به بهانه 22 مرداد روز غمناک #جداشدن_بحرین از ایران برشی از کتاب #گام_تمدن_ساز اثر سید محمد حسین #راجی که ان شاء الله در پاییز98 به چاپ خواهد رسید، تقدیم می شود قراردادی ننگین تر از ترکمانچای #عهدنامه_ترکمانچای ، که از بدنام ترین و #ننگین_ترین معاهده های استعماری به شمار می رود، با همه ابعاد ناراحت کننده اش، پس از دوره دوم جنگ های ایران و روسیه و شکست ایران در این جنگ وسیع امضا شد؛ اما در موضوع جداشدن بحرین از ایران، نه تنها هیچ برخورد نظامی بین ایران و کشورهای ضعیف عربی در آن دوران رخ نداد، بلکه به نوعی داوطلبانه، بخشی از خاک ایران از آن جدا شد. #دومین مسئله ، ارزش استراتژیک بی نظیر بحرین است. بحرین با احتساب آب های اطرافش از این منطقه بسیار کوچکتر است اما #ارزش_راهبردی_بحرین ، به عنوان نبض حیاتی #خلیج_فارس و گذرگاه نفتی، هم از نظر اقتصادی و هم از حیث سیاسی و نظامی به مراتب از سرزمین های از دست رفته در قرارداد ترکمانچای و گلستان بیشتر است. #سومین مورد، خوشحالی شاه از این رویداد بود، به صورتی که اولین فردی که به پادشاه بحرین پیام تبریک فرستاد، شخص #محمد_رضا_پهلوی بود. خوشحالی دربار به حدی بود که تعجب مهمترین حامی جدایی بحرین – یعنی اسدالله علم – را به همراه داشت. او در خاطراتش می نویسد: خنده‌ام گرفته بود؛ گوینده رادیوی تهران طوری با غرور این خبر را می‌خواند، که گویی بحرین را فتح کرده‌ایم. ولی این خنده، به آن معنی نیست که من با این کار مخالفت دارم...» (یادداشت‌های علم، ج2، ص۴۹) #روزنکبت ایرانیان #عصرحقارت @Analysts