قسمت اول سال دهم بعثت بود و وقت کوچ آسمانی خدیجه(س)؛ کسی که حضورش شب‌های رسالت را چراغ فروزان بود و گرمای وجودش ، دلگرمی دل محمد مصطفی(ص)... او که تمام مهر و محبت خود را تا غار حرا می‌برد تا وفای به عهد همسری را با لبیک به ندای وحیانی پیامبر زمانش در هم آمیخته و اوج عشق الهی را در کوه‌های مکه به تصویر کشد. کسی که شایسته سلام پروردگار شد تا جبرئیل پیام‌آور درود خدا بر او باشد. جبرئیل نزد پیامبر آمد و گفت: «خدیجه(س) همراه با ظرفی سرپوشیده که در آن خورش یا غذا یا نوشیدنی است نزد تو می‌آید، پس هر گاه آمد، سلام پروردگارش و سلام من را به محضر او برسان.»[1] #حضرت_خدیجه(س) #بیت_الزهرا(سلام الله علیها) #امور_بانوان