دو نفر در اصفهان قصد تشرف به خدمت استاد عارف آیت الله کشمیری را داشتند ، یکی صورتش ریش داشت و دومی صورتش ریش نداشت. اوّلی می‌گوید: الآن خدمت استاد برسیم مرا بیشتر مورد لطف قرار می‌دهد، ولی تو چون صورتت را تراشیده‌ای مورد محبت او قرار نمی‌گیری. چون هر دو خدمت استاد رسیدند، استاد به دوّمی بیشتر لطف کردند و تخمین اوّلی اشتباه از کار در آمد. چون از محضر ایشان بیرون آمدند، دومی گفت: استاد درون را می‌نگرد نه صورت را. چنان‌که در مثنوی فرمود: ما درون را بنگریم و حال را نی برون را بنگریم و قال را @Arefane

چه بسا کسی گناهی کند و خداوند به سبب گناهش او را به بهشت داخل کند... @Arefane

مُفتَقِرا متاب رو، از درِ او به هیچ سو زان‌که مسِ وجود را، فضه‌ی او طلا کند @Arefane

آرامش نتیجه سه عبارت است: تجربه از دیروز، استفاده از امروز، امید به فردا. ولی اغلب ما با سه عبارت دیگر زندگی می کنیم: حسرت دیروز، اتلاف امروز، ترس از فردا. در حالی که خداوند مهربان، گذشته را عفو، امروز را مدد، و فردا را کفایت می کند. @Arefane

قرائت صلوات خاصه محیی الدین ابن عربی بر حضرت زهرا سلام الله علیها توسط سلیم موذن زاده در حضور آیت الله خامنه ای صَلَواتُ اللَهِ وَ مَلَآئِكَتِهِ وَ حَمَلَةِ عَرْشِهِ وَ جَميعِ خَلْقِهِ مِنْ أَرْضِهِ وَ سَمآئِهِ عَلَى الْجَوْهَرَةِ الْقُدْسيَّةِ فى تَعَيُّنِ الإنْسيّةِ. صورَةِ النَّفْسِ الْكُلّيَّةِ، جَوادِ الْعالَمِ الْعَقْليّةِ، بَضْعَةِ الْحَقيقَةِ النَّبَويَّةِ، مَطْلَعِ الانْوارِ الْعَلَويَّةِ، عَيْنِ عُيونِ الاسْرارِ الْفاطِميَّةِ. النّاجيَةِ الْمُنْجيَةِ لِمُحِبّيها عَنِ النّارِ. ثَمَرَةِ شَجَرَةِ الْيَقينِ، سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينِ. الْمَعروفَةِ بِالْقَدْرِ، الْمَجْهولَةِ بِالْقَبْرِ. قُرَّةِ عَيْنِ الرَّسولِ، الزَّهْرآءِ الْبَتولِ؛ عَلَيْها الصَّلَوةُ وَ السَّلام‏ @Arefane

استاد یزدان‌پناه: آدم دارد روزی می‌خورد، ولی (می‌تواند) برای خود توحید جمع کند. به این صورت که روزی‌دهنده را فقط خدا بداند؛ «ان الله هو الرزاق ذو القوة المتین». در این کریمه روزی دادن در خدا منحصر شده است. به تعبیر دیگر، انسان بر سر هر سفره‌ای می‌نشیند، بداند که خدا رزّاق است. به این شکل، هر لقمه‌ای که می‌خورد، توحید شده است و هر اعطایی که به او می‌شود، توحید شده است. @Arefane

جای یک چیز را در زندگی‌ات عوض کن، تا زندگی‌ات زیبا شود؛ به جای ترس از خدا، عشق به او را جایگزین کن... @Arefane

ای دل نَفَسی به دوست همدم نشدی در خلوتِ کوی یار مَحرم نشدی صوفی و فقیه و زاهد و دانشمند این جمله شدی ولیک آدم نشدی @Arefane

رساله «نور وحدت» عارف بالله خواجه حوراء مغربی به ضمیمه تعلیقات: علامه طباطبایی آیت الله پهلوانی آیت الله جعفری ناشر: تراث @Arefane

نوشته‌ی پشت جلد رساله «نور وحدت» درباره ضرورتِ «فکر در وحدت» @Arefane

کدام ژنرال را در دنیا سراغ دارید که این مقدار دوست داشتنی و افتاده باشد؟ واکنش سردار دلها به کلیپی که در مورد خودش بود... @Arefane

استاد صمدی آملی: علامه حسن زاده آملی، در سال ۱۳۴۲، کلّ ماوقع انقلاب تا زمان رحلت امام را، به امام خمینی فرمودند. امام برخواستند و ایشان را بوسیدند. @Arefane

