافیت زندگی می کند اصلا درد مردم را نمی فهمد! مسئولی باید انتخاب کرد که اهل صبر و درد کشیده باشد. حضرت امام می فرماید: تنها آنهایی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند. (صحیفه امام ، ج21 ، ص86) آن روزى که دولت ما توجه به کاخ پیدا کرد، آن روز است که باید ما فاتحه دولت و ملت را بخوانیم. آن روزى که رئیس جمهور ما خداى نخواسته، از آن خوى کوخ نشینى بیرون برود و به کاخ نشینى توجه بکند، آن روز است که انحطاط براى خود و براى کسانى که با او تماس دارند پیدا مى شود. آن روزى که مجلسیان خوى کاخ نشینى پیدا کنند خداى نخواسته، و از این خوى ارزنده کوخ نشینى بیرون بروند، آن روز است که ما براى این کشور باید فاتحه بخوانیم. (صحیفه امام، ج17، صص: 377و376 ) امیرالمومنین بیشتر خاورمیانه فعلی را تحت حکومت داشت اما شب ها گرسنه می خوابید که نکند یک نفر در حکومتش شب گرسنه خوابیده باشد و او بخواهد فردای قیامت پاسخ دهد : وَ لَوْ شِئْتُ لَاهْتَدَيْتُ الطَّرِيقَ إِلَى مُصَفَّى هَذَا الْعَسَلِ وَ لُبَابِ هَذَا الْقَمْحِ وَ نَسَائِجِ هَذَا الْقَزِّ وَ لَكِنْ هَيْهَاتَ أَنْ يَغْلِبَنِي هَوَايَ وَ يَقُودَنِي جَشَعِي إِلَى تَخَيُّرِ الْأَطْعِمَةِ وَ لَعَلَ بِالْحِجَازِ أَوْ الْيَمَامَةِ مَنْ لَا طَمَعَ لَهُ فِي الْقُرْصِ وَ لَا عَهْدَ لَهُ بِالشِّبَعِ أَوْ أَبِيتَ مِبْطَاناً وَ حَوْلِي بُطُونٌ غَرْثَى وَ أَكْبَادٌ حَرَّى ؛ من اگر مى خواستم، مى توانستم از عسل پاك، و از مغز گندم، و بافته هاى ابريشم، براى خود غذا و لباس فراهم آورم، امّا هيهات كه هواى نفس بر من چيره گردد، و حرص و طمع مرا وا دارد كه طعامهاى لذيذ بر گزينم، در حالى كه در «حجاز» يا «يمامه» كسى باشد كه به قرص نانى نرسد، و يا هرگز شكمى سير نخورد، يا من سير بخوابم و پيرامونم شكمهايى كه از گرسنگى به پشت چسبيده، و جگرهاى سوخته وجود داشته باشد (نامه 45 نهج البلاغه ، ترجمه دشتی) ایشان می فرمود من باید اینچنین بپوشم تا یقین داشته باشم کسی در این مملکت از من پایین تر نیست، واضح است که چنین شخصیتی تنها می ماند. صبح روز 21 رمضان امام مجتبی در مسجد کوفه برای مردم سخنرانی کردند و فرمودند : لَقَدْ قُبِضَ فِي‌ هَذِهِ اللَيْلَةِ رَجُلٌ لَا يَسْبِقُهُ الاوَّلُونَ بِعَمَلٍ، وَ لَا يُدْرِكُهُ الاخِرُونَ وَ قَدْ كَانَ رَسُولُ اللَهِ صَلَّي‌ اللَهُ عَلَيْهِ وَ ءَالِهِ وَ سَلَّمَ يُعْطِيهِ رَايَتَهُ، فَيُقَاتِلُ وَ جِبْرِيلُ عَنْ يَمِينِهِ وَ مِيكَآئِيلُ عَنْ يَسَارِهِ، فَمَا يَرْجِعُ حَتَّي‌ يَفْتَحُ اللَهُ عَلَيْهِ وَ مَا تَرَكَ عَلَي‌ أَهْلِ الارْضِ صَفْرَآءَ وَ لَا بَيْضَآءَ إلَّا سَبْعَ مِئَةِ دِرْهَـمٍ فَضُلَتْ مِنْ عَطَايَاهُ أَرَادَ أَنْ يَبْتَاعَ بِهَا خَادِمًا لاِهْلِهِ.. ؛ بحقيقت در اين شب مردى از دنيا رفت كه پيشينيان در كردار از او پيشى نجستند، و آيندگان نيز در كردار به او نرسند، همانا با رسول خدا (ص) جهاد كرد و با جان خويش از آن حضرت دفاع نمود، و رسول خدا (ص) او را با پرچم خود (به جنگها) ميفرستاد و (جبرئيل و ميكائيل) او را در ميان