مادرِ دیگه 💔:))))))))))

-

بایدبمونی‌تا‌یه‌روزبیاد ؛ داداش‌حسنمُ‌دوماد‌کنی ‌. . .

-

فک کن با یه خوشحالیِ وصف‌ناپذیر حقِ‌تو گرفتیُ می‌خوای به عزیزِدلت نشون بدی ؛ دستِ پسرت تو دستِ‌ته داری باهاش حرف می‌زنی ؛ یه دفعه یه سایه ترسناک می‌افته رو چادرت ؛ یه مرد ترسناک با دستایِ کلفتش . . . حقِ‌تو ؛ چیزی‌که پدرت با عشق بهت بخشیده ؛ پدرت که نه ؛ چیزی‌که خدایِ متعال بهت بخشیده ؛ با سیلیُ زور ازت می‌دزده ؛ ضربه دستش خیلی سنگینِ انقد که باعث می‌شه گوشوارت بشکنه و رویِ زمین بیفته ؛ با دست دنبالِ پسرت می‌گردیُ صداش می‌زنی در حالی که پسرت کنارتِ ؛ آخه سیلی اثرِ دیدِ‌تو کم کرده . . . پسرت هراسونُ لرزون گوشواره‌تو از رو زمین جمع می‌کنه ؛ دستِ‌تو می‌گیره و بلندت می‌کنه تو اشکِ تو چشمایِ پسرِ‌تو نمی‌بینی اما می‌تونی تصورش کنی ؛ می‌تونی غرورِ له شده پسرتُ تصور کنی ؛ از یه‌ور دردِ صورتت رنجت می‌ده و از یه طرف شکسته شدنِ غرورِ پسرت ؛ از طرفِ دیگه هم هدیه پدرِ‌تو از دست دادی هم دیدِ‌ت تار شده ؛ همه چیز تو سرت می‌چرخه، صدایِ هق‌هقِ‌ پسرِ‌تو می‌شنوی : مامان دستِ‌تو بده به من بریم خونه ! - پسرم ! از این موضوع چیزی به بابات نگو . . . دستِ پسرتُ می‌گیریُ حالا با یه غمِ وصف‌ناپذیر به خونه برمی‌گردی . . .

- روضه -

مثالِ خیلی درستیِ ‌.

حضرت زهرا امام علی رو این‌طوری خطاب می‌کرد : روحی‌لك‌الفداه ♥️ امام علی هم می‌فرمود : بنفسی‌انت ♥️

دیگه‌داریم‌می‌رسیم‌انقده‌روخاکا‌نشین ‌؛ بذار‌تا‌گوشوارتُ‌جمع‌کنم‌ازرویِ‌زمین . . .

ممنونم اگر نروی . . . می‌میرم اگر بروی !