eitaa logo
بصیرت،پاسخ به شبهات وشایعات
5.4هزار دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
4.7هزار ویدیو
9 فایل
بسوی حقیقت بصیرت،روشنگری پاسخ به شبهات وشایعات (شبهه ازشما،پاسخ ازما) مامکلف به تکلیفیم،نه نتیجه حق جو وحق طلب باشیم (بروز ترین کانال پاسخ به شبهات وشایعات روزدنیای مجازی) ارتباط با ادمین 👇👇 @Aliomidiani
مشاهده در ایتا
دانلود
💢آيا حضرت خديجه (س) قبل از پيامبر(ص) با فرد ديگري كرده بود؟ ✅اين سؤال در آثار و كتب بزرگان و انديشمندان به فراواني وجود دارد  🔵برخي گفته اند: رسول خدا همسر باكره اي غير از نداشته است و در باره خديجه گفته اند: وي از رسول خدا با دو نفر به نامهاي عتيق بن عبد الله مخزومي و ابوهاله تميمي كرده بود و فرزنداني از آنان نيز داشته است. اين سخن به اعتقاد برخي از بزرگان شيعه قابل نيست؛ زيرا بخش زيادي از اين قبيل سخنان را طراحان سياست با هدف زدودن هاله قداست و پاكي از رحم بانو#ي كه ظرف وجود كوثر قرآن، فاطمه زهرا است ساخته اند و لذا دقت در اين موضوع و نقد سخنان موجود در منابع تاريخي و حديثي شك و شبهه را از بين مي برد. ✅ابو القاسم اسماعيل بن محمد اصفهاني از اهل سنت تصريح مي كند كه حضرت خديجه سلام الله عليها، باكره بوده است. 1⃣حضرت خديجه، زني باكره، داراي اعتبار و مال بسياري بود، كاروان تجاري اش را به سوي شام مي فرستاد و كاروان او به اندازه تمام كاروان قريش بود. الأصبهاني، أبو القاسم اسماعيل بن محمد بن الفضل التيمي دلائل النبوة، ج 1 ص 178 ✅دومین سند تاریخی 2⃣مورخان و محدثان شيعه و سني بر اين مطلب اتفاق دارند كه كسي از بزرگان، اشراف، رؤسا و قريش باقي نماند؛ مگر اين كه از حضرت خديجه كرد و ازدواج با ايشان را آرزو مي كرد؛ اما خديجه كبري دست رد بر سينه همه آن ها زد؛ ولي وقتي رسول خدا صلي الله عليه وآله با او ازدواج كرد، تمام زنان قريش از او فاصله گرفته و رفت و آمد با وي را ترك كردند و گفتند: تو پيشنهاد قريش را رد كردي و تن به همسري كسي دادي كه فقير است و مال و ثروتي ندارد؟! 📚الكوفي، أبو القاسم علي بن أحمد بن موسي ابن الإمام الجواد محمد بن علي، كتاب الاستغاثة، ج1، ص70 کانال بصیرت،پاسخ به شبهات وشایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈
🔴 بخوانید.. صد سال است که نگذاشتند بخوانیم👇 بیایید صد سال به عقب برگردیم. زیر تاخت و تاز دو قدرت استعماری روز، و است. روس در شمال، نیروی را ساخته و انگلیس در جنوب، پلیس جنوب. هر دو با هزاران سرباز خود به غارت ایرانیان مشغولند. عِرض و مال ایرانی میبرند، به ناموس ملت تعرض میکنند، و دولت مرکزی ضعیفتر از آن است که در برابر آنها مقاومتی کند. ماجرا وقتی اسفناکتر میشود که این سلطه استعماری با قرارداد 1907 (سن پترزبورگ) بین روس و انگلیس برای تقسیم ایران به دو منطقه شمالی و جنوبی بین خودشان، رسمیت هم می یابد. حال بگویید شما بودید چه میکردید؟! ضعیف و زبون در خانه می نشستید تا مال و ناموستان غارت شود؟! منتظر دولت و نداشته، میماندید؟! یا بپا میخاستید و دفاع میکردید؟! ایرانی در این موقعیت چه تصمیمی گرفت؟!👇 در گوشه گوشه ایران، جنبشهای ضداستعماری به راه افتاد. در شمال میرزا کوچک خان ، در جنوب رئیسعلی ، در آذربایجان شیخ محمد ، در همدان و خراسان کلنل و... تفنگ در دست گرفتند و جوانمردانه کوچه به کوچه، ده به ده، شهر به شهر اشغالگران را بیرون راندند. تا جنگ جهانی اول در سال 1914 (1293 شمسی) ادامه یافت. در میانه جنگ، در انقلاب کمونیستی رخ داد و شوروی جدید نیروهای خود را از همه کشورهای اشغال شده بیرون کشید. به یکباره شد سلطان بلامنازع ایران. اما جنبشهای ضداستعماری، بدترین مانع و موی دماغ روباه پیر بود و چاره آن یک راه حل شیطانی بود."