🔸جلسه ۸۱ ( سال ۹۸_۹۹ ) 🔻 ج۶ - موقف۳ - فصل١٢ -۱ 📌 در ٢۰ جلسه (٨١ تا ١۰۰) - قول صریح حق و یقین خالص و ادق در علم الهیِ سابق بر هر شئ *{الفصل (12) في ذكر صريح الحق و خالص اليقين و مخ القول في علمه تعالى السابق على كل شي‌ء}* 🔸 🔻یکشنبه ۲۷ بهمن ۹۸ تا ۹ فروردین ۹۹ 🔸 ✅ مرکزتنظیم‌ونشرآثاراستادعابدینی 🌐 TAMHIS.IR I @Abedini 🔹 @Asfaar

🔸جلسه ۱۰۱ ( سال ۹۸_۹۹ ) 🔻 ج۶ - موقف۳ - فصل١٣ -۱ 📌 در ١٢ جلسه (۱۰١ تا ١١٢) - در مراتب علم خداوند به أشياء *{الفصل (13) في مراتب علمه بالأشياء} 🔸 🔻یکشنبه ۱۰ تا ٢٧ فروردین ۹۹ 🔸 ✅ مرکزتنظیم‌ونشرآثاراستادعابدینی 🌐 TAMHIS.IR I @Abedini 🔹 @Asfaar

🔸در این👆جلسه، درس اسفار #جلسه_105، بیان مبنای ملاصدرا در وجود علم در مرتبه مادی، توسط استاد عابدینی ارائه شد 🔻 متنی از ملاصدرا در ج6 ص295 و 296 طی درس بیان شد که بیان قول مشهور در علم نداشتن مرتبه مادی است، اما #استاد_عابدینی بیان نمودند که ملاصدرا در همین جلد صفحات 117 و 340 و 259 بیان قول ادق خودش را مبنی بر «علم داشتن وجهی از مرتبه مادی» بیان نموده که متن‌های هر دو قول را در ادامه قرار میدهیم👇 🌐 eitaa.com/asfaar/194 🔸

در این👆 درس اسفار #جلسه_108، استاد عابدینی بیان روایتی از امام باقر (علیه السلام) را در معنای ادق روایت نبوی مشهور «ان الله خلق آدم علی صورته» بیان داشتند، که مؤید برداشتهای عرفانی از روایت مذکور است👇 🔸روایتی دقیق، و جامع، در بیان امام باقر (علیه السلام) از معنای دقیق روایت نبوی «ان الله خلق آدم علی صورته» (و مشخص شدن وجه ادق در میان وجوه معنایی مختلفی که از آن روایت کرده اند). 🔻جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/hadith/310237 شناسه حدیث : ۳۱۰۲۳۷ نشانی : التوحيد ج ۱، ص ۱۰۳ معصوم : امام باقر (علیه السلام) حدثنا علي بن أحمد بن عبد الله بن أحمد بن أبي عبد الله البرقي رحمه الله عن أبيه عن جده أحمد بن أبي عبد الله عن أبيه عن عبد الله بن بحر عن أبي أيوب الخزاز عن محمد بن مسلم قال: 🔻سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَمَّا يَرْوُونَ «أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ آدَمَ عَلَى صُورَتِهِ» (1) ؟ 🔻 فقال الباقر (علیه السلام) : ⚡ هِيَ صُورَةٌ مُحْدَثَةٌ مَخْلُوقَةٌ اصْطَفَاهَا اللَّهُ وَ اخْتَارَهَا عَلَى سَائِرِ الصُّوَرِ الْمُخْتَلِفَةِ فَأَضَافَهَا إِلَى نَفْسِهِ كَمَا أَضَافَ الْكَعْبَةَ إِلَى نَفْسِهِ وَ الرُّوحَ إِلَى نَفْسِهِ، ⚡ فقال «بَيْتِيَ» (بقره١٢۵)، ⚡ و قال: «وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» (حجر٢٩) 🔸 (1. في هذا الكلام وجوه محتملة: فان الضمير اما يرجع إلى اللّه تعالى فالمعنى ما ذكره الامام عليه السّلام هنا على أن يكون الإضافة تشريفية كما في نظائرها أو المعنى أنّه تعالى خلق آدم على صفته في مرتبة الإمكان و جعله قابلا للتخلق باخلاقه و مكرما بالخلافة الإلهيّة ...) 🔸