حساب تقوا تنها به دست خداست، هیچ کسى نمى‌تواند با ملاک تقوا بر دیگران بزرگى بفروشد، به همین جهت پس هیچ فخرى براى احدى بر احدى نیست، براى اینکه اگر کسى بخواهد به امور مادى و دنیوى بر دیگران فخر کند که امور دنیوى فخر ندارد، و قدر و منزلت تنها از آن دین است، و اگر بخواهد با امور اخروى فخر بفروشد که آنهم به دست خداى سبحان است، و به قول آن شاعر: کس نمى‌داند در این بحر عمیق سنگ‌ریزه قرب دارد یا عقیق علامه طباطبایی ترجمه المیزان، ج ۳، صفحه ۲۳۱ @Arefane

تو مکن تهدیدم از کشتن که من تشنه‌ی زارم به خون خویشتن گر بریزد خون من آن دوست‌رو پای‌کوبان جان برافشانم بر او رقص و جولان بر سر میدان کنند رقص اندر خون خود مردان کنند چون رهند از دست خود دستی زنند چون جهند از نقص خود رقصی کنند مطربانشان از درون دف می‌زنند بحرها در شورشان کف می‌زنند @Arefane

الهی؛ اگر تن مجرم است؛ دل مطيع است. و اگر بنده بدکار است؛ کَرَم تو شفيع است. بادا کَرَم تو بر همه پاینده احسان تو سوی بندگان آينده بر بنده‌ی خود گناه را سخت مگير ای داور بخشنده‌ی بخشاينده خواجه عبدالله انصاری @Arefane

در خبر است که نامه اعمال به دست بنده‌ای دهند. آن معصیت‌ها بیند، شرمش آید که برخوانَد. از حق جل‌جلاله خطاب آید که آن روز که می‌کردی و شرم نداشتی فضیحت نکردم و بپوشیدم، امروز که شرم می‌داری فضیحت می‌کنم؟! کشف الاسرار و عدة الابرار رشیدالدین ابوالفضل میبدی @Arefane

کاری که شخص را جنبش دهد و موجب ارتقاء درجه گردد، خود به خود موجب آمرزش گناهان سابق او که حالات دنیه نفس او در وهله سابقه بوده اند خواهد بود. روی این معنی توحید مکفّر ذنوب است، و در عالم توحید اصلا گناه معنا ندارد. شخصی که به مرحله توحید رسید، مانند بچه ای که از مادر متولد شده است پاکیزه خواهد بود... فلذا عبور از مرحله شرک به توحید عالیترین توبه و نافع ترین قسم از اقسام آمرزش گناه است. علامه طهرانی انوارالملکوت، ج۱، ص ۱۶۰ @Arefane

امام خمینی: سزاوار است برای بحث‌های بی‌فایده‌ی مرحوم نایینی در علم اصول، «استغفار» شود نه «تشکر». @Arefane

در ایامی که در نجف اشرف، نزد استاد خود مرحوم قاضی رضوان الله علیه کسب فیض می‌نمودیم، روزی پس‌ از نماز صبح نشسته بودم، در حالت توجه و خلسه(مکاشفه)، به خدمت حضرت علی بن جعفر رضوان الله علیه رسیدم، آن حضرت به من نزدیک شد به اندازه ای که نَفَس آن حضرت گویا به صورتم می خورد و صدای نفس او را می‌شنیدم. در آن حال فرمود: «مسأله وحدت و توحید در وجود (وحدت وجود) از اصولِ مسلّمه‌ و اوّلیه‌ی ما اهل بیت است». علامه طباطبایی مهرتابان، صفحه ۴۳۲ و ۲۲۱ @Arefane

بخشی از وصیت‌نامه آیت الله بهجت به نقل از فرزندشان: «تمام نماز و روزه‌های عمرِ تکلیفم را قضا کنید!». (منتشر شده توسط مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله بهجت) @Arefane

ایراد آیه الله بهجت به امام خمینی در نحوه اداره حکومت، و پاسخ امام به نقل از آیت الله مصباح @Arefane

الهی؛ شنیدم که فرمودی: چه کنم با مُشتی خاک، مگر بیامرزم... علامه حسن زاده آملی @Arefane

آیت الله خامنه‌ای: امام بزرگوار فرمودند اگر حضرت زهرا مَرد بود، پیغمبر میشد. خیلی حرف عجیبی است و جز از زبان امام بزرگوار که هم فقیه بود و هم عارف، انسان این حرف را نمی‌تواند بشنود. @Arefane

🔹زمخشری از علمای اهل سنت می‌گوید: فازَ کلْبٌ بِحُبِّ أَصْحابِ کهْفٍ کیفَ أَشْقیٰ بِحُبِّ آلِ النبِیّ سگی با محبت اصحاب کهف رستگار شد؛ چگونه من با محبت اهل بیتِ پیامبر رستگار نشوم... (الکنی و الالقاب‌، ج۲، ص۲۹۹) @Arefane

🔹چه دیدگاه زیبایی... @Arefane