ميگرفتند جبرئيل از سمت راستش، و ميكائيل از سمت چپ او، و باز نمى گشت تا به دست تواناى او خداوند (جنگ را) فتح كند و در شبى از دنيا رفت كه عيسى بن مريم در آن شب به آسمان بالا رفت، و يوشع بن نون وصى حضرت موسى عليهما السلام در آن شب از دنيا رفت، و هيچ درهم و دينارى از خود به جاى نگذاشته جز هفتصد درهم كه آن هم از بهره اى (كه از بيت المال داشت) زياد آمده، و ميخواست با آن پول براى خانواده خود خادمى خريدارى كند.. . (ارشاد شیخ مفید ، ترجمه رسولی محلاتی ،ج2 ، ص7) 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #عافیت_طلبی 🔈 جلسه دوم 📅98/03/06 #مشهد #مسجد_امام_صادق ع 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_سوم - #نظام_تقدیم 🔊 جلسه صد و دوازدهم #جایگاه_صدق_در_هستی / 68 l پایانی 📅98/03/07 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #صبر_رمز_قدرت 🔶 جلسه دوم 🔷 بخش سوم 📍 امیرالمومنین آنقدر پیراهنشان را وصله زده بودند که از پینه کننده آن خجالت می کشیدند : وَ اللَّهِ لَقَدْ رَقَّعْتُ مِدْرَعَتِي هَذِهِ حَتَّى اسْتَحْيَيْتُ مِنْ رَاقِعِهَا وَ لَقَدْ قَالَ لِي قَائِلٌ أَ لَا تَنْبِذُهَا عَنْكَ فَقُلْتُ [اعْزُبْ] اغْرُبْ عَنِّي فَعِنْدَ الصَّبَاحِ يَحْمَدُ الْقَوْمُ السُّرَى ؛ به خدا سوگند آنقدر اين پيراهن پشمين را وصله زدم كه از پينه كننده آن شرمسارم. يكى به من گفت: «آيا آن را دور نمى افكنى؟» گفتم: از من دور شو، صبحگاهان رهروان شب ستايش مى شوند. ( خطبه 160 نهج البلاغه ، ترجمه دشتی) خودشان نان و سرکه می خوردند اما سفره ی اطعامشان برای مردم رنگین بود، امام باقر ع ضمن روایتی درباره زهد و ورع امیرالمومنین می فرمایند: وَ اللَّهِ إِنْ كَانَ عَلِيٌّ ع لَيَأْكُلُ أَكْلَ الْعَبْدِ وَ يَجْلِسُ جِلْسَةَ الْعَبْدِ وَ إِنْ كَانَ لَيَشْتَرِي الْقَمِيصَيْنِ السُّنْبُلَانِيَّيْنِ فَيُخَيِّرُ غُلَامَهُ خَيْرَهُمَا ثُمَّ يَلْبَسُ الْآخَرَ .... وَ لَقَدْ وَلِيَ خَمْسَ سِنِينَ مَا وَضَعَ آجُرَّةً عَلَى آجُرَّةٍ وَ لَا لَبِنَةً عَلَى لَبِنَةٍ وَ لَا أَقْطَعَ قَطِيعاً وَ لَا أَوْرَثَ بَيْضَاءَ وَ لَا حَمْرَاءَ وَ إِنْ كَانَ لَيُطْعِمُ النَّاسَ خُبْزَ الْبُرِّ وَ اللَّحْمِ وَ يَنْصَرِفُ إِلَى مَنْزِلِهِ وَ يَأْكُلُ خُبْزَ الشَّعِيرِ وَ الزَّيْتِ وَ الْخَلِّ وَ مَا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرَانِ كِلَاهُمَا لِلَّهِ رِضًى إِلَّا أَخَذَ بِأَشَدِّهِمَا عَلَى بَدَنِهِ وَ لَقَدْ أَعْتَقَ أَلْفَ مَمْلُوكٍ مِنْ كَدِّ يَدِهِ تَرِبَتْ فِيهِ يَدَاهُ وَ عَرِقَ فِيهِ وَجْهُهُ وَ مَا أَطَاقَ عَمَلَهُ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ وَ إِنْ كَانَ لَيُصَلِّي فِي الْيَوْمِ وَ اللَّيْلَةِ أَلْفَ رَكْعَةٍ وَ إِنْ كَانَ أَقْرَبُ النَّاسِ شَبَهاً بِهِ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ ع وَ مَا أَطَاقَ عَمَلَهُ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ بَعْدَهُ ؛ به خدا شيوه على (ع) اینگونه بود كه چون بندگان خوراك ميكرد و بر