eitaa logo
آموزش عربی با مثال های قرآنی
120 دنبال‌کننده
7 عکس
1 ویدیو
2 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم https://eitaa.com/Quran_Hakim_Channel/240 ادمین @na_nami لینک گروه eitaa.com/Quran_Hakim_Channel/247
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹 اعراب اعراب به علامت حرف آخر کلمه گفته می شود. اعراب کلمه به ترتیب منصوب، مجرور، مرفوع و یا مجزوم است اگر حرف آخر کلمه مفتوح، مکسور، مضموم و یا ساکن باشد 🔸 انواع اعراب کلمه ● اعراب ظاهری: به اعراب کلمه معربی در جمله گفته می شود که اعراب آن از حرکت حرف آخر کلمه مشخص است ● اعراب تقدیری: به اعراب کلمه معربی در جمله گفته می شود که اعراب آن از حرکت حرف آخر کلمه مشخص نیست اسم‌های منقوص و مقصور دارای اعراب تقدیری هستند یعنی به لحاظ فنی معرب و اعراب‌پذیر هستند اما به خاطر سهولت در تلفظ ، علامت آوایی در انتهای آنها نشان داده نمی‌شود در اسم منقوصی که یاء برای خود کلمه باشد اعراب فتحه ظاهری است رایتُ قاضیَ : منصوب به اعراب ظاهری برخلاف رفع و جر که تقدیری است یضرب قاضی : تقدیرا مرفوع مررت بقاضی : تقدیرا مجرور ● اعراب محلی: به اعراب کلمات مبنی در جمله گفته می شود 🔹 تنوین تنوین نون ساکنی است که در تلفظ به کلمه اضافه شده ولی نوشته نمی شود و به شکل ---ً (تنوين نصب)، --ٍ (تنوين جر) و --ٌ (تنوين رفع) نشان داده می شود. فَرِيضَةً : فَرِيضَتَنْْْ خوانده می شود. صِرَاطٍ : صِرَاطِنْ خوانده می شود. عَظِيمٌ : عَظِيمُنْ خوانده می شود. کلماتی که حرف آخر آنها یاء (ی) و یا تاء تانیث (ة) نیست و همچنین کلماتی که حرف آخر آنها همزه (ء) و حرف قبل از آن الف (ا) نیست در تنوین نصب یک حرف الف (ا) به انتهای کلمه اضافه می شود. طُوًى، رَحْمَةً، مَآءً فوزًا، ثبورًا در کلماتی که به یاء (ی) و یا الف (ا) ختم می شوند تنوین نصب بر روی حرف قبل قرار می گیرد. هُدًي، كَثِيرًا 💐 آموزش عربی با مثال های قرآنی eitaa.com/Arabi_Education/54
🔹 اسم: کلمه با معنا مشخص و بدون زمان است 🔸 نشانه های اسم ۱- ال: الْحَمْدُ، الْكِتَابُ ۲- علامت تأنيث (ة): صَلَاة، طَاعَة ٣- تنوین: سَوَآءٌ، عِلْمٍ ٤- داشتن حرف جر قبل از خود (مجرور به حرف جر بودن): لِلْعَالَمِين، عَلَيٰ نِسَآء ٥- داشتن حرف ندا قبل از خود (منادا شدن): يَا مُوسَيٰ ۶- مجرور شدن (یا گرفتن کسره)، علامت کسره فقط مخصوص اسم است: مَالِكِ ٧- مضاف واقع شدن: صِرَاطَ الَّذِين ۸- مضاف الیه: ذاتَ لهبٍ، كتابَ كلِ 🔸 مثال "الّذي يوسوسُ في صدورِ الناسِ" الذي: داشتن ال صدور: قبل آن حرف جر و مضاف الناس: مضاف الیه (ة) eitaa.com/28388489/8 eitaa.com/28388489/8