تحلیلی کوتاه بر #سریال_دل... ادامه دارد ... لینک کانال #آنتی_لیبرالیسم 👇👇👇👇👇 🆔️ @Antiliberalism

⛔ #سریال_دل چگونه موجب تسری #اختلالات_جنسی در جامعه می‌شود؟ احتمالا تعجب کرده باشید اما همین ابتدا باید بگویم که «فتیشیسم» و «فتیش» اساسا محدود به آن مقوله ای که در حیطه «اختلالات جنسی» می‌گنجد نیست و معنای لغوی آن « #طلسم و تعویذ» به مفهوم ِاعتقاد و باور به وجود نیروی فوق طبیعی در برخی اشیاء طبیعی و مصنوعی است که احتمالا نخستین بار در قرن 18 میلادی به کار برده شده که بومیان سرزمین آفریقا برای برخی از اشیاء مانند درخت، چوب خشک و بعضا نیروی جادویی (!) ارزش بیش از حدی قائل بودند و آن ها را مقدس جلوه می دادند و از آن ها برای سعادت و خوشبختی شان طلب ِاتفاقات خوب می کردند و چنین پدیده ای از همان زمان تا به امروز در تمامی کشورها و فرهنگ ها به شکل گوناگون ادامه داشته و معانی و انواع گسترده تری نیز پیدا کرده و اما اینکه حالا این موضوع «چه» ارتباطی به سریال «دل» دارد و «چگونه» می توان چنین چیزی استنباط کرد را در ادامه بیشتر اشاره خواهم کرد ادامه دارد... لینک کانال آنتی لیبرالیسم 👇👇👇👇👇 🆔️ @Antiliberalism

⛔ با #سریال_دل، از سریال‌های ساخت ترکیه جلو افتادیم «دل» مانند سایر آثار اخیر ِ «منوچهر هادی» در مدح و نمایش ِتوخالی و صرف ِ«لاکچری بازی»هایی می‌گذرد که مطلقا نه تنها شکل نمی‌گیرند، بلکه گاها به شدت اگزوتیک (بیگانه، عجیب و غریب) می شوند و این هم یکی دیگر از برکاتِ سری دوزیِ آقای کارگردان است که هیچگاه «روابط»، «شخصیت»ها و... را نمی سازد و صرفا با ایده یک خطی ِ«ناپدید شدنِ عروس در مراسم عروسی» و بدون «درام» تا به امروز مخاطب را سر کار گذاشته! البته ناگفته نماند که وسط ِجولان ِ انواع مرسدس بنز و فراری با صاحبانی «رولکس به دست» و پخشِ موسیقی پرحجم و سانتی مانتال، جناب ِ هادی ناپرهیزی نکرده و چند دقیقه ای هم «سریال» به مخاطب نشان می دهد اما این مطلقا به این معنا نیست که فیلمساز و نویسندگان تلاش مثبتی در راستای پیشبرد درام و قصه (اساسا قصه ای در کار نیست) کرده باشند. #سریال_ترکیه‌ای #خیانت ادامه دارد... لینک کانال آنتی آنتی لیبرالیسم 👇👇👇👇👇 🆔️ @Antiliberalism

⛔ نکات بد #سریال_دل #ضعف در تکنیک و اجرا به شکل مشخصی به چشم می‌خورد. موزیک‌های سریال به شدت تکراری و نه چندان گوش‌نواز بوده و مهم‌تر از آن در اکثر اوقات ناهماهنگ با حسِ صحنه است؛ بابک زرین با سابقه آهنگسازی برای سریال #تبریز_در_مه و معمای شاه، گویا این‌بار تا به اینجای کار خلاق ظاهر نشده است. این موزیک‌های هم‌شکل، زیر متنِ بیشتر صحنه‌ها آمده (تقریبا صحنه‌ای بدون موزیک را یادم نمی‌آید) و حتی در صحنه ابتدایی بر صدای بازیگر (ساره بیات) غالب می‌شود، طوریکه به سختی صدای او را می‌شنویم. اگرچه حضور ناگهانی سعید راد برای چند لحظه کوتاه با موزیکی در خور او ظاهر می‌شود و از طریق دیدن یک چهارپایه (یک نشانه منطقی) بازگشتی قابل توجیه به گذشته پیدا می‌کند اما باقی ماجرا برای باقی کاراکترها چیز دندان‌گیری ندارد. ساره زنی آرام است که تقریبا تا اینجای کار نه از لحاظ چهره و نه شخصیت به آرش نمی‌آید( برخلاف نظر مادرخوانده رستا). وقتی یک پیام ناگهانی به گوشی‌اش می‌شود به شکل تصنعی گوشیِ موبایلش را چند ثانیه روبه دوربین می‌گیرد و پیام را نشانمان می‌دهد. واکنش‌هایش نسبت به غافلگیری‌های آرش عجیب و غیرمنطقی و بیش از اندازه سرد به نظر می‌رسد که امیدوارم بخشی از کاراکترسازی باشد و نه سلیقه مجزای بازیگر از داستان. لینک کانال آنتی لیبرالیسم 👇👇👇👇👇 🆔️ @Antiliberalism