تمرین جلسه اول علامت صـداى فـتـحـه ، مـتـمـايـل بـه صـداى (حـرف الف ) اسـت . از ايـن رو، بـراى نـشـان دادن شـكـل آن از حـرف الف كـمـك گـرفـته اند و براى اينكه با الف اصلى كلمه ، اشتباه نشود به شكل الف كوچك و خوابيده روى حرف قرار داده اند (ـَ ، ـ ، ا). علّت نامگذارى آن به فتحه اين است كه در هنگام تلفّظ حروفى كه داراى اين علامت هستند، لبها حالت گشودن به خود مى گيرد(9)، مانند: كـَتـَبَ ـ خـَسـَفَ ـ مـَكَرَ ـ زَهَقَ ـ كَفَرَ ـ وَلَدَ ـ وَسَقَ ـ فَخَرَجَ ـ خَلَقَكَ ـ سَاَلَكَ ـ فَقَدَرَ ـ فَخَلَقَ ـ وَ قَذَفَ ـ وَ وَجَدَكَ ـ فَعَدَلَكَ ـ وَ يَذَرَكَ ـ عَقَبَةَ ـ فَحَشَرَ. تمرین علامت كسره 👇👇👇👇👇

جلسه اول تمرین علامت کسره بـه ايـن عـلامـت (ـِ) در فـارسـى (زيـر) و در عـربـى (كـسره ) مى گويند. كسره از كلمه (كَسْر) گـرفـتـه شـده و در ا صل (كَسْرَةٌ) بوده ، يعنى يك بار شكستن . در هنگام وقف بر آخر آن ، (طبق قواعد وقف ) تاء (ة ) تبديل به هاء ساكن (هْ) مى شود. صداى كسره ، متمايل به صداى (حرف ياء) است . بدين خاطر، براى نشان دادن آن از حرف ياء كـمـك گـرفـتـه انـد و بـراى ايـنـكـه بـا يـاء اصـلى كـلمـه ، اشـتـبـاه نـشـود بـه شـكـل يـاء كـوچـك و بـدون نـقـطـه در زيـر حـرف قـرار داده انـد (ـِ ، ي‍ ، ى ) شكل كسره ، نخست داراى دندانه بود؛ بعدها به خاطر كاربرد زياد و اختصار، دندانه آن را نيز حذف كردند (ـِ). علّت نامگذارى آن به كسره اين است كه به هنگام تلفّظِ حروفى كه داراى اين علامت است ، لبها حالت شكستگى به خود مى گيرد. لازم بـه يـاد آورى اسـت كـه صـداى كـسـره عـربـى با صداى (اِ) فارسى كمى تفاوت دارد. در عـربـى صـداى كـسـره مـتـمـايـل بـه (يـاء) مى باشد، شبيه صداى (اى ) امّا با كشش كمتر، چنين صدايى در بعضى از كلمات فارسى نيز وجود دارد، مانند: خِيابان ، نِياز، زِيان . وليـكـن در فـارسـى ، هـرگـاه بـعـد از صـداى (اِ) حـرف يـاء قـرار بـگـيـرد صـداى (اِ) مـتـمـايـل بـه (يـاء) مـى شـود، ولى در عـربـى هـمـيـشـه صـداى كـسـره متمايل به (ياء) تلفّظ مى شود(10)، مانند: اِبِلِ ـ بَلَدِ ـ شَهِدَ ـ سَمِعَ ـ بَرِقَ ـ نَسِىَ ـ مَلِكِ ـ نَفِدَ ـ رَدِفَ ـ فَرِحَ ـ فَصَعِقَ ـ اَفَاَمِنَ ـ اَفَحَسِبَ ـ بِيَدِكَ ـ قِبَلَكَ ـ تَبِعَكَ ـ كَمَثَلِ ـ فَلَبِثَ ـ قِرَدَةَ ـ بَلَغَتِ ـ وَ رَجِلِكَ علامت ضمّه👇👇👇👇