برای حکومت بر مردم ایران باید آنها را گرسنه نگه داری!" و "کاهش ایران" با ایجاد . انگلیسی ها شروع کردند به جمع آوری و خرید دارو و گندم و جو و احتکار آنها. در عرض 2 سال قحطی و بیماری های واگیر با ایران ما چنان کرد که لشکر مغول نکرد. نصف جمعیت ایران کشته شد و ثمره جنگ جهانی اول برای ایرانِ بیطرف! یک عظیم انسانی بود. 9 میلیون ایرانی کشته شدند. 1 سال پس از پایان جنگ، انگلستان تصمیم گرفت ایران را رسما به عنوان خود اعلام کند. وثوق الدوله نخست وزیر در قراردادی شرم آور با رشوه ای کلان، سند ایران را به نام پادشاهی انگلستان زد ولی احمدشاه با فشار علما با همه ضعف و جوانی اش، زیر بار نرفت و به تنبیه این استنکاف، سلسله قاجار برچیده شد و آمد. که خودشان آوردند و خودشان بردند. جنبشهای ضداستعماری برچسب "تجزیه طلبی" گرفتند و در گوشه گوشه ایران سرکوب شدند. 20 سال بعد در جنگ جهانی دوم، هیچ کس دیگر نبود تا از ایران دفاع کند. همه غیورمردان ایران، شده بودند.. 24 ساعته کل ایران را اشغال کردند و قدرت پوشالی را به بیرون انداختند.. 🔸صد سالِ تمام این جنایت بزرگ تاریخی در لابلای روزنامه ها و کتابها و تئاترها و های منورالفکران ایرانی شد. به همین سادگی. و در عوض یک تاریخ سازی جعلی برای ایران توسط همین انگلیسی ها رقم خورد. موج تاریخ سازی برای " " برای تضعیف هویت ایرانیان (هویت مقاومت خیز) شدت گرفت و این شد که هر چه آنها بخواهند و بگویند ما باید «تکرار کنیم» و هر چه آنها نخواهند نباید. حافظه تاریخی مردم، همواره از انگلستان متنفر بوده اما گاه نمیداند چرا؟! چرا که نگذاشتند جنایات انگلیسی ها در این کشور سینه به سینه و ورق به ورق بازگو شود. درست مثل ها. انگلیسی ها هنوز مشغول نوشتن ما هستند. کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈
متن سوال: آيا حضرت خديجه (س) قبل از پيامبر(ص) با فرد ديگري كرده بود؟ پاسخ سوال: اين سؤال در آثار و كتب بزرگان و انديشمندان به فراواني وجود دارد  🔻برخي گفته اند: رسول خدا همسر باكره اي غير از نداشته است و در باره خديجه گفته اند: وي از رسول خدا با دو نفر به نامهاي عتيق بن عبد الله مخزومي و ابوهاله تميمي كرده بود و فرزنداني از آنان نيز داشته است. اين سخن به اعتقاد برخي از بزرگان شيعه قابل نيست؛ زيرا بخش زيادي از اين قبيل سخنان را طراحان سياست با هدف زدودن هاله قداست و پاكي از رحم بانوي كه وجود كوثر قرآن، فاطمه زهرا است ساخته اند و لذا دقت در اين موضوع و نقد سخنان موجود در منابع تاريخي و حديثي شك و شبهه را از بين مي برد. ✅ابو القاسم اسماعيل بن محمد اصفهاني از اهل سنت تصريح مي كند كه حضرت خديجه سلام الله عليها، باكره بوده است. 1⃣حضرت ، زني باكره، داراي اعتبار و مال بسياري بود، كاروان تجاري اش را به سوي شام مي فرستاد و كاروان او به اندازه تمام كاروان قريش بود. 📚الأصبهاني،دلائل النبوة، ج 1 ص 178 ✅دومین سند تاریخی 2⃣مورخان و محدثان شيعه و سني بر اين مطلب اتفاق دارند كه كسي از بزرگان، اشراف، رؤسا و قريش باقي نماند؛ مگر اين كه از حضرت خديجه كرد و ازدواج با ايشان را آرزو مي كرد؛ اما خديجه كبري دست رد بر سينه همه آن ها زد؛ ولي وقتي رسول خدا صلي الله عليه وآله با او ازدواج كرد، تمام زنان قريش از او فاصله گرفته و رفت و آمد با وي را ترك كردند و گفتند: تو پيشنهاد قريش را رد كردي و تن به همسري كسي دادي كه فقير است و مال و ثروتي ندارد؟! 📚الكوفي،كتاب الاستغاثة، ج1، ص70 کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈
