🏴#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام
🏴#سبک_شور
🏴#عربی
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
◉✿ اَُِلَُِلَُِهَُِمَُِ َُِعَُِجَُِلَُِ َُِلَُِوَُِلَُِیَُِکَُِ َُِاَُِلَُِفَُِرَُِجَُِ ✿◉
●نحن شیعتک؛ یا سیدنا؛ موسی بن الجعفر
مطیع امرک؛ یا سیدنا؛ موسی بن الجعفر
■بابی انت؛ و امی والله
نفسی فداک مولا
انت ساکن؛ فی قلبی والله
نفسی فداکَ مولا
★انتَ الکاظم؛ و امام هذه الامه
انتَ الکاظم؛ و شفیع یوم الحسره
انتَ الکاظم؛ و جواز باب الجنه
♢مولانا موسی بن جعفر...
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
●السلام علی یا ابا الرضا؛ موسی بن الجعفر
اشهد انک امامُ الهدی؛ موسی بن الجعفر
■جنةُ الاعلی؛ تحت قبتی
کاظمیه المقدسه
انا سائلٌ؛ بتذکرتی
کاظمیهَ المقدسه
★انت الکاظم؛ و من الاولادِ الحیدر
انت الکاظم؛ و من الابناءِ الکوثر
انت الکاظم؛ و من الطینةِ الاطهر
♢مولانا موسی بن جعفر....
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
●دخیله دستم به؛ پره عبای؛ موسی بن جعفر
عمریه مدیونم؛ به بچه های؛ موسی بن جعفر
■شده شامل؛ مردم ایران
لطف این خونواده
همه کریمن؛ نداره پایان
لطف این خونواده
★شکر لله؛ شیعه ی اثنی عشرم
شکر لله؛ نوکره آل حیدرم
شکر لله؛ سگ موسی بن جعفرم
♢مولانا موسی بن جعفر...
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
#عربی
🏴#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
بیهوده قفس را مگشایید پری نیست
جز مُشتِ پری گوشه ی زندان اثری نیست
در دل اثر از شادی و امّید مجویید
از شاخه ی بشکسته ی امّید ثمری نیست
گفتم به صبا دردِ دل خویش بگویم
امّا به سیه چال ، صبا را گذری نیست
گیرم که صبا را گذر افتاد ، چه گویم؟
دیگر ز من و دردِ دل من خبری نیست
امّید رهایی چو از این بند محال است
ناچار بجز مرگ، نجاتِ دگری نیست
ای مرگ کجایی که به دیدار من آیی
در سینه دگر جز نفس مختصری نیست
تا بال و پری بود قفس را نگشودند
امروز گشودند قفس را که پری نیست
علی_انسانی
🏴#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام
✍#سبک_زمینه
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
رضا جان
بیا این دم آخری غربتم رو نگاه کن
دلم بی قراره تو درد دلم رو دوا کن
واویلا
رضا جان
میون سیاهچال نفسهام رو لبهام رسیده
بعیده که زنده بمونم امیدم بریده
واویلا
شده تازیونه رضا جان افطارم
داره میده سِندیِ ملعون آزارم
کجاست دختر مهربونم معصومه
سرم رو روی خاک غربت میذارم
رضا جان
توونی ندارم زمینگیر شده پیکر من
میدونم رسیده دیگه لحظه ی آخر من
واویلا
رضا جان
دلم لک زده بی قرارم برای یتیمام
کجایی ببینی که چون کاسه ی خونه چشمام
واویلا
میخنده به اشکای چشمام این نامرد
طناب بسته رو دست و پاهام این نامرد
داره میده حرفاش عذابم واویلا
نمک میزنه روی زخمام این نامرد
.
