🔸نقش #ترس و #جهل در اعتقاد به #خدا🔸
✔️ شبهۀٔ ای که از سوی بعضی از جامعهشناسان مطرح شده، این است که اعتقاد به وجود خدا در اثر ترس از خطرها، بهویژه خطرهای ناشی از زلزله و صاعقه و مانند آنها پدید آمده است، و درواقع، بشر برای آرامش روانی خودش یک موجود خیالی را به نام «خدا» ساخته و به پرستش آن پرداخته است. به همین جهت، هر قدر علل طبیعی پدیدهها و راه ایمنی از خطرها بیشتر شناخته شود، اعتقاد به وجود خدا ضعیفتر میشود.
✅ در پاسخ باید گفت:
1⃣، مبنای این شبهه، فرضیهای است که بعضی از جامعهشناسان طرح کردهاند و هیچ دلیل علمی بر صحت آن وجود ندارد؛
2⃣ً، در همین عصر، بسیاری از اندیشمندان بزرگ که بیش از دیگران، از علل پدیدهها آگاه بوده و هستند، اعتقاد جزمی و یقینی به وجود خدای حکیم داشته و دارند. پس چنان نیست که اعتقاد به وجود خدا، ناشی از ترس و جهل باشد؛
3⃣ اگر ترس از پارهای از رویدادها یا نشناختن علل طبیعی پارهای از پدیدهها موجب توجه به خدا شود، بدین معنی نخواهد بود که خدا، زاییدۀٔ ترس و جهل انسان است؛ چنانکه بسیاری از انگیزههای روانی، مانند لذتطلبی و شهرتطلبی و... موجب تلاشهای علمی و فنی و فلسفی میشود، ولی زیانی به اعتبار آنها نمیزند؛
4⃣، اگر کسانی خدا را بهعنوان پدیدآورندۀٔ پدیدههای مجهولالعله شناختهاند و حتی اگر با کشف علل طبیعی آنها از ایمانشان کاسته شده است، باید آن را دلیل ضعف بینش و ایمان آنان دانست، نه دلیل بیاعتباری اعتقاد به خدا؛ زیرا حقیقت این است که علیت خدای متعال نسبت به پدیدههای جهان از سنخ تأثیر علتهای طبیعی و در عرض آنها نیست، بلکه علیتی است فراگیر و در طول تأثر همه علتهای مادی و غیرمادی، و شناختن و نشناختن علل طبیعی، تأثیری در اثبات و نفی آن ندارد.
💫پ.ن1⃣: مانند #انیشتاین و #کرسى_موریس و #الکسیس_کارل و دانشمندان برجستۀٔ دیگرى که مقالاتى درباره وجود خدا نوشتهاند و بخشى از آنها در کتاب اثبات وجود خدا گردآورى شده است.
پ.ن2⃣: علامه مصباح یزدی، آموزش عقايد، ص134.
#اندیشه_دینی
@Andyshedini