#تفسیر_قرآن_کریم ✅روز بيست و پنجم جزء بيست‌وپنجم قسمت سوم: ✅ غافل نشدن از خداوند نعمت بخش هنگام استفاده از #نعمات وَالَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْفُلْكِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ (12)لِتَسْتَوُوا عَلىَ‏ ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُواْ نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَ تَقُولُواْ سُبْحَانَ الَّذِى سَخَّرَ لَنَا هَاذَا وَ مَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ (۱۳)وَ إِنَّا إِلىَ‏ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ(۱۴- زخرف) و همان كسى كه جفتها را يكسره آفريد و براى شما از كشتيها و دامها [وسيله‏اى كه] سوار شويد قرار داد كه بر پشت آن استقرار یابید و چون بر آن استقرار یافتید، نعمت پروردگارتان را به یاد آورید و بگویید: منزّه است خدایى كه این را رام ما كرد كه ما قدرت آن را نداشتیم و ما به سوى پروردگارمان باز خواهیم گشت. «استواء بر ظهر» به معناى استقرار بر پشت حیوان و یا هر #مركب سواری دیگر است. و «ما كُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ» هم مفهومش این است كه اگر لطف پروردگار نبود ما هرگز قادر به کنترل و ادراه این مرکبها نبودیم. و اینکه در پایان دعای مومنین این چنین دارد که: «وَ إِنَّا إِلىَ‏ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ؛ و بی شک ما به سوى پروردگارمان باز خواهیم گشت» برای آن است که آنها را به یاد قیامت بیندازد که امروز سوار بر وسیله ای گران قیمت شده و در زمین جابجا می شویم به یاد داشته باشیم که بالاخره تابوتی هم هست که در انتظار ماست. در حالات امیرالمومنین علیه السلام آمده است كه هنگامی که پاى خود را در ركاب ‏گذاشت ‏فرمود: «بسم اللَّه» و هنگامى كه بر مركب استقرار یافت ‏این آیات را تلاوت کرد: «سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنا هذا وَ ما كُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ وَ إِنَّا إِلى‏ رَبِّنا لَمُنْقَلِبُون‏» : ✅ #عقل، بطور مستقل از دین #حسن_و_قبح اعمال را درک میکند أَمْ حَسِبَ الَّذينَ اجْتَرَحُواالسَّيِّئاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذينَ آمَنُوا وَعَمِلُواالصَّالِحاتِ سَواءًمَحْياهُمْ وَ مَماتُهُمْ ساءَ مايَحْكُمُون (جاثیه 21) کسانی که رفتارهای زشت می کنند و ظلم می کنند توقع دارند که ما آنان را با آدم های شایسته یکسان بیانگاریم؟ "در قرآن کریم آیات مختلفی است که نشان میدهد مسأله حسن و قبح ریشه در عقل و فطرت انسان دارد و ما می¬توانیم به مثابه یک انسان خوبی ها و زیبایی را درک کنیم و این طور نیست که اگر دین و شرع نباشد بشر هیج سرمایه ای برای فهم خوبی و بدی ندارد؛ چه آنانی که دعوت انبیاء را پذیرفته اند چه کسانی که دعوت انبیاء را نپذیرفته اند. آیات قرآن در این زمینه چند دسته است.يك دسته آیاتی است که در آن خداوندکسانی که غیرعقلایی و غیرعقلانی فكر میکنند را تخطئه می کند. از جمله ايه فوق. این آيه معلوم میکند که عقل ارزش برابری به این رفتارها نمی-دهد و با هم فرق میکنند. نمیتوان بدكاران و صالحان را با یک چوب راند. اینهایی که فکر میکنند با همه زشتیهایی که دارند باید مثل انسانهای پاک باشند بسیار حکم بدی میکنند و از نظر عرف عقلا نيز انتظار نابجايي دارند لذا خداوند آنان را تخطئه میکند و میفرماید که شما بد میفهمیدید و توقع بیجایی دارید» 🔹استاد سروش محلاتی #قرآن_نور_امید #تواصی