متن شبهه:
وقتی فیدل کاسترو مُرد مرحوم رضا بابایی نوشت :
باورهای غلط، از انسانهای خوب، جنایتکار میسازد. او چهل سال، شرافتمندانه ظلم کرد و کشورش را به بنبست كشاند؛ تا جهانیان بدانند که آنچه کشوری را آباد میکند، نیتها نیست؛ روشها است.
پاسخ شبهه:
👈 کدام فرآیند کوبای انقلابی و ضد آمریکایی را به این نقطه رسانده است؟
👈چه شد که رییس جمهور آمریکا به عنوان کشوری که دستور تیرباران رهبر انقلابی کوبا یعنی چگوارا را داده است با لبخند زیر تصویر او عکس یادگاری می گیرد؟
👈 آمریکا در سیاست های خود تغیر بنیادین داده است یا کوبا مسیر دگرگونی و استحاله را پیموده است؟
👈آیا مردم کوبا از انقلاب « فیدل کاسترو» رویگردان شده اند؟
👈 و مهمتر آن که مشابهت های استراتژی آمریکا در خصوص انقلاب ایران و کوبا چیست ؟
🔹 برای پاسخ به این پرسش ها و در خصوص برنامه ریزی راهبردی آمریکا برای زمین زدن انقلاب کوبا در طول سال های گذشته ، گفتنی ها و اسناد بسیار مهمی وجود دارد که به نظر میرسد با شرایط روز سیاسی کشور و سیاست های آمریکا دارای انطباق های غیر قابل انکاری است:
🔵 1. از نیم قرن پیش، هدف سیاست خارجی واشنگتن در رابطه با هاوانا بر این پایه بوده است که رژیم حاکم را سرنگون سازد. شیوه ای که در طول این سال ها واشنگتن برای دست یابی به چنین هدفی پیوسته به کار بسته، شامل دو اصل بنیادین بوده است: تحمیل #تحریم های اقتصادی بسیار سخت – که تمام اقشار جامعۀ کوبا را متأثر می سازد - و سازمان دهی گروه های #اپوزیسیون در داخل و تأمین هزینۀ آن .
🔵 2. تحقق " تحریم های شکننده برای مردم کوبا " به سرعت پس از انقلاب کوبا و رهبری فیدل کاسترو اجرایی شد .برای تحقق محور دوم از سیاست های " پایان انقلاب کوبا " از سال 1991 ایالات متحده به شکل رسمی از اپوزیسیون های داخلی این کشور پشتیبانی کرد. این سیاست آمریکا، تحت عنوان " تقویت جامعه #مدنی" ! در کوبا به اجرا گذاشته شد. جالب آنکه پس از مدتی دستورالعمل ایالات متحده بر #آشکار سازی کمک های مالی به مخالفین تبدیل شد.
همچنین کمک های نقدی برای ایجاد و تقویت شبکه داخلی اپوزیسیون در کوبا از سوی ایالات متحده آمریکا ادامه یافت . این بار اما سخن از تجهیز پیاده نظام #رسانه ای در این کشور به میان آمد . دومین گزارش کمیسیون مددکارانه برای کوبای آزاد! 31 میلیون دلار برای اپوزیسیون داخلی اعلام می کند و دست کم سالیانه 20 میلیون دلار را به کوبای آزاد اختصاص می دهد «تا زمانی که دیکتاتور سرنگون شود»
در این طرح « آموزش و تجهیز روزنامه نگاران مستقل رسانه های نوشتاری، رادیویی و تلویزیونی در کوبا» پیش بینی شده بود.
🔵 3. راه تبلیغاتی اپوزیسیون طرفدار امریکا: #شبکه های_اجتماعی:
آمریکا طی چند سال متوالی برای ایجاد گسست درونی در کوبا اقدام به تشکیل و تقویت "اپوزیسیون طرفدار آمریکا " کرد و برای تسهیل ارتباطات این شبکه از تکنولوژی های تحت وب استفاده نمود . به عنوان نمونه آمریکا برای دامن زدن به ناآرامی و تشویق مخالفان در کوبا یک شبکه اجتماعی طراحی و راه اندازی کرد که در فاصله سال های 2009 تا 2012 فعال بوده و تعداد مشترکان آن به 40 هزار نفر رسیده بود. دولت آمریکا برای پنهان کردن این اقدام خود از چندین شرکت پوشش و واسطه استفاده کرده است تا ظاهرا ارتباطی بین این شبکه اجتماعی با دولت ردیابی نشود.
🔵 4. تاکید سیاستمداران آمریکا برای ایجاد تغییرات #گام به گام در کوبا جالب توجه است . آن ها مسیر تغییر ماهیت انقلاب کوبا را در فرآیندی واقع بینانه ارزیابی کرده و آن را پر چالش می دانند.
🔴 5. کوبا و ایران؟
آنچه مسلم است سرمایه گذاری آمریکا برای ناکام گذاردن انقلاب کوبا از مسیر 👈« #تغییر_محاسبات_افکار_عمومی» و «👈 تاثیر بر #فرآیند_تصمیم_گیری_نخبگان_سیاسی » می گذرد؛ یعنی دقیقا مشابه همان فرآیندی که خصوصا از سال 2009 و بعد از ناکامی کودتای 88 در ایران دنبال شده است . هرچند نمی توان منکر تفاوت های زیر ساختی انقلاب ایران و کوبا شد اما این نتیجه قطعی است که دولت آمریکا نظیر آنچه در تهدید نظامی ایران ،ترور مقامات، تحریم های هوشمند اقتصادی ، شبکه سازی و سازماندهی آشوب های خیابانی از طریق توییتر و سایر شبکه های اجتماعی ، تقویت اپوزیسیون از طریق کمک های مستقیم و غیر مستقیم مادی و معنوی و بعضا در پوشش جوایز بین المللی حقوق بشری و دموکراسی خواهانه دنبال کرده است را در کوبا نیز پی گرفته است. با این وجود اما بعید به نظر می رسد این روش، روح انقلابی کوبا را دچار دگرگونی بنیادین کرده باشد . با این وصف بازشناسی و دقت در نیرنگ آمریکایی دیپلماسی لبخند به عنوان مقدمه عقبگرد انقلاب در هر دو کشور و تهدیدی بنیادین برای تغییر سیرت انقلاب ضروری است.
محمد عبدالهی
متن کامل مقاله در خبرگزاری فارس: http://yon.ir/hACC
کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات
@Antishobhe 👈