اهمیت انتخابات مجلس از دو جهت است؛ اوّل از این جهت که حضور شما در پای صندوقهای رأی بارزترین مظهر حضور مردمی است و این پشتوانهی انقلاب و کشور است. کسانی که با اخبار سروکار دارند، میبینند که مراکز سیاسی دنیا از گوشه و کنار سر بلند میکنند و میگویند ما نگران انتخابات ایران هستیم و مسائل انتخابات ایران را پیگیری میکنیم؛ این به همین خاطر است. نگاه میکنند تا ببینند آیا مردم در صحنه حضور دارند یا نه؛ اگر دارند، مثل گذشته نمیشود با این نظام کاری کرد؛ اگر حضور مردم ضعیف شود، آن وقت استنتاج میکنند که بین مردم و نظام فاصله افتاده است؛ در این صورت راه را برای دخالت و سلطه و پنجه انداختنِ دوباره بر کشور هموار میبینند؛ از این جهت متوجّه انتخاباتند
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
جهت دومِ اهمیت انتخابات مجلس این است که شما با انتخاب نمایندهی مجلس، در واقع سرنوشت کشور را در چهار سال آینده رقم میزنید. انتخابات مجلس مظهر دخالت مردم در سرنوشت خود و کشورشان است؛ چون مجلس مرکز قانونگذاری است. قانون یعنی جادهای که باز میشود تا مسؤولان اجرایی از آن جاده حرکت کنند و با تلاش خود گوشه و کنار و زوایای کشور را آباد و اصلاح کنند. این جاده بازکنی به عهدهی قانون است و قانون را هم نمایندهی شما در مجلس وضع میکند؛ بنابراین مجلس خیلی مهمّ است. علاوه بر این، طبق قانون اساسیِ ما، مجلس ناظر بر دولت است. اگر دولت در جایی بد و یا کج حرکت کند، پا در راه نادرستی بگذارد و خدای نکرده سوءاستفادهای بشود و فسادی بهوجود آید، مرکزی که میتواند جلوِ فساد و انحراف را بگیرد، مجلس است؛ ببینید چقدر مهمّ است! این مجلس با آراءِ مردم تشکیل میشود
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
لذا مردم برای مصالح خود، مصالح کشور و مصالح نظام باید نگذارند انتخابات از آن شکوه و عظمت خودش بیفتد. متأسفانه بعضی از افرادی که تریبون دارند - یا قلم یا بیان - و میتوانند حرف بزنند، ملتفت نیستند که انتخابات و مجلس چه عظمتی دارد؛ حرفی ندارند که کاری کنند یا چیزی بگویند که مردم را از حضور در صحنهی انتخابات و عرصهی رأی دادن دلسرد کنند؛ این بر اثر بیتوجّهی و غفلت است، والّا هر ایرانیِ غیور و علاقهمند به عزّت ایران و آبادی کشور و سرنوشت ملت باید تلاش کند تا مجلسی قوی و آبرومند تشکیل شود.
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
در انتخاب نماینده هم مردم باید معیارها را در نظر بگیرند. بنده وقتی نگاه میکنم، میبینم بحمداللَّه در میان همین نامزدهای انتخابات، جمع بسیار زیادی افراد تحصیلکرده، خوب، کارآمد، مطّلع، متدیّن و دلسوز وجود دارند. بگردید در بین اینها افرادی را شناسایی کنید، یا از آدمهای امین و مطمئن بشنوید و چنین افرادی را برای قانونگذاری به مجلس بفرستید. به نظر من مهمترین شرایط نماینده عبارت است از اینکه متدیّن، کارآمد، دلسوز و شجاع باشد
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
من از نامزدهای انتخاباتی خواهش میکنم در تبلیغات، حرفهای واقعی بزنند و کارهایی که میتوانند انجام دهند و آنچه واقعاً عقیدهشان هست، آن را به مردم بگویند. مردم را آزاد بگذارند تا هرکس را خواستند، انتخاب کنند. در این تبلیغات، خرج و اسراف هم نشود. بنده گمان میکنم اگر کسی برای خدا از اسراف در تبلیغات و کارهای ناباب اجتناب کرد، خدای متعال به او کمک خواهد کرد و او را در مقصودی که دارد، موفّق خواهد گرداند
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
انتخابات میدان رقابت است و افراد بایستی با هم رقابت کنند؛ رقابت سالم. هر کس که به این نظام معتقد و پایبند است، میتواند وارد میدان انتخابات شود. کسانی که این نظام و قانون اساسی را قبول ندارند، آمدنشان به مجلس خطاست و خودشان هم بایستی بدانند که از نظر این ملت آمدن آنها به مجلس خطاست. معلوم است کسانی که این قانون اساسی و این ملت و کارها و شعارها و راه و اهدافش را قبول ندارند، نباید به مجلس بیایند؛ اما آن کسانی که نظام، اسلام، قانون اساسی و امام را قبول دارند، باید به میدان رقابت بیایند؛ منتها رقابت سالم و نه رقابت لجوجانه و عنادآمیز. این جناحها و خطوط و احزاب هم از نظر بنده اعتباری ندارند
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
قانون آنقدر مهم است که قالب عملکرد من و شماست. آن کسی را که ما انتخاب میکنیم و به مجلس میفرستیم، کسی است که سرنوشت کشور را در چهارسال معیّن میکند. ابتدا که ما این نظام پارلمانی را قبول کردیم، بعضی از سیستمهای منطقهای که اسلامی هم بودند، اعتراض کردند که این چه چیزی است شما قبول کردهاید؟! من حالا نمیخواهم اسم بیاورم. یکی از همین دولتهای مدّعی میگفت چرا شما نظام پارلمانی را قبول کردید؟! ما با استدلال به ایشان ثابت کردیم که همین نظام پارلمانی درست است. بنابراین نکتهی اوّل این است که مردمسالاری دینی که یکی از مهمترین مظاهر آن همین انتخابات مجلس شورای اسلامی است، به پایهی فکری و اعتقادیِ اسلامی تکیه دارد.