جلسه اول تمرین علامت ضمّه بـه ايـن عـلامـت (ـُ) در فـارسـى (پـيـش ) و در عـربـى (ضـمـّه ) مى گويند. ضمّه از كلمه (ضَمّ) گرفته شده و در اصل (ضَمَّةٌ) بوده ، يعنى يك بار به هم پيوستن يا جمع شدن . در هنگام وقف بر آخر آن ، (طبق قواعد وقف ) تاء (ة ) تبديل به هاء ساكن (هْ) مى شود. صـداى ضـمـّه ، مـتمايل به صداى (حرف واو) است . بدين جهت ، براى نشان دادن آن از حرف واو كـمـك گـرفـتـه انـد و بـراى ايـنـكـه بـا واو اصـلى كـلمـه ، اشـتـبـاه نـشـود بـه شكل واو كوچك و روى حرف قرار داده اند (ـُ، و، و). عـلّت نـامگذارى آن به ضمّه اين است كه در هنگام تلفّظ حروفى كه داراى اين علامت است ، لبها به هم پيوسته و غنچه مى شود. لازم بـه يـاد آورى اسـت كـه صـداى ضـمـّه عـربـى بـا صداى (اُ) فارسى كمى تفاوت دارد. در عـربـى صـداى ضـمـّه ، مـتـمـايـل بـه (واو) مـى بـاشد، شبيه صداى (او) امّا با كشش كمتر، چنين صدايى در بعضى از كلمات فارسى نيز وجود دارد، مانند: بُلوك ، هُلو ، خُروس . لكـن در فـارسـى هـرگـاه بـعـداز صـداى (اُ) حـرفـى بـا صـداى (او) قـرار بـگيرد، صداى (اُ) مـتـمـايـل بـه (واو) مـى شـود، ولى در عـربـى هـمـيـشـه صـداى ضـمـه متمايل به (واو) تلفّظ مى شود(11)؛ مانند: جُعِلَ ـ كُتُبِ ـ سُبُلِ ـ خُلِقَ ـ قُتِلَ ـ نُفِخَ ـ تَزِرُ ـ وُجِدَ ـ لاََجِدُ ـ عُنُقِكَ ـ سَتَجِدُ ـ كَلِمَتُ ـ فُتِحَتِ ـ سَنَسِمُ ـ يَعِدُهُمُ ـ بَصَرُكَ ـ اَعِظُكَ ـ فَطُبِعَ ـ اَتَذَرُ ـ لَنُبِذَ

سلام دوستان فعلا هنوز اول جلسه تجوید قران هستیم فردا جسله قرآن نداریم لطفا همین مطالب که گذاشته شده در کانال اموزش تجوید قران تمرین کنید التماس دعا دارم

قرآن مجید به سه روش خوانده می شود یک تحقیق، دو تحدیر سه تدویر تقسیم می‌شود که در ادامه به توضیح هرکدام می‌پردازیم. 📖👇کانال اموزش قران👇📖  ﴾﴿ @Amuzesheghoran ﴾﴿  ﴾﴿کپی بدون لینک شرعا جایز نیست ﴾﴿

بسم الله الرحمن الرحیم صمن عرض سلام خدمت همه شما اهل قران بسیار خوشحالم که این کانال راجهت تعلیم یک علم بسیارازشمند انتخاب فرموید لطفا لینک کانال آموزش قران را به کانال ها به گروهها ارسال کنید و یاگیری عزیزان از تریق دعوت شما عضو کانال آموزش قرآن شده دعا گویی شما باشند برای یاد گفت و قرائت قران درس آموزش قرآن از ما تبلغ کانال از شما 📖👇کانال اموزش قران👇📖  ﴾﴿ @Amuzesheghoran ﴾﴿