سوال: 🔰 رسول خدا (ص) بطور طبيعي از دنيا رفتند يا به شهادت رسیدند؟ پاسخ : ✅ یکی از آسیب های مسایل تاریخی آن است که برخی از رخدادها ابهام دارد و از شفافیت لازم برخورد دار نیست ؛ از این رو قضاوت دربارة آن ها مشکل است. تاریخ زندگی پیامبر(ص) نیز از این قاعده مستثنا نیست و بخشی از آن فاقد شفافیت می باشد؛ از این رو دانشمندان# سنی و در خصوص تاریخ ولادت ایشان اختلاف نظر دارند که دوازدهم ربیع الاول است و یا هفدهم آن. یکی از مسایل دیگر که ابهام دارد، آن است که آیا حضرت به مرگ طبیعی از دنیا رفت و یا شهید شد ؟ در برخی از متون آمده است: «گروهی، زنِ یکی از اشراف یهود را به نام زینب فریب دادند که پیامبر را از طریق غذا مسموم سازد. 📌نقشة وی از این قرار بود که آن زن، کسی را خدمت یکی از یاران پیامبر فرستاد و از او پرسید که پیامبر اسلام کدام عضو از گوسفند را بیشتر دوست می دارد. او در پاسخ گفت: ذراع گوسفند مطبوع‌ترین عضو برای پیامبر است. زینب، گوسفندی را بریان کرد و آن را مسموم ساخت، و بیش از همه در ذراع آن سم داخل نمود و به عنوان هدیه خدمت پیامبر فرستاد. پیامبر نخستین لقمه ای را که به دهان گذارد، احساس کرد مسموم است. فوراً آن را از دهان در آورد، ولی کسی که با ایشان غذا می خورد، یعنی «بشر بن براء معرور» که از روی غفلت چند لقمه خورده بود؛ پس از مدتی بر اثر سم در گذشت.👈 پیامبر دستور داد زینب را احضار کردند و به او گفت: چرا چنین جفایی را بر من روا داشتی؟! وی در پاسخ گفت: تو اوضاع قبیلة ما را هم بر هم زدی، من با خود فکر کردم که اگر فرمانروا باشی، با خوردن این سم از بین خواهی رفت، و اگر پیامبر خدا باشی، قطعاً از آن اطلاع یافته و از خوردن آن خودداری خواهی نمود. ابن اسحاق گزارش می دهد: «رسول خدا در معرض وفات خود به «امّ بشر» دختر «براء بن معرور» که برای عیادت وی آمده بود گفت: از همان خوراکی که با برادرت در «خیبر» خورده، اکنون رگ دلم قطع می شود. بدین جهت مسلمانان رسول خدا را علاوه بر افتخارات نبوّت دارای مقام شهادت هم می دانستند. با توجه به مطالب مذکور باید گفت: 1) از برخی روایات و متون دینی استفاده می شود که پیامبر(ص) در جنگ خیبر مسموم شده و این مسمومیت در بیماری پیامبر مؤثر بوده است. برخی گفته اند: معروف این است که پیامبر در کسالت وفات خود می فرمود: این بیماری از آثار غذای مسمومی است که آن زن یهودی خورانده است . شاید به خاطر همین روایات و متون تاریخی بوده که پیامبر(ص) را نیز دارای مقام شهادت می دانستند، همان گونه که ابن هشام تصریح نموده است. در برخی روایات نیز اشاره شده که مسمومیت پیامبر در رحلت او تأثیر گذار بوده است، از این رو حضرت در هنگام رحلت با اشاره به مسمومیت خویش در خیبر می فرمود: «نیست پیامبر و وصی مگر این که شهید شود». 2) در خصوص این که به پیامبر(ص) شهید گفته نمی شود، شاید بدان جهت باشد که مسایل تاریخی ابهام دارد و یا سند برخی از روایات اشکال دارد. طبیعی است چیزهایی را می توان به ساحت مقدّس پیامبر نسبت داد که شبهه و ابهام نداشته باشد. از سوی دیگر دقیقاً مشخص نیست که مسمومیت، چقدر در رحلت پیامبر تأثیر گذار بوده؛ زیرا مسمومیت در سال هفتم هجری بوده، ولی رحلت پیامبر در سال 11 هجری اتفاق افتاده و این فاصله زمانی حکایت از آن دارد که مسمومیت عامل اصلی رحلت پیامبر نبوده است. اگر مسمومیت علت اصلی رحلت پیامبر(ص) بود، باید پیامبر بعد از مسمومیت از دنیا می رفت، همان گونه که «بشر بن براء» که از گوشت همان گوسفند خورده بود، فوت کرد. 3) در خصوص صحت و عدم صحت اقوال دربارة رحلت و یا شهادت پیامبر(ص) نمی توان قضاوت نمود،‌ زیرا داوری دربارة مسایل تاریخی مبهم، مشکل است. از متون تاریخی استفاده می شود که پیامبر توسط زن یهودیه مسموم شده است. حال پیامبر(ص) در اثر مسمومیت از دنیا رفت یا نه، مشخص نیست. کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