eitaa logo
کانال آنتی‌شبهه
6هزار دنبال‌کننده
12.5هزار عکس
6.5هزار ویدیو
48 فایل
کانال آنتی شبهه در تلگرام: @Antishobheh گروه آنتی شبهه ایتا https://eitaa.com/joinchat/2097479691C55df9079c9 شرایط تبلیغات و تبادل👇 https://eitaa.com/sharayet_tabadolatema تب ادمینی نداریم❌❌ انتقاد پیشنهاد: @marka18385
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ ⛔️شبهه : [کلیپ: عبدالعلی بازرگان] معروف یعنی آنچه عرف پسند است پس تنها چیزی را باید امر کرد که مردم پذیرفته و به شکل قانونی درآمده است. امام حسین هم که برای امر به معروف قیام کرد، برعلیه بی‌حجابی نبود برعلیه حکومت بود پس بنابر‌این امر به معروف در اصل اعتراض به حکومت است نه اجرای دستورات دینی. در قرآن هم فقط برای جرائمی مهدی علیه حق مردم است مجازات تعیین شده است. ❇️ پاسخ @Antishobheh 1⃣ اینکه معروف آن‌چیزی است که مردم پذیرفته اند و شکل قانونی گرفته است، اگر چه تعریف دقیقی نیست اما بر فرض هم همین باشد، مردم دو مرتبه به قانون اساسی جمهوری اسلامی که مضمون آن اجرای احکام اسلامی است، رأی داده‌اند و این یعنی همان چه که گوینده می‌خواهد. اما اینکه می‌گوید چرا امر به مشروع گفته نشده خب اصلا یعنی جایز، آیا هر چیز جایزی را باید امر و نهی کرد؟ 2⃣ گوینده میگوید چرا در علیه‌السلام سخن از بی‌حجابی نیست، به ایشان باید گفت: شما بفرمایید اون موقع بی حجابی بوده تا بگیم موضوع امر به معروف امام بوده یا نه؟ مردم آن زمان به هر دلیل، در اینگونه امور مشکلی نداشتند، یعنی احکام دینی را در ظاهر عمل می‌کردند. طبق تعریف ایشان از معروف (آنچه مردم پذیرفته و شکل قانونی پیدا کرده) حکومت یزید معروف بوده است نه منکر چون معاویه از اکثر قبائل و مردم بیعت گرفت فقط چند نفر مثل امام حسین علیه‌السلام و عبدالله بن زبیر باقی مانده بودند. 3⃣ علت اینکه امام حسین علیه السلام برعلیه قیام نکردند اما برعلیه قیام کردند، چه بود؟ این بود که یزید علنا شرابخواری و بی‌دینی می‌کرد. این نکته ای است که در همان اولین دعوت حاکم مدینه به بیعت ذکر شده است. معلوم است که حرمت شرابخواری مربوط به حق و حقوق مردم نمی‌شود. 4⃣ امر به معروف حاکمان هم یکی از اقسام امر به معروف و یکی از مهمترین آنها است اما همه‌ی آن نیست.❗️ 5⃣ جالب آن است که آقای بازرگان وقتی مجازات‌های مذکور در قرآن را می‌شمارد، از مجازات تعیین شده به زیرکی میگذرد و تنها آن را مربوط به زنای آشکار و علنی می‌خواند!!اولا کجای قرآن مجازات زنا مختص زنای آشکار دانسته شده است؟ ثانیاً همان هم اگر دو طرف با توافق دست به این عمل زده باشند، طبق دیدگاه این آقایان (که حکومت حق دخالت نسبت به دستورات دینی ندارد)، نباید مجازاتی داشته باشد.👈 اما همین که قرآن برای این عمل مجازات تعیین می‌کند، این یک نوع امر به معروف و نهی از منکر است، یعنی حکومت، با مجازات، از انجام این عمل جلوگیری می‌کند ولو اینکه به قول گوینده معروف باشد (یعنی مردم آن را دوست داشته باشند).‼️ 6⃣ همواره اشکال اساسی به این آقایان این بوده که قرآن را بدون سنت و اهل بیت تفسیر می‌کنند ، اما با توضیح فوق معلوم شد که قرآن را هم آنطور که میل‌شان باشد تفسیر و تقطیع می‌کنند. ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh