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
اینکه من بر حضور مردم اصرار میکنم بهخاطر این است که این یک وظیفه شرعی و وجدانی و عقلانی است؛ چون مجلس وقتی قانون تصویب کرد، همه باید تسلیم آن قانون باشیم، پس شما باید در ایجاد آن مجلسی که میخواهد این قانون را تصویب کند، نقش ایفا کنید. اگر خودتان را کنار بکشید، این کنار کشیدن هیچ مشکلی را حل نمیکند؛ باید وارد میدان شوید. اگر تلاشتان را کردید و آنچه را که خواستید نشد، شما تلاشتان را کردهاید؛ وظیفهتان را انجام دادهاید.۱۳۸۲/۰۹/۲۶
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
شباهت مهمّی هم بینِ دمکراسی در مجلس ما با دمکراسیها و پارلمانهای غربی وجود دارد و آن اینکه در همه جای دنیا پارلمانها برای حفظ و تقویت نظام بهوجود میآیند، نه برای مبارزه با نظام - آن کسانی که مخاطب این حرف هستند گوشهایشان را واکنند، بشنوند - چون پارلمان جزو نظام و برای تکمیل آن است
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
پارلمان جای حضور مخالفان نظام نیست که عدّهای بگویند ما از طریق وارد شدن به مجلس شورای اسلامی با قانون اساسی یا با نظام جمهوری اسلامی مبارزه میکنیم! این در همه جای دنیا کاملاً غیرمنطقی و غلط است. شما هیچ جای دنیا را نمیبینید که در پارلمان با نظام مخالفت کنند. البته با دولتها مخالفت میکنند؛ استیضاح میکنند، پایین میکشند، بالا میبرند؛ اما هیچ پارلمانی با ساخت نظام سیاسی مخالفت نمیکند؛ چون پارلمان جزو ساخت نظام است و معنی ندارد که مخالفت کند
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
مجلس به نمایندهی فعّال که کار کند، فکر و بحث و استدلال کند و بهطور منطقی اثبات و رد کند، احتیاج دارد. امام بارها به ما میگفتند که مباحثههای طلبگی باید سرمشق شما در مجلس شورای اسلامی باشد. در مباحثهی طلبگی، دو طلبه وقتی با هم مباحثه میکنند، حرف هم را رد میکنند، سر هم داد میکشند، بعد که مباحثه تمام شد، با هم رفیقند؛ با هم غذا میخورند، با هم درس میروند، با هم چای درست میکنند. مجلس باید اینگونه باشد: جای مباحثهی مستدل، منتها همه در چهارچوب نظام. مجلس جای تلاش و برنامهریزی و پیشرفت در نظام است، نه بر نظام. این نکتهای است که همه باید به آن توجّه کنند.۱۳۸۲/۰۹/۲۶
#رهبری
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57
شاید شما هم مثل من تا به حال اسم امیرحسین چهل تن را نشنیده باشید.
امروز اولین مواجهه من با او بود. خواندن داستان درد پنجم باعث شد وارد جهان این آدم بشوم. شاید بعدها حتی بیشتر درباره اش بخوانم یا کتاب های ممنوعهاش را پیدا کنم.
وقتی جلسه بررسی داستان به پایان رسید ذهنم درگیر انتخابات و حواشیاش بود.
دوست داشتم مثل شخصیت اصلی داستان( البته نه به خاله زنکی و دورویی او)
دِلی داشتم که به من جرات میداد درب تک تک خانه های اطراف را بزنم و با در و همسایه هایم ادبیات مشترکی داشتم که به بهانه آن درباره انتخابات حرف بزنیم.
کاش یک زن معمولی بودم که بلد بود آش رشته های روغن دار درست کند و در این هوای سرد توی کاسه های گل سرخی ببرم در خانهشان و همان دم در،
دو کلام حرف هم بزنیم.
کاسه گل سرخی یک رسم خوب همسایگی است؛ یک پل ارتباطی مخفی. تو میدانی روزی همسایه ات برای پس دادن کاسه درب خانهات را خواهد زد و دوباره باب گفت و گو شکل میگیرد و....
اما به احتمال ۹۹ درصد هیچ کدام از این تخیلات شیرین اتفاق نخواهد افتاد.
چون تا الان یکبار هم آش رشته نپختم،
با در و همسایه ها رابطه برو بیایی برقرار نکردم و برایشان غریبه ام.
و مهم تر از همه سخت ترین کار برای من ساختن ادبیات مشترک با ادم های ناشناخته ایست که جهانشان از من خیلی دور است. شاید هم باید به سبک راوی این داستان با فرم تک گویی عمل کنم و کاری به ادبیات مشترک نداشته باشم.
پ.ن: احتمالا شب نامه رو جایگزین کاسه گل سرخی آش رشته کنم با اینکه درصد اثرش کمتر از اون آش دهن سوز با یه وجب روغنه😁
#روزنگار
۹
۱۲
۰۲
┄┅─═◈═─┅┄𑁍┄┅─═◈═─
▣⃢🪴 @Anne57