فکت جدید از ویکتور هوگو 🛫
میدونی وقتی هوگو از فرانسه تبعید شده بود (به جزیرهی گِرنزی)،
یهبار روی صخرههای کنار دریا با گچ روی سنگها شعر مینوشت .
ولی فقط وقتی دریا عقب میرفت 🌊
تا وقتی موجها برمیگشتن، همهی شعرهاش شسته بشن و محو بشن.
میگفت:
> «بعضی شعرها را باید برای دریا گفت، نه برای مردم.» 🌫️
نه من از این کتابخون هایی نیستم که کتاب قرض ندم
اتفاقا انقدر خوشم میاد یکی ازم کتاب بگیره 😁🐢
(البته امانت داری و اینا که حساسیت همه کتابخون هاست و بحثش جداس🤡)