کانال آنتی‌شبهه
﷽ ♦️سوال ایا صلح امام حسن با معاویه دلیل بر حسن رابطه اهل بیت با معاویه نبوده است؟ ❇️پاسخ: @Antish
﷽ 🔰 26 ربیع الاول سالروز صلح امام حسن (ع) ✅ (ع)، قرارداد صلحی میان امام حسن(ع) دومین امام شیعیان و فرزند ابوسفیان، که در سال ۴۱ قمری بسته شد. این توافقنامه بعد از جنگی صورت گرفت که بر اثر زیاده‌خواهی معاویه و خودداری او از با امام حسن(ع) به عنوان خلیفه مسلمانان روی داد. گفته‌اند که خیانت برخی سرداران سپاه امام حسن(ع)، حفظ مصلحت مسلمانان، حفظ جان شیعیان و خطر خوارج از دلایل تن دادن امام حسن(ع) به این صلح بوده است. بنابر این صلح‌نامه‌، حکومت از امام حسن(ع) به معاویه واگذار می‌گشت. 👈صلح چند شرط داشت که از مهم‌ترین آنها منع معاویه از تعیین جانشین پس از خود، خودداری از توطئه علیه امام حسن(ع) و حفظ جان مسلمانان بود. با این حال، معاویه به هیچ‌یک از شرط‌ها عمل نکرد.‼️ ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh
﷽ 📛لزوم داشتن بصیرت در برهه حساس کنونی 🔺" شرایط امروز ما همانند روزهای پایانی حکومت عثمان است. که حضرت امیر(ع ) در آن روزیکه فساد تمام جامعه اسلامی را فرا گرفته بود، و مردم از سراسر حاکمیت اسلام به مدینه آمده بودند برای کُشتن عثمان و برداشتن او از قدرت امیرالمؤمنین در دفاع از عثمان بلند شد و حسنین (ع ) و ابوالفضل(ع ) و بنی هاشم را برای دفاع از او اعزام کرد. 🔺اما وقتی در بین مردم نباشد، مانند کسیکه در تاریکی راه میرود و نمیداند به چه سَمتی میرود، میگفتند: چرا علی از عثمان دفاع میکند؟!❓ 📌دفاع امیرالمؤمنین(ع )، دفاع از شخصِ عثمان نبود، 👈بلکه دفاع از اسلام بود!؟ 🔺امیرالمؤمنین قصد داشتند عثمان در قدرت باقی بماند تا یک اقدامی صورت بپذیرد، و آن اینکه: عثمان والی های بِلاد اسلامی را عوض کند و افراد مورد تایید اسلام را بُگذارد. تا حضرت علی (ع ) زیر آن را امضا کند و مردم را آرام کند و امیدِ به اصلاح شدن اُمور دهد. 👈🏿یکی از آن والی های فاسد که باید توسط عثمان عزل میشد، بود. که اگر این مهم اتفاق می افتاد دیگر نه جنگ صفینی بود و نه حادثه کربلایی و این داغها که بر دل شیعیان نشست.. 👈🏿نکتۀ بسیار مهم اینکه، معاویه باید به دست عثمان عَزل میشد، نه امیرالمؤمنین.‼️ (👈🏿هوشیارباشیم وبصیرت داشته باشیم!). 👈🏿دفاعِ امروز ما از روحانی، دفاع از انقلاب است، نه شخص او. 👈🏿امروز، ، همانند عُثمان برای جبهۀمقابلِ حق، تبدیل به یک مهرۀ سوخته شده است. و بهترین حالت برای این جبهه، حذف روحانیست، و ساختن پیراهن عثمان برای معاویه ((یعنی متفکرین )) است!!. 