زمين مى نشست و دو پيراهن ميخريد و خدمتكار او به اختيار خود بهتر آنها را برميداشت و خود آن ديگر را مى پوشيد .... پنج سال خليفه بود نه آجرى بر آجرى گذاشت و نه خشتى بر خشتى و نه دهى را مالك شد و نه پول نقره يا طلا به جاى خود گذاشت به مردم نان گندم و گوشت ميخورانيد و خود به منزل برميگشت و نان جو با روغن و سركه ميخورد و هر گاه با دو كار خدا پسند روبرو ميشد سختتر آنها را انتخاب ميكرد و هزار بنده از دسترنج خود آزاد كرد كه در آن دستش خاك آلود شده و چهره اش عرق ريخته بود و كسى را تاب كاركرد او نبود او در شبانه روز هزار ركعت نماز ميخواند و شبیه ترين مردم به او على بن الحسين بود و كسى بعد از او توان كار او را نداشت. (أمالي صدوق ، ترجمه کمره ای؛ ص281 ) مسئول جامعه اسلامی این چنین است، آن قدر اهل صبر و مقاومت است ، آنقدر درد تحمل می کند که به مردم هیچ دردی نرسد ، نه آنکه هر چه درد است برای مردم باشد و هر چه عیش و نوش است برای مسئولین! امیرالمومنین می فرمایند از زمانی که مادرم مرا به دنیا آورد تا شهادتم یک آن نیست که مظلوم نباشم: «مَا زِلْتُ مَظْلُوماً مُنْذُ وَلَدَتْنِي أُمِّي، حَتَّى إِنَّ عَقِيلًا كَانَ يُصِيبُهُ الرَّمَدُ فَيَقُولُ: لَا تَذُرُّونِي حَتَّى تَذُرُّوا عَلِيّاً، فَيَذُرُّونِّي وَ مَا بِي رَمَدٌ» من پيوسته از زمان تولد مظلوم بوده ام به طورى كه گاهى عقيل به درد چشم مبتلا ميشد ميگفت من نميگذارم دوا به چشم من بكنيد مگر اينكه اول به چشم على بنمائيد با اينكه من مبتلا به درد چشم نبودم. (بحارالانوار ، ج27،ص62) عمروعاص ملعون به معاویه گفت راه آنکه نفرت علی را از کودکی در دلها بگذاری این است که گروهی را بفرستی که به بچه ها بزغاله ای بدهند و بگویند معاویه فرستاده و بعد از چند روز که بچه ها با آن بزغاله خو کردند عده ی دیگری را بفرست تا بزغاله را پس بگیرند و بگویند علی دستور داده! این بچه ها همان هایی هستند که بعد از واقعه عاشورا با کاروان اهل بیت در شهر شام چه ها کردند زیرا نفرت نسبت به امیرالمومنین را از کودکی در دل داشتند. در جنگ صفین لشگریان دشمن دلیل جنگ خود را با امیرالمومنین اینگونه بیان می کردند: ...ثُمَّ جَعَلَ يَلْعَنُ عَلِيّاً وَ يَشْتِمُهُ وَ يُسْهِبُ فِي ذَمِّهِ .... قَالَ: فَإِنِّي أُقَاتِلُكُمْ لِأَنَّ صَاحِبَكُمْ لَا يُصَلِّي كَمَا ذُكِرَ لِي وَ أَنَّكُمْ لَا تُصَلُّون.. ؛ ...سپس [آغاز] لعن [به على] كرد و به او دشنام مى داد و در نكوهش وى سخن بسيار مى گفت ... گفت: من با شما از آن رو پيكار مى كنم كه چنان كه به من گفته اند مولاى شما نماز نمى گزارد و شما نيز نماز نمى گزاريد.. . (وقعه صفین ، ص354) 🔔 @aminikhaah_Media