 پيامبر صلي الله عليه و آله :حَقُّ الْوَلَدِ عَلى والِدِهِ... اَنْ يَسْتَفْرِهَ اُمَّهُ ؛ حق فرزند بر پدر اين است كه مادر او را گرامى بدارد.[كافى ، ج ۶، ص ۴۸، ح ۶]  پيامبر صلي الله عليه و آله :مَنْ بَكى صَبىٌّ لَهُ فَاَرْضاهُ حَتّى يُسَكِّنَهُ ، اَعْطاهُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْجَنَّةِحَتّى يَرْضى ؛ هر كس كودك گريان خود را راضى كند تا آرام شود ، خداوند از بهشت آن قدر به اومى دهد تا راضى شود .[الفردوس ، ج ۳، ص ۵۴۹، ح ۵۷۱۵]  پيامبر صلي الله عليه و آله :كانَ النَّبىُّ صلي الله عليه و آله اِذا اَصْبَحَ مَسَحَ عَلى رُؤُوسِ وُلْدِهِ وَ وُلْدِ وُلْدِهِ؛ پيامبر صلي الله عليه و آله هر روز صبح بر سر فرزندان و نوه هايشان دست [نوازش ]مى كشيدند.[بحارالأنوار، ج ۱۰۴، ص ۹۹، ح ۷۵]  امام كاظم عليه السلام :قالَ بَعْضُهُم : شَكْوَتُ اِلى ابِى الْحَسَنِ موسى عليه السلام ابنا لى ، فَقالَ : لاتَضْرِبْهُ، وَاهْجُرْهُ وَ لا تُطِلْ ؛ كسى گفت : از فرزندم به امام كاظم عليه السلامشكايت كردم . ايشان فرمودند : «او را نزن بلكهبا او قهر كن ولى نه به مدّت طولانى .[عدّة الداعى ، ص ۷۹] پيامبر صلي الله عليه و آله :اَ لْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنينَ، وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنينَ، وَ وَزيرٌ سَبْعَ سِنينَ؛ فرزند هفت سال سروَر، هفت فرمانبردار، و هفت سال وزير است .[مكارم الاخلاق، ص ۲۲۲]  امام على عليه السلام :مَنْ سَاَلَ فى صِغَرِهِ اَجابَ فى كِبَرِهِ ؛ هر كس در خردسالى سئوال كند، در بزرگ سالى اش پاسخ مى دهد .[غرر الحكم ، ح ۸۲۷۳]  پيامبر صلي الله عليه و آله :اَحِبُّوا الصِّبْيانَ وَ ارْحَمُوهُمْ ، وَ اِذا وَ عَدتُموهُمْ شَيْئا فَفُوا لَهُمْ ، فَاِنَّهُمْ لايَدْرونَ اِلاّ اَ نَّـكُمْ تَرْزُقونَهُمْ ؛ كودكان را دوست بداريد و با آنان مهربان باشيد و هرگاه به آنان وعده داديد ، به آنوفا كنيد ، زيرا آنان ، روزى دهنده خود را كسى غير از شما نمى دانند .[كافى ، ج ۶، ص ۴۹، ح ۳]  امام كاظم عليه السلام :تُسْتَحَبُّ عَرامَةُ الصَّبىِّ فى صِغَرِهِ لِيَكونَ حَليما فى كِـبَرِهِ، ما يَنْبَغىاَنْ يَكونَ اِلاّ هكَذا ؛ خوب است بچّه در كودكى بازى گوش باشد تا در بزرگ سالى بردبار گردد و شايستهنيست كه جز اين باشد .[كافى ، ج ۶، ص ۵۱، ح ۲] 📖👇کانال اموزش قران👇📖  ﴾﴿ @Amuzesheghoran ﴾﴿  ﴾﴿کپی بدون لینک شرعا جایز نیست ﴾﴿

جلسه 2 آموزش قرآن📖 #آموزش_قرآن #قاعده_سکون اموزش تجوید قران بص رایگان 📖👇کانال اموزش قران👇📖  ﴾﴿ @Amuzesheghoran ﴾﴿  ﴾﴿کپی بدون لینک شرعا جایز نیست ﴾﴿ 👇👇👇👇👇👇

1..فتحه عربی:کوتاه وبدون کشش می باشد..برخلاف زبان فارسی مثل ((حسن..بندر وو)) مثل..ذهب..وجد..نزل.ووو 2:کسره عربی کوتاه وبدون کشش.. مثل صداهای حروف اول کلمات فارسی زیر.. (بیابان...خیابان..نیاز) مانند...بهم..عند..لله..ملک..مثله.. موفق باشید...