👈🏿روحانی؛ مانند عثمان باید تا آخرین روز در قدرت بماند. تا به یک سوال جواب بدهد: و آن اینکه شما در طول ۸ سال ریاست جمهوری چه مشکلی از کشور را حَل کردید و نتیجه اعمال شما در سطح زندگی مردم چه بوده است؟⁉️ 🔺امیرالمؤمنین ع میخواستند با بقاءِ عثمان، معاویه را نابود کنند و امروز ما میخواهیم با بقاءِ روحانی تا روز آخر قدرت، معاویۀ امروز که متفکرین برجامی هستند را نابود کنیم! 🔺 رئیس جمهوری که بر اساس یک تفکر وایدئولوژی روی کار آمده است درست نیست، چراکه دشمن اصلی، آن تفکر است، نه شخص. ما باید آن تفکر را نابود کنیم. ولی با استیضاح، بحث و فضا عوض میشود. شخص مسئول بظاهر از بین میرود! ولی آن تفکر، به حیات خود ادامه میدهد. 👈🏿استیضاح روحانی(حسن فریدون)، و جانشینی جهانگیری، چه سودی دارد؟ جُز بِهَمریختگی بیشتر اوضاع کشور. 👈🏿امروز،بجای طرح استیضاح، باید مجلس و همۀ دستگاهها، مانند سپاه به میدان بیایند و از همه ظرفیت خود برای کنترل اوضاع تا انتخابات بعدی استفاده کنند. 👈🏿قطعاً؛ طرح استیضاح روحانی نقشۀ شوم آمریکا و خائنین یا ساده لوح های داخلی است!؟!؟؟؟ برای به زمین زدن انقلاب!؟!؟ " 👈توصیه میشود بیشتر درباره پروژه "دولت بی‌سر" تحقیق کنید، ببینید بر سر عراق و لبنان با اجرای این پروژه چه آمد...و چه کسانی نفع بردند... 📌حالا بهتر میفهمیم چرا این روزها مولا علی (سید علی خامنه ای) از عثمان (حسن روحانی) دفاع میکند...و حتی میگوید چرا اینهمه هجمه بر دولت وارد میکنید... جامعه ما باید بفهمد تفکر برجامی (ترفند معاویه) نتیجه نمیدهد و باید برکنار شود، که اگر اینطور نشود، خدای نکرده سال دیگر و در انتخابات بعدی باز هم آن ۲۳ میلیون نفری که دوره قبل به روحانی رای دادند، دوباره با ترفند و حیله مجدداً به روحانی مانندی رای خواهند داد و این میشود همان حیله های معاویه... علی را دریابید و حتی اگر دلیل رفتار و حرفهایش را نمیفهمید، فقط پشت او بمانید و نه یک قدم از او جلوتر بروید و نه عقبتر باشید. ✍ حجت‌الاسلام طائب ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh
﷽ ⛔️شبهه: امام علی در زمان خلافت، سپاه به ایران فرستاد و مردم ایران را قتل عام کرد. (فارسنامه ابن بلخی برگ 116و117 و تاریخ ایران، زرینکوب برگ 350-351) ❇️پاسخ: @Antishobheh 🔸عبدالحسین زرینکوب در بخشی از کتاب "تاریخ ایران بعد از اسلام" می نویسد: «بعد از کشته شدن عثمان باز اهل سر به شورش برآوردند و عبدالله بن عباس به فرمان (ع) عصیان آن ها را در سیل خون فروشست.»(۱) ❗️ زرینکوب برای این سخن خود به ی استناد کرده است. 🔸اما آنچه ابن بلخی آورده چنین است: «پس حادثه ی (مرگ) امیرالمومنین عثمان افتاد و نوبت خلافت به امیرالمومنین علی(ع) آمد. ولایت عراق و جمله به عبدالله بن عباس (رض) سپرد و در آن فور مردم دیگر باره سر برآوردند و غدر کردند. عبدالله بن عباس لشکر آنجا کشید و اصطخر به قهر بگشاد و خلایق بی اندازه بکشت...»