🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_دوم - #نظام_تسخیر 🔊 جلسه صد و چهل و یکم #مهندسی_طبقات_اجتماعی / 34 📅97/06/03 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_دوم - #نظام_تسخیر 🔊 جلسه صد و چهل و دوم #مهندسی_طبقات_اجتماعی / 35 📅97/06/04 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #سلسله_مباحث_سیره_14_معصوم 🔊 جلسه دوازدهم 📢 #بصیرت در #سیره_امام_هادی ع #قم #سال93 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_دوم - #نظام_تسخیر 🔊 جلسه صد و چهل و سوم #مهندسی_طبقات_اجتماعی / 36 📅97/06/05 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_دوم - #نظام_تسخیر 🔊 جلسه صد و چهل و چهارم #مهندسی_طبقات_اجتماعی / 37 📅97/06/06 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_دوم - #نظام_تسخیر 🔊 جلسه صد و چهل و پنجم #مهندسی_طبقات_اجتماعی / 38 📅97/06/07 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #چرا_علی_تنها_ماند؟ 🔊 جلسه ششم 📢 مصلحت اندیشی های علی ع 📅97/06/07 #مشهد #هیات_انصارالشهداء 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 🔷 #پارت_دوم - #نظام_تسخیر 🔷 جلسه شصت و پنجم 🔶 بخش اول 🔶 در ادامه ی عبارات حضرت امام(ره) درباره ی فطرت ، ایشان می فرمایند: «و اگر این فطرت، تا آخر کار محفوظ ماند، و دست تصرف ابلیس به آن نرسد، هیچ امری را بر خلاف حق نپذیرد، و از هیچ حقی روگردان نشود.» منظور این است که انسانی که بر فطرت خودت پایدار باشد به عصمت می رسد. عصمت چیز خاصی نیست ، عصمت یعنی فطرت دست نخورده مانده است و حقیقتی را که از ازل به او داده اند را آلوده نکرده است. همان که قرآن می فرماید: وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی(حجر:۲۹) «و در آن از روح خود دمیدم» آدمی که بر فطرت خودش باقی ماند ، همیشه تابع حق است این که می فرمایند: عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ يَدُورُ حَيْثُمَا دَارَ «علي با حقّ است و حق با علي هر کجا علي باشد، حق هم آن جاست» اینجا چند سوال مطرح است؛ معنای این روایت چیست؟ این ویژگی فقط برای امیرالمومنین است یا برای بقیه ائمه هم صدق می کرد؟ جواب←برای همه ی ائمه هم هست. این ویژگی مخصوص اهل بیت است یا ربط به یک عنوانی دارد؟ جواب←ربط به یک عنوان دارد. اما این عنوان چیست؟! حضرت امام(ره)می فرماید آن عنوان ، فطرت است. در واقع باید بگوییم «الفطرة مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ الفطرة» هرجایی که فطرت باشد [فطرت دست نخورده و آلوده نشده و فریب نخورده] همان جا حق است و حق جایی است که فطرت سالم آنجاست. امام (ره) در ادامه می فرماید: «و از هیچ حقی روگردان نشود، و تعلیمات قرآن شریف و انبیاء عظام و اولیاء کرام ـ علیهم السّلام ـ به همان طور که از معدن وحی الهی و معادن علوم حقه نازل شده، در آن جلوه کند بی شایبۀ تصرفات نفس و دعابه های متخیّله، که از آنها به حجابهای ظلمانی بین عبد و حق می توان تعبیر نمود.» فطرت نباید آلوده شود. در مدرسه باید بچه ها را برگرداند به فطرتشان آن هم به اصل فطرت نه لایه های رویین آن. اتفاقی که می افتد این است که ما را در لایه های رویی نگه می دارند و اجازه نمی دهند به عمق ماجرا پی ببریم. مثال بزنم ؛ الان یکی از مفاهیم کلیدی تمدن غرب و یکی از جذابیت های زندگی در غرب کلید واژه speed (سرعت) است. اینجا خیلی جای بحث دارد؛ آیا ما به سرعت نیاز داریم یا نه؟ آیا فطرت سرعت را دوست دارد یا نه؟ علاقه به سرعت ، جزء کدام لایه از فطرت ماست؟ خیلی عمیق دوستش داریم یا سطحی است؟ سرعت برای ما اصالت دارد یا نه!... سرعت را می خواهیم برای رسیدن به چیزهای دیگر؟ سرعت اصالت دارد یا ابزار است؟ اگر بخواهیم صادقانه جواب بدهیم ، خود سرعت را نمی خواهیم. ما سرعت را می خواهیم برای چیز دیگر ، پس سرعت اصالت ندارد و ابزار است! اما در فرهنگ و تمدن غرب و یا حتی سایر تمدن ها به سرعت به عنوان یک امر اصیل پرداخته میشود نه یک امر ابزاری! سرعت یک امریست که خودش برای آنها موضوعیت دارد. مثلا در ژاپن اگر مترو سی ثانیه تاخیر کند رئیس مترو خودکشی می کند ، این یعنی در آنجا سرعت اصالت دارد. کاری که صورت می گیرد این است. فطرت به خاطر این تعهدی که در بعضی از جوامع به سرعت وجود دارد فریب می خورد. سوالی که پیش می آید این است که این تعهد ،تعهد به چیست؟ این همان بازی است که شیطان بر سر فطرت در می آورد و ما باید حواسمان به آن باشد. او یک سری از نقاط را هدف گذاری می کند و آن را از اصالت در می آورد و تبدیلش می کند به ابزار. از طرف دیگر بعضی چیزها که ابزار هستند را از ابزار در می آورد و آن را اصالت جلوه می دهد. بعد یک نظام و چارچوب دورشان درست می کند و میگوید نسبت به اینها متعهد باشید. حالا ببینید دین را چطور جلوه می دهد ، می گوید دین ابزار است. اگر احساس می کنید با آن آرامش پیدا می کنید آن را داشته باشید و اگر اینچنین حسی ندارید رهایش کنید! گاهی بین ما اینها را فرهنگ می کنند ، که سرعت و یا نظم اصالت دارد و دین ابزار است ، حتی متاسفانه این تصور را ایجاد کرده اند که حکومت هم اصالت ندارد و ابزار است. بعد یه آدم ساده لوح می آید و در تلویزیون ، روایت می خواند و میگوید حکومت که اصالت ندارد و هدف وسیله را توجیه نمی کند. ما حکومت را برای چه می خواهیم؟ نه آقا حکومت اصالت دارد. چرا یک عده نمی فهمند این حرفها را؟!؟ اصالت مراتب دارد. یک اصالت ، اصالت اولی است یکی وسطی و یکی غایی! هدف هم همین مراتب را دارد. به عنوان مثال عدالت هدف است اما اصالت ندارد چرا که ما عدالت را برای خود عدالت نمی خواهیم. ما عدالت را برای یک چیز دیگر می خواهیم. 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 🔷 #پارت_دوم - #نظام_تسخیر 🔷 جلسه شصت و پنجم 🔶 بخش دوم 🔶 گفتیم شیطان طوری نظام را می چیند که فطرت فریب بخورد و چیزی که اصالت دارد را ابزار بداند و به چیزی که ابزار است اصالت بدهد! یکی از سوالاتی که پیش می آید این است که ، آیا راستگویی اصالت دارد؟ راستگویی هم مانند نظم حتی اصالت اولیه هم ندارد. انقدر همه چیز را جا به جا کرده اند که بعضی از روحانیون احساس می کنند وظیفه دارند روی منبر یا در رسانه بیایند ، روایت بخوانند که راستگویی خیلی مهم است. اما واقعیت این است که «راستگویی» مهم نیست ، «مصلحت» مهم است. اگر جایی ، مصلحت اقتضا نکرد وظیفه داریم دروغ بگوییم. این حرف من نیست ، پیغمبر می فرمایید بعضی جاها واجب است دروغ بگویید و اگر نگویید جایگاه شما جهنم است. بعضی ها به خاطر راست گویی به جهنم می روند. قرآن می فرماید: لِيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَنْ صِدْقِهِمْ ۚ(احزاب:۸) «تا راستگويان را از صداقتشان بازخواست كند» می‌گوید روز قیامت از کسانی که راست می گویند سوال می کنند چرا راستش را گفتی؟ خداوند می پرسد صدق پیش من اصالت ندارد برای چه صادق بوده ای؟ پس خداوند از ما صدق نمی خواهد ، مصلحت می خواهد. فطرت گول میخورد. فکر می کند صداقت را دوست دارد. ما صداقت را دوست نداریم ، مصلحت را دوست داریم. صداقت را هم به خاطر مصلحت دوست داریم. چون عمدتاً مصلحت با صداقت تأمین می شود. ببینید ما قصد نداریم زیر آب راستگویی را بزنیم ، اما واقعیت این است حرف قرآن با صادقین است نه راستگویان. صادق بودن با راستگو بودن فرق دارد؛ یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصّادِقینَ(توبه:۱۱۹) «ای کسانیکه ایمان آورده اید از خدا بپرهیزید و همراه صادق باشید» صدق چندین مرتبه دارد ؛ صدق گفتاری ، صدق رفتاری ، صدق وجودی و صدق شاکله ای. آن چیزی که برای قرآن مهم است صدق شاکله ای است. یعنی ؛ شما منطبق باشید با حقایق عالم. در دعای ابوحمزه می فرماید؛ کَذَبَ العَادِلُونَ بِللَّهِ «دروغ گفتند آنان که برای خداوند عدل و همانند گرفتند» می گویند اصل دروغگویی بر این است که برای خدا شریک قائل باشیم. شما اگر مشرک بودی هر چقدر هم راست بگویی من تو را کاذب می دانم. چرا که تو در افکارت دروغگویی و افکارت مطابق با واقعیت نیست. فرهنگ قرآن این است. اما متأسفانه دین را به ما اینطور یاد نمی‌دهند. دینی که به ما یاد میدهند در آخر تمدن غرب از آن برمی آید. این جاست که کسی با نگاه سطحی می گوید ؛رفتم به غرب ، اسلام را ديدم ، ولي مسلمان نديدم ، برگشتم به شرق مسلمان ديدم اما اسلام نديدم. علامه در کتاب المیزان این جمله را نقد می کند و می گوید. کسی که این جمله را گفته است اصلا اسلام را نفهمیده است. یکی از دوگانگی هایی که درست می‌کنند ، تضاد میان دین و دنیاست. آیا واقعا بین این دو تضاد هست ؟ میشود با دین فقط آخرت را آباد کرد و دنیا را نه ؟! در نگاه قرآن آباد کردن آخرت بدون آباد کردن دنیا اصلا معنا ندارد. قران رسماً حرفش این است یا هر دو را داری یا هیچکدام را رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً (بقره:۲۰۱) «پروردگارا، به ما در دنيا نيكى و در آخرت نيكى عطا كن» در آیه قبل می گوید کسی که فقط یکی را بخواهد از دیگری محروم می شود نصیبی نمی برد؛ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ(بقره:۲۰۰) «گویند: پروردگارا، ما را از نعمتهای دنیا بهره‌مند ساز؛ و آنان را از نعمت آخرت نصیبی نیست.» 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 🔷 #پارت_دوم - #نظام_تسخیر 🔷 جلسه شصت و پنجم 🔶 بخش سوم 🔶 انتخاب میان داشتن دنیا یا آخرت بی معناست چرا که قانون الهی بر این است انسان یا جفتش را دارد یا هیچ کدام را. روایتی جالبی را در درس حضرت استاد جوادی آملی شنیدم که بیانش خالی از لطف نیست ، البته این روایت را بعداً در کتاب مفاتیح الحیات ایشان هم دیدم. دقت کنید این روایت خیلی عجیب است ، از پیامبر اکرم نقل شده است که ایشان فرمود: اگر قیامت شد ، ماه و خورشید به هم ریخت ، کوه ها متلاشی شد و زمین در حال جمع شدن بود ، اگر یک نهال در دست دارید ، آن را بکارید و بعد به سمت محشر بروید. باور نکردنیست. ببینید اهمیت درختکاری چقدر زیاد است! خاصیت این روایت چیست؟! فقط می خواهد اهمیت درختکاری را بیان کند؟! می خواهد بگوید تفکر کنید. آدمی که دنیا گراست آیا وقتی که قیامت شده این درخت را می کارد؟ یا نمی کارد؟ مسلما اینچنین شخصی نه تنها درخت را نمی کارد ، بلکه از هرچه هم که قبلا کاشته بود پشیمان می شود و می گوید تا الان هرچه کاشتم بی فایده بود! چه نگاهی است که می گوید آن لحظه ی آخر آن درخت را بکار ؟ نگاهی که بداند ؛ قیامت یک گذرگاهی است برای رفتن از یک لایه از زندگی به لایه دیگری ، آن هم لایه ای بالاتر از زندگی. اینچنین کسی می داند شرط بهره‌مند شدن از لایه ای بالاتر از زندگی ، ساختن زندگی در لایه قبل است. می‌گوید درخت را بکار آن طرف به تو ده‌ها بوستان می‌دهند. اصلا کار به این نداشته باش که این درخت بخاطر زلزله نابود میشود. نگاه آخرت گراست که دنیا را آباد می‌کند. آدم های به درد بخور آدمهایی هستند که عاشق آخرت اند. مثال ساده اش این است ، ببینید امنیت ما محصول چه کسانی است؟ مدیون آدم هایی هستیم که پشت میز می نشینند و حقوق های نجومی می‌گیرند؟! امنیت حاصل کار آدم هایی است که دوست ندارند پشت میز بنشینند و به دنبال موقعیت و ریاست خودشان هم نیستند. امثال حاج قاسم سلیمانی باورشان بر این است ، که یک بار قرار است بمیرند ، و این که کجا و چه زمانی قرار است این اتفاق بیافتد همه دست خداست ، پس اگر جایی به حضورشان نیاز باشد می روند ، فرق نمی کند آنجا بحرین باشد ، سوریه یا یمن و یا... آنها از کشته شدن نمی ترسند چون باور دارند که از یک سطح پایین تر می روند به یک سطح بالاتر. دنیا را اینجور آدمها آباد میکنند. امنیت را آنها درست می کنند. مشکل ما مدیرانی است که آخرت را اصلاً باور ندارند. مدیری که به آخرت ایمان دارد هم خودش درست کار می کند و هم مجموعه ی زیر دستش را وا می دارد که درست و پاک کار کنند. روایت جالب دیگری را بیان می کنم ، تا لذتش را ببرید. نقل شده است ، پیغمبر یکی از اصحاب را دفن کردند ، می دانید که بعد از گذاشتن میت ، یک لایه در زیر لحد است که آن را می گذارند و بعد روی آن خاک می‌ریزند و قبر را درست میکنند. دیدند پیغمبر در داخل قبر ایستاده و با انگشت بند می اندازد و بین سنگ ها را پر میکند. عرض کردند یا رسول الله!.. مردم منتظرند و با خاک این قسمت ها پر می شود نیازی نیست که این کار را با دست انجام بدهید . پیغمبر فرمود: رَحِمَ اللهُ امرَءً عَمِلَ عَمَلاً فَاَتقَنَه «کار را محکم و زیبا و خوب انجام بدهند، کیفیّت کار بالا برود» یعنی خداوند دوست دارد انسان کاری را که انجام می دهد درست انجام بدهد. حرف او این است که من به مردم چه کار دارم. چون خدا مرا می بیند و این جور دوست دارد من هم مطابق رضایت او عمل می کنم. الان دنیا آباد نیست اما در دوران امام زمان(ع) دنیا آباد خواهد شد. چرا که در آن دوران ما مدیران مفت خور نخواهیم داشت. در دوران امام زمان این جور نیست که همه کارها را کارگر انجام بدهد و مدیر فقط نگاه کند! به امام صادق(ع) عرض کردند آقا چرا ظهور جلو نمی افتد؟! حضرت فرمود: ظهور جلو بیافتد برای عموم مردم خیر است برای امثال شما شر است. امام زمان به همه ی مردم راحت می گیرد اما به مسئولان سخت میگیرد. دیگر این طور نیست که عملگی مال توده ها باشد و مدیریت مال رئیس و روسا ، در آن دوران هر چه رتبه بالاتر باشد بیشتر باید کار کنید و بیشتر زحمت بکشید. رمز آباد شدن دنیا پس از ظهور ، این است. 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_دوم - #نظام_تسخیر 🔊 جلسه صد و چهل و ششم #مهندسی_طبقات_اجتماعی / 39 📅97/06/10 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media