❖ نماهنگ عیدانه از کانال عارفانه| همچنان که درباره‌ بهار فرمودند که: «تن مپوشانید از باد بهار»‌، درباره‌ بهار معنویّت؛ ماه رمضان هم باید تمسّک کنیم به: «إنّ فی ایّام دهرکم نفحات، ألا فتعرّضوا لها». @Arefane | عارفانه

این بیت مولوی به دو صورت نقل شده: گفت پیغمبر به اصحاب کبار تن مپوشانید از باد بهار و گفت پیغمبر ز سرمای بهار تن مپوشانید یاران، زینهار مثنوی مولوی، دفتر اوّل @Arefane

الهی! شعبان بگذشت، و ما از خود نگذشتیم؛ تو از ما بگذر... قرائت زیبای آیه ۱۸۵ سوره بقره (شهر رمضان الذی انزل..) با صدای محزون استاد منشاوی @Arefane | عارفانه

ماه رمضان آمد، نور دل و جان آمد نور دل و جان آمد، ماه رمضان آمد به‌به رم از آن آمد، يكسر همه ديوان را يكسر همه ديوان را، به‌به رم از آن آمد نيروى روان آمد، مر سالك صادق را مر سالك صادق را، نيروى روان آمد عاشق به فغان آمد، از شوق سحرخيزى از شوق سحرخيزى، عاشق به فغان آمد از سوى جنان آمد، آن را كه دلت خواهد آن را كه دلت خواهد، از سوى جنان آمد چون بند گران آمد، بر گردن محرومان بر گردن محرومان، چون بند گران آمد از عالم جان آمد، قرآن كريم اين مه قرآن كريم اين مه، از عالم جان آمد سعدان به قِران آمد، از قدرش و قرآنش از قدرش و قرآنش، سعدان به قِران آمد در مهد امان آمد، زين مه حسنِ نجمش زين مه حسن نجمش، در مهد امان آمد دیوان اشعار علامه حسن زاده آملی ✍ در بیت دوم این شعر، تشابه وزنیِ کلمۀ «رم از آن» با کلمۀ «رمضان»، نشان از ذوق ادبی شاعر دارد. در بیت یکی مانده به آخر، کلمۀ «سَعدان» به معنی دو سیارۀ سعد، مشتری و زهره است، و کلمۀ «قِران»، به معنی نزدیک شدن است. در این بیت همراه شدن «نزول قرآن» با «شب قدر» در ماه رمضان، به نزدیک شدن دو سیاره سعد مانند مشتری و زهره در یک برج تشبیه شده است. @Arefane | عارفانه

📹 تماشا کنید و لذت ببرید... حضرت آقای حسن زاده حَفَظَهُ الله [در دیوان اشعارش] می‌فرماید: ماه رمضان آمد نور دل و جان آمد گفت: عزیزم دارد می‌آید، دوستم دارد می‌آید. اینها چرا اینجورند؟ امّا وقتی بعضی می‌شنوند که ماه مبارک رمضان دارد می‌آید، غصّه می‌خورند! خیلی‌ها را می‌بینم دستپاچه می‌شوند که ماه مبارک رمضان دارد می‌آید! این آقای حسن زاده! چقدر آن قصیده اش بلند است! مثل اینکه انسان یک برادر اسیر و آزاده ای در زمان جنگ دارد که چندین سال اسیر بود؛ حالا به او بشارت بدهند که این دارد می‌آید؛ چقدر خوشحال می شود؟!گرچه [حضرت آقای حسن زاده] دو ماه رجب و شعبان را به ماه مبارک رمضان وصل می کردند و روزه می‌گرفتند. ماه رمضان آمد نور دل و جان آمد... بیانات آیت الله جوادی آملی در دیدار با مسئولین کنگره طب نبوی؛ ۱۳۹۶/۰۸/۰۴ • پ‌ن: ادب و تواضع و علاقۀ حضرت آیت الله جوادی نسبت به حضرت علامه حسن زاده آملی(ره) قابل توجه و دیدنی است. توجه شود که این سخنان در زمان حیات مرحوم علامه حسن زاده بیان شده است. @Arefane | عارفانه

❖ دعای سحر با نوای دلنشین مرحوم صالحی @Arefane | عارفانه

❖ علامه حسن زاده آملی(ره): وقتی، به حضور شریف علامه طباطبایی رحمة الله علیه تشرف حاصل کرده بودم و عرض حاجت نمودم؛ فرمود: «آقا! دعای سحر حضرت امام باقر علیه‌السلام را فراموش مکن که در آن جمال و جلال و عظمت و نور و رحمت و علم و شرف است و حرفی از حور و غلمان نیست». اگر بهشت شیرین است، بهشت آفرین شیرین‌تر است. @Arefane | عارفانه

❖ مردم ایران مردم مؤمنی هستند؛ حتّی آن کسانی که ممکن است به چشم به نظر برسد که به بعضی از احکام اسلامی پایبندی درستی ندارند، ایمان قلبی‌شان خوب است؛ به خدا ایمان دارند، به دین ایمان دارند، به قرآن ایمان دارند، به ائمّه‌ی هدیٰ ایمان دارند؛ مردم باایمانی هستند. ملّت ایران باایمان است، با عزّت نفس است، با اعتماد به نفس است؛ اینها موجب شده است که ساخت درونی ملّت ایران و نظام اسلامی استحکام پیدا کند. سید علی خامنه‌ای، ۱۴۰۲/۱/۱ @Arefane | عارفانه

❖ عکسنوشته| عصیان خلایق ارچه صحرا صحراست در پیش عنایت تو یک برگ گیاست هرچند گناه ماست کشتی کشتی غم نیست که رحمت تو دریا دریاست ابوسعید ابوالخیر @Arefane | عارفانه

❖ علامه حسن زاده آملی (ره) در کتاب وحدت از دیدگاه عارف و حکیم، درباره استعمال لفظ «وجود» و «موجود» در «خداوند» می‌نویسد: «عجب این که بعضی منتحلین به اسلام در اطلاق وجود و موجود بر حق تعالی مطلقا انکار دارند که این الفاظ از کجا برخاسته است؛ و این برهان الموحدین امیرالمؤمنین حضرت وصی علیه السلام است که می‌فرماید: «الدّال علی قدمه بحدوث خلقه و بحدوث خلقه علی وجوده» (خطبه ۱۸۳ نهج البلاغه) و نیز فرمود: «فهو الذی تشهّد له اعلام الوجود علی اقرار قلب ذی الجحود» (خطبه ۴۹ نهج البلاغه) و نیز فرمود: «کائن لا عن حدث، موجود لا عن عدم» (خطبه اول نهج البلاغه) @Arefane | عارفانه

افسوس که عمری پی اغیار دویدیم؛ از یار بماندیم و به مقصد نرسیدیم...

سرمایه ز کف رفت و تجارت ننمودیم؛ جز حسرت و اندوه، متاعی نخریدیم...