(۲) می دانیم که ابن بلخی کتاب خود را در سال ۵۱۰ یا ۵۲۰ هجری نوشته و یکی از مهم ترین منابع او نیز تاریخ طبری بوده است.(۳) پس باید سراغ اصل این روایت را از طبری پی بگیریم. ❗️طبری درباره ی شورش ناحیه ی در زمان خلافت (ع)، چند روایت ذکر کرده است. از جمله: 🔸وقتى مردم فارس از دادن خراج ابا ورزيدند على (ع) درباره ی كسى كه ولايتدار فارس شود با كسان مشورت كرد، جاريه بن قدامه گفت: اى امير مؤمنان! مى‏ خواهى مردى سخت سر و سياستدان و با كفايت را به تو نشان دهم؟ گفت: كى؟ گفت: زياد. گفت: اين كار از او ساخته است. و او را ولايتدار فارس و كرمان كرد و با چهار هزار كس آنجا فرستاد كه بر ولايت تسلط يافت و به استقامت آمدند. 🔸وقتى مردم جبال بشوريدند و خراج دهان طمع آوردند كه خراج را بشكنند و سهل بن حنيف را كه عامل على(ع) بود از فارس برون كردند، ابن عباس بدو گفت: كار فارس را كفايت مى‏ كنم. آنگاه سوى بصره رفت و زياد را با گروهى بسيار سوى فارس فرستاد كه به كمك آنها بر فارس تسلط يافت و خراج دادند. 🔸پيرى از مردم استخر گويد: پدرم مى‏ گفت: زياد را ديدم كه سالار فارس بود و ولايت يك پارچه آتش بود، زياد چندان مدارا كرد كه مانند پيش به اطاعت و استقامت آمدند و به جنگ نپرداخت. طبری، پیش از این روایات، یادآوری می کند که: در همین سال (۳۹ هجری) ابن عباس پس از بازگشت به بصره، به دستور امام علی(ع)، زیاد را به سوی فارس و کرمان فرستاد.(۴) 🔺 با توجه به مطالب پیشین، روشن شد‌ زرینکوب مطلبی به استناد فارسنامه آورده و درباره ی صحت و سقم آن اظهارنظری نکرده است. ابن بلخی نیز مدعی شده است در زمان امام علی (ع)، شورش مجدد مردم استخر به شدت توسط ابن عباس سرکوب شده و بسیاری کشته شده اند. اما گزارش ابن بلخی دارای اشکالات جدی است، زیرا : 1⃣ عبدالله بن عباس از سوی امام (ع) مدتی والی بصره بوده است و خود هرگز به فارس نرفته است. آنکه به آنجا لشکر کشیده تا به اوضاع آن سامان سر و سامان دهد، بوده است. 2⃣ زیاد با وجود آنکه پس از شهادت امام علی (ع) و پیوستن به ، جنایات بسیاری در حق پیروان آن حضرت مرتکب شد، اما در مدت امارت بر فارس و در ایام شورش استخر، به جنگ و خشونت متوسل نشد و با سیاست کارها را پیش برد. 3⃣ طبق تاریخ طبری، پس از آنکه عبدالله بن عامر از سوی عثمان والی بصره شد، مردم فارس سر به شورش برداشته و حاکم آنجا عبیدالله بن معمر را کشتند. ابن عامر نیز به تلافی آن، به استخر حمله کرد "و بسیار کس از آنها بکشت که هنوز از آن به ذلّت درند."(۵) 👈پس کسی که در شورش نخست مردم فارس دست به کشتار زده "عبدالله بن عامر" بوده و ظاهراً ابن بلخی وی را با "عبدالله بن عباس" که در رفع ناآرامی بعدی در زمان امام علی(ع) نقش نظارتی داشته، اشتباه گرفته است. ❗️بنابرین برخلاف ادعای اسلام ستیزان، آن حضرت هیچ فرمانی برای کشتار مردم فارس صادر نکرده است و شورش مجدّد آن دیار، بدون خشونت پایان یافته است. 