🏴#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
بدنش را به روی در به کجا می بردند
چار حمال غریبانه چرا می بردند
پایش از یک طرف افتاده، سرش از طرفی
لااقل کاش تنش بین عبا می بردند
کاش معصومه خبردار نگردد، او را
باهمان سلسلهء بسته به پا می بردند
بدنش ماند روی خاک، ولی بعد سه روز
بر روی دست، چو قرآن و دعا می بردند
جسر بغداد، چو بازار گل و لاله شده
چقدر گل به هوایش به هوا می بردند
کاش آنها که بر او هفت کفن آوردند
یک کفن هم که شده کرببلا می بردند
کوفیان. بر تن صد چاک حسین ابن علی
عوض شاخهء گل سنگ جفا می بردند
بدنش روی زمین بود و به روی نیزه
سر او را به سوی شام بلا می بردند
یا اباالفضل: ببند بر سر نی چشمت را
دختر فاطمه را بزم حرامی بردند
.
🏴#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام
✍#دودمه
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
زیر زنجیر عدو خرد شده بال و پرم
به کجایی پسرم
دم افطار شد از زهر جفا خون جگرم
به کجایی پسرم
#حاج_محمود_ژوليده
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
گوشهء زندان غریبی مانده زیر دست و پا
یا علی موسیالرضا ۲
خورده با صورت زمین از ضربهء یک بی حیا
یا علی موسیالرضا ۲
اين سیه چال کجا گوشهء گودال کجا؟
یاحسین یا جداه ۲
ساق بشکسته کجا و تن پا مال کجا؟
یاحسین یا جداه ۲
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
با لب تشنه کنم یاد شهید کربلا
بهر دیدارم بیا ۲
سینهام سوزد به یاد لاله های نینوا
بهر دیدارم بیا ۲
دخترت زهرا و آقازاده ات سلطان ماست
عشق تو در جان ماست ۲
سرزمین بچههای فاطمه ایران ماست
عشق تو در جان ماست۲
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
السلام ای حضرت باب المراد عالمین
ای غریب کاظمین ۲
کربلایی کن دل تنگ مرا جان حسین
ای غریب کاظمین ۲
کنج زندان غریبی این دعای من شده
ای رضا جانم بیا ۲
این سیه چال جفا کرب و بلای من شده
ای رضا جانم بیا ۲
.
🏴#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام
✍#سبک_مازنی
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
مسلمانـون شمـا ره بـونه بـاور
که من باشم امام موسی بن جعفر
من اگر چه کـه پُـوسّ و هِسکامه
بـه خـدا امـام صـادق ریکامه
چهارده سالی که بَهیمه اسیر
مـره بـا نـاسزا هـاکـردنه پیـر
مه جا سِندی خَله بد تا هاکرده
خَله اهانت به زهرا هاکرده
به جای خِرد و خِراک بد گِتنه
مه دل گوشه ره هر روز وِتنه
این درده وِنه کِنِسّه بهووتن
سیو چال دِله زنجیر مه گِردن
مه تن از غل و زنجیر بَیّه کهو
نَدونِسّمه که روز بُونه که شو
چهارده سال اسیری خَله سخته
اسیری فصل پیری خله سخته
چهارده سال هی آه بَکِشیین
چهارده سال شِه وَچونه نَدیین
تا از دلتنگی بِیمه بِـرمه گَلی
مِـره نـا سـزا گِتنه مـه پَلـی
اگه مه غصه مَشت عالمینه
مـه نـاله از غـریبیِ حسینه
مـره هاکردنه تشییع جنازه
حسین تن پاره از نعل تازه
من که مثل حسین بلا نَدیمه
شه سر ره نیزه ی بالا ندیمه
مه جان خواخر ره که سر پیری
نَـوِردنه کـوفه و شـام اسیـری
مه وَچون اگـرم آه بَکشینه
وِشون خـار مُغیلان ره نَدینه
اگـر چه گـل شادی ره نچینه
دردِ رقیـه جـانّه نَکشینه
مه سینه«مداح» ازغم مفتلاعه
مه غم و غصه از کرب وبلاعه
.