💠 به منظور دسترسی ساده تر عزیزان به فایل های صوتی #شرح_و_بررسی_کتاب_آن_سوی_مرگ ، فایل صوتی این جلسات به صورت مجزا ، به مرور تقدیم عزیزان می شود. به عزیزانی که این جلسات را پیگیری نکرده اند سفارش می شود حتما مباحث این کتاب جذاب و تحول آفرین را دنبال کنند. فایل های صوتی ، با همین هشتگ در این کانال بارگزاری می شود. 👇👇👇👇 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #شرح_و_بررسی_کتاب_آن_سوی_مرگ 🔇 جلسه اول 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #صبر_رمز_قدرت 🔶 جلسه دوم 🔷 بخش چهارم 📍 حق امیرالمومنین را در روز روشن ، هفتاد روز بعد از واقعه غدیر خم و بیعت کردن با ایشان ، خوردند ، اما ایشان صبر کرد، می توانست علیه حکومت قیام کند ، طرفدارانش را جمع کند و دوقطبی ایجاد کند، اما این کار را نکرد، ایشان به حضرت زهرا س فرمودند: فاطمه جان اگر من شمشیر دست بگیرم از دین پدرت چیزی باقی نخواهد ماند؟ آیا می خواهی اینگونه شود؟ وَ رَوَى ابْنُ أَبِي الْحَدِيدِ أَيْضاً أَنَّ فَاطِمَةَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهَا حَرَّضَتْهُ يَوْماً عَلَى النُّهُوضِ وَ الْوُثُوبِ، فَسَمِعَ صَوْتَ الْمُؤَذِّنِ: أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، فَقَالَ لَهَا: أَ يَسُرُّكَ زَوَالُ هَذَا النِّدَاءِ مِنَ الْأَرْضِ؟! قَالَتْ: لَا. قَالَ:فَإِنَّهُ مَا أَقُولُ لَكِ ؛ ابن ابی الحدید نقل می کند که روزی فاطمه سلام الله علیها حضرت علی را تشویق به انقلاب میکرد ، پس صدای موذن بلند شد که به پیامبری رسول الله ص گواهی میداد ، پس ایشان به حضرت زهرا فرمود: آیا دوست داری این ندا از روی زمین محو شود؟ گفتند نه ، پس ایشان فرمود: پس حق همین است که به تو می گویم. (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ،ج11، ص113 و بحارالانوار ، ج29 ، ص625) این چه ایمانی است؟ چه کنترل نفسی است؟ یار ایشان هم باید همینگونه صبور و مقاوم باشد. حقیقتا امام خمینی ره از یاران واقعی امیرالمومنین ع بودند، مقاوم و صبور؛ از عظمت امیرالمومنین این است که در مکتبش خمینی ها تربیت می شوند که تاریخی را دگرگون می کنند. وقتی پسر بزرگ ایشان ، مصطفی خمینی را که بسیار هم به او علاقه داشتند مسموم کرده و به شهادت می رسانند ، حاج احمد آقا مامور رساندن خبر شهادت ایشان میشوند، ابتدا به امام عرض میکند که حاج آقا مصطفی را بردند بیمارستانی در بغداد، اما امام خودشان میپرسند که حقیقتش را بگو شهید شده؟ با گریه حاج احمد آقا امام متوجه موضوع می شوند ، ایشان میگوید دیدم که امام دستشان را به سمت قلبشان آورده و اشاره ای کردند و آرام شدند. بعد از آن امام به همسرشان می فرمایند که خدا مصطفی را امانت داده بود و حالا آن را پس گرفته من چیزی نمی گویم تو هم چیزی نگو تا از اجرت کم نشود. امام در این ماجرا اصلا گریه نکردند و حتی روز تدفین پسرشان برای درس و بحثشان نیز حاضر شدند، به همین دلیل مجلسی ترتیب دیدند تا امام گریه کنند و سبک شوند، آقای کوثری از حاج آقا مصطفی تعریف میکرد اما امام گریه نمیکردند تا آنجا که ایشان روضه می خواند و به مصائب حضرت علی اکبر ع اشاره می کند، امام به پهنای صورت اشک میریزند.(ر ک: کتاب برداشت هایی از سیره امام خمینی ره) ایشان چنین شخصیتی بود، مصیبت خودش را در برابر مصائب اهل بیت، مصیبت نمیدانست، این از بزرگی ایشان بود ، چنین شخصیتی است که تاریخ را عوض میکند، امیرالمومنین چنین آدمی میخواهد و الا غریب خواهد ماند. 🔔 @Aminikhaah_Media