🔺ناگفته نماند بلاذری نیز در کنار روایاتی که به فتح استخر و کشتار شورشیان به دست ابن عامر دلالت دارند، روایتی آورده که طبق آن پیمان شکنی اهل استخر در زمان امارت ابن عباس بر عراق رخ داده و او بوده که آنجا را مجدداً گشوده است.(۶) اما در این روایت هم (با فرض صحت آن) هیچ اشاره ای به قتل عام شورشیان توسط ابن عباس نشده است! 📚 پی نوشت ها: ۱.تاریخ ایران بعد از اسلام، چاپ ۱۳۸۳، ص ۳۵۰ و ۳۵۱ ۲.فارسنامه، چاپ ۱۳۸۵، ص ۱۱۶ و ۱۱۷ ۳.مصطفی ندیم، ارزش تاریخی کتاب فارسنامه، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، اسفند ۱۳۸۰، ص ۳۳ _ لیلی محمدی، فارسنامه و ابن بلخی، همان، مهر ۱۳۸۲، ص ۵۴ ۴.ترجمه ی تاریخ طبری، ج ۶، ص ۳۲۵ ۵.‌تاریخ طبری، ج ۳، ص ۳۲۰ و ترجمه ی تاریخ طبری، ج ۵، ص ۲۹۳ ۶.رک به ترجمه ی فتوح البلدان، ص ۵۴۳ و ۵۴۴ ✍ اکبر عزیزیان ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh
آنتی شبهه: ⭕️ آیا امام حسین (ع) را شیعیان به شهادت رسانده اند؟ 🔺پاسخ در چند محور: 1⃣ شیعه کیست؟ قائل شدن به اين مطلب كه شيعيان، (ع) را به شهادت رسانده اند داراي تناقض و تضادي آشكار است. چرا كه به يار و انصار و پيرو و نيز دوست دار يك شخص گويند، اما اين كه به قاتل و دشمني كه در صف و سپاه مقابل قرار گيرد نيز شيعه بگويند، كلامي واضح البطلان است. اگر بنا باشد افراد در سپاه عمر سعد و عبيدالله بن زياد را شيعه بناميم پس ياران آن حضرت كه تا آخرين لحظه در كنار آن حضرت ايستادگي و جان فشاني كردند و در اين راه به شهادت رسيدند را چه بناميم؟!! و اگر بر فرض هم تسليم شده و اين ادعا را بپذيريم كه قاتلين امام (ع) از شيعيان بوده اند، بايد گفت: اينان شيعياني بوده اند كه از شيعه بودن خود برگشته و به دشمنان آن حضرت پيوسته اند و در اين حال ديگر به چنين شخصي شيعه نمي گويند، بلكه تعبير "دشمن" در حق او شايسته تر است. در اين زمينه كلام سيد محسن امين در كتاب اعيان الشيعه جالب به نظر مي رسد: "منزه است خداوند از اين كه قاتلين امام حسين (ع) از شيعيان باشند؛ بلكه كساني كه ايشان را كشتند از اهل طمع بودند كه دين نداشتند و بعضي از اشرار نااهل بودند و بعضي از ايشان به دنبال رؤساي خود رفتند؛ رؤسايي كه حب دنيا ايشان را به جنگ حسين بن علي عليهما السلام كشانده بود؛ و در بين ايشان كسي از شيعيان و دوست داران حضرت نبود..." 2⃣ اعمال و جنايات، گوياي هويت قاتلان: اين قوم نه تنها از شيعيان و مواليان امام حسين (ع) نبوده اند، بلكه از دشمن ترين دشمنان آن حضرت بوده اند، چرا كه آن حضرت و و حتي طفل شيرخواره ی آن حضرت را از جرعه اي آب محروم ساختند و با همين حال به شهادت رساندند و پيكرهاي مطهر شهدا را با سُمّ ستوران