Dickinson داستان این مجموعه که در قرن 19 روایت می شود، محدودیت های جامعه، جنسیت و خانواده را از دیدگاه شاعر و نویسنده جوان و پر هیایو، امیلی دیکنسون، به تصویر می کشد.

جای خالی سلوچ🌿 تاریخ پایان ۳ ۱۰ ۰۲

❤️هرچی شبکه های دیگه محتواهاشون روز به روز سخیف تر میشه شبکه مستند بهتر و بهتر میشه... مستند آناهید روایت همزیستی مسیحی ارمنی در روستایی مسلمان برای تکلیف این هفته بر اساسش یه متن داستانی می‌نویسم انشالله🌿

این جمله همون تعلیقی بود که باعث شد این کتاب ۴۰۰ صفحه ای رو ادامه بدم در حالی که خود کتاب حال و هوایی غمگینی داشت برعکس چیزی که این روزها بهش نیاز دارم. هنر محمود دولت آبادی اینه که مخاطبش رو توی تعلیق نگه میداره و تا آخر با خودش همراه می‌کنه... مگه زندگی چیزی غیر از اینه... بین خوف و رجا بال بال می‌زنیم و به امیدِ یک روشنایی حتی کوچیک تاریکی هارو تحمل می‌کنیم... گرچه پایان بندی کتاب رو اصلا دوست نداشتم اما امیدی که توی بند آخر کتاب جاری بود غم های ۴۰۰ صفحه قبلش رو شست و برد. احتمالا تا یه مدت از دولت آبادی رمان نخونم‌. یه کتاب غیر داستانی داره به اسم نون نوشتن که گزینه بعدیه. پ.ن: در کتاب جای خالی سلوچ با زندگی یک خانواده و در مقیاس گسترده‌تری با زندگی مردم یک روستا آشنا می‌شویم که در کنار توصیفات قوی و پررنگ نویسنده، با ریز و درشت روزمرگی شخصیت‌های داستان آشنا می‌شویم. این کتاب در حقیقت سعی می‌کند تقدیرِ زندگیِ زنانی همچون «مرگان» را نشان دهد که در جای جایِ ایران حضور دارند و پابه‌پای مردان کارهای دشوار و سختی انجام می‌دهند و در سخت‌کوشی هیچ کم از مردان ندارند؛ زنانی که در تمامِ عمر حتی یک روز هم رنگِ خوشی را نمی‌بینند امّا خم به ابرو نمی‌آورند و با وجودِ همهٔ اتفاقاتی که ممکن است ده‌ها مرد را از پا بیندازد، می‌جنگند. #روزنگار ۳ ۱۰ ۰۲

نون نوشتن🌿 شروع ۳ ۱۰ ۰۲

پرنده به پرنده آن لاموت♡ شخصیت🌿

استاد برای بار هزارم به همه اخطار داد: (تجربه زیسته رو دست کم نگیرید. از تجربه زیسته خودتون بنویسید. ) یکی از همکلاسی ها گفت: (استاد من مدتیه فقط مشغول خونه هستم. و حس نمیکنم سوژه خاصی توی تجربه زیسته الانم داشته باشم.) جمله بعدی استاد من و تکون داد: (یعنی میگید زندگی یک خانم خونه دار هیچ نقطه عطفی نداره؟ اینطور نیست. شما باید زاویه دوربین و نگاهتون رو تغییر بدید. اگه خودتون نمی‌تونید این نقاط عطف رو ببینید از آدم های اطرافتون درباره خودتون بپرسید. ویژگی خاص شما رو چی می‌دونن؟ تصمیمات خاص شما رو چی می‌دونن؟ گاهی اونقدر که دیگران ما رو خاص می‌دونن خودمون این نگاه رو نداریم. باید زاویه نگاهمون رو عوض کنیم و به زندگیمون طور دیگه ای نظر کنیم. درباره تجربه زیسته یه نکته طلایی دیگه هم وجود داره: درباره چیزهایی دوست دارید بنویسید که تجربه‌شون نکردید؟ خوب برید و تجربه کنید. مرزهای تجربتون رو گسترش بدید و ابعاد وجودتون رو متنوع تر کنید تا بتونید متنوع تر بنویسید.) پ.ن: این تصویر محل زندگی سوژه آخرین داستانی هست که بدون تجربه زیسته نوشتم. متنبه شدم و قراره رویه رو تغییر بدم🥷 #روزنگار ۴ ۱۰ ۰۲

هفته چهل و چند🌿 شروع ۵ ۱۰ ۰۲

Dickinson داستان این مجموعه که در قرن 19 روایت می شود، محدودیت های جامعه، جنسیت و خانواده را از دیدگاه شاعر و نویسنده جوان و پر هیایو، امیلی دیکنسون، به تصویر می کشد.