♦️نخبگان انقلابی و حرکت شترمرغی! 💢بخش دوم: این نگاه توحید محور و آنتی پلورال در شناخت و رفتار حتی بعد از غیبت ائمه(ع) و در دوران حضور ولی فقیه نیز حاکم بوده است. تمکین مردم نسبت به حکم میرزای شیرازی در ماجرای تنباکو از همین قسم است. در انقلاب اسلامی هم دقیقا همین نگاه بین امام و امت وجود دارد. تبعیت در بزنگاه های سخت و مهم همچون شکستن حکومت نظامی در ایام بهمن ۵۷ توسط مردم و حضور در میادین جنگ تحمیلی همگی بر پایه ی همین نگاه و رابطه است. که البته نقاط اوجی هم در انسان های مترقی دارد به مانند داستان معروف نخست وزیری میرحسین موسوی در دور دوم ریاست جمهوری حضرت آقا؛ با اینکه ایشان از قبل شرط کرده بود که تنها در صورتی نامزد رییس جمهوری می شوم که میرحسین نخست وزیر نباشد، اما بعد از انتخاب مجدد ایشان به ریاست جمهوری وقتی حضرت امام (ره) بنا به دلایلی نظرشان این می شود که همچنان میرحسین نخست وزیر باشد یکی از بزرگان نقل می کند: که مانده بودیم این مطلب را چگونه به آقای خامنه ای بگوییم؟!! و جالب اینجاست که وقتی این مطلب را به آقا منتقل می کنند می گویند: حضرت آقا وقتی از نظر امام مطلع شدند کلمه ای اعتراض یا حتی سوال نفرمودند! ما حصل کلام اینکه تفاوت نگاه توحیدی و اومانیسم غربی در اینست که در نگاه توحیدی جامعه به مانند هرمی است که از تکثر به سمت وحدت حرکت می کند ولی در نگاه غربی نه هرمی وجود دارد و نه حرکتی به سمت وحدت بلکه اصالت با فهم و رفتار افراد است تا جایی که مزاحم حق شهروندی دیگری نباشد. 🔻و اما نتیجه: همانطور که اشاره کردم جامعه ایرانی که در حال گذار از مرحله بحران هویت است فعلا در بسیاری از موارد شترمرغی عمل کرده، نه باری می کشد و نه پرواز می کند. لذا این جامعه نیاز به نخبگانی دارد که آن ها تکلیف خود را معلوم کرده باشند. در این جامعه، نخبه انقلابی کسی است که دست و پای خود را از منجلاب سبک زندگی غربی که بخش مهمی از آن نوع نگاه به پدیده های اجتماعی و نحوه تحلیل آن هاست، بیرون کشیده باشد و در حال حرکت به سمت رأس هرم باشد. در این صورت نخبگان انقلاب اسلامی کسانی خواهند بود که قطعا چه در فهم کلی مفاهیم و ارزش ها و چه در تعیین مصادیق و تحلیل ها اول و آخر به سراغ کلمات ولی جامعه خواهند رفت و با تکیه بر فهم و تبیین او مسائل را تبیین خواهند کرد ولو اینکه تشخیص خودشان چیز دیگری باشد. پ ن: در اینجا سوالی مطرح است و آن اینکه پس چرا خود حضرت آقا فرمودند: اگر نظر کارشناسی کسی با بنده متفاوت باشد نباید او را ضد ولایت خواند. که ما در پاسخ می گوییم بله درست است ما او را ضد انقلاب یا ضد ولایت نمی دانیم ولی قطعا همچین کسی نه تنها نمی تواند در جایگاه #نخبه_انقلاب_اسلامی قراربگیرد بلکه لذت ولایت مداری سلمان ها، هارون مکی ها و حاج قاسم ها را نخواهد چشید. مضافا باینکه نکته ای که اصلا نباید از آن غفلت کرد اینست که معمولا چنین افرادی در طول زمان، از مخالفت علمی به مخالفت عملی می رسند فلذا آن کسی که در جوانی نظرات کارشناسی اش با حضرت امام(ره) متفاوت است و گاها با ایشان مخالفت نظری و علمی دارد در دهه ی پایانی عمرش به مخالفت عملی با ولی زمان می رسد. ✍ امیر احتشام @Amirehtesham