پايمال نموده و سر از بدن ها جدا ساخته و زن ها و فرزندان آن حضرت را به اسارت گرفتند و اموال آنان را به غارت بردند و ده ها جنايت ديگر كه از دشمن ترين دشمنان نيز انتظار ارتكاب آن نمي رفت؛ چه رسد به اين كه اين اعمال از شيعيان سرزده باشد. 3⃣ هويت كوفيان در زمان امام حسين (ع) درست است كه آن دسته از مردماني كه براي كشتن امام حسين (ع) به كربلا آمده بودند از أهالي كوفه بودند، اما در آن زمان ديگر در كوفه شيعه اي كه در تشيع خود شهرتي داشته باشد وجود نداشت. چون زماني كه به حكومت رسيد زياد بن أبيه را بر كوفه حاكم نمود و او نيز هر شيعه اي را كه مي شناخت مورد تعقيب قرار داد و آنها را مورد كشت و كشتار و هدم و غارت قرار مي داد و يا دستگير كرده و به حبس و زندان مي فرستاد تا اين كه در شهر كوفه، ديگر شخصي كه به شيعه بودن شهرت داشته باشد وجود نداشت. 4⃣ قاتلان از شيعيان آل ابي سفيان! بعد از فحص و تتبع فراوان در كلمات و فرمايشات امام حسين (ع) در و خُطبه ی آن حضرت درباره ی آن قوم جنايت كار و احتجاجات آن حضرت بر عليه آنان هرگز با تعبيري برخورد نكرديم كه حضرت آنان را از شيعيان و يا موالين خود و يا پدر بزرگوارش (ع) دانسته باشد و حال آن كه جا داشت اگر چنين مي بود آن حضرت به عنوان راهي كه مي توانست احتمال تأثير در قلوب آنان را بيش تر سازد با اين تعبير آنان را خطاب فرمايد كه: شما كه از شيعيان و محبين و پيروان پدر و يا خود من هستيد پس چرا حال اين گونه به جنگ و نبرد با من برخواسته ايد؟ همان گونه كه اين كلام در كلمات و تعابير غير آن حضرت هم ديده و يا شنيده نشده كه آن گروه را با اين تعبير توصيف نموده باشند. و اين خود دليل واضحي است بر اين مطلب كه اين قوم شيعه اهل بيت عليهم السلام نبوده اند. بلكه بالعكس در تعبيري كه آن حضرت در لحظات آخر خطاب به آن قوم جنايت پيشه فرمودند مطلب ديگري را ثابت مي كند. امام حسين (ع) در روز آنان را با تعبير شيعه آل أبي سفيان معرفي مي فرمايد: و يحكم يا شيعة آل أبي سفيان! إن لم يكن لكم دين، و كنتم لا تخافون المعاد، فكونوا أحراراً في دنياكم هذه، و ارجعوا إلي أحسابكم إن كنتم عُرُباً كما تزعمون. واي بر شما اي پيروان اگر دين نداريد و از روز معاد نمي هراسيد، لااقل در دنيا آزادمرد باشيد و آن گونه كه مي پنداريد به حسب و نسب خود كه هستيد باز گرديد. 5⃣ تعبيرات به كار رفته از سوي قاتلان از تعبيرات به كار رفته در روز عاشورا خطاب به امام حسين (ع) به خوبي مي توان پي برد كه آيا اين گروه، از چه قوم و قماشي بودند؟ از شيعيان آن حضرت يا از دشمن ترين دشمنان وي؟!! قاتلان آن حضرت در آن روز به حضرت خطاب مي كردند و مي گفتند: اين جنگ و قتال ما با تو از روي دشمني و عداوت با پدرت علي بن ابي طالب است. «إنما نقاتلك بغضاً لأبيك» يعني: ما از روي بغض و كينه اي كه با پدرت علي بن ابي طالب داريم با تو به جنگ و نبرد برخاسته ايم.