گفت شه تشنه لبان زیر تیغ آب ز شمشیر مرا آرزوست از پی پرواز سر کوی یار پر ز پر تیر مرا آرزوست کز غمت ای اکبر رعنا جوان تا که بسوزم همه کون و مکان آه جهانگیر مرا آرزوست طفل یتیم حسن مجتبی گفت که ای عمه مرا کن رها جان کنم اندر ره عمم فدا باغ جنان در بر شهزاده‌ها اصغر بی‌شیر مرا آرزوست بست چو شمر از ره جور و ستم سلسله بر بازوی صید حرم گفت از این سلسله زینب چه غم همدم خود در ره شام خراب ناله زنجیر مرا آرزوست (صامت) از این واقعه دردناک زن به سر و جامه به تن ساز چاک تا شوی از این غم عظمی هلاک بهر عزای شه دین زیر خاک قوت تحریر مرا آرزوست ganjoor.net

ای به محراب عبادت کشته از شمشیر کین یا امیرالمومنین شد سیه‌پوش از غم داغ تو جبریل امین یا امیرالمومنین با خبر از تیغ بن ملجم تو بودی بر ملا یا علی آخر چرا بازوی خیبر گشا بیرون نکردی ز آستین یا امیرالمومنین تا که ننماید کسی انکار از شق القمر بعد پیغمبر دگر زیر تیغ کافری گردن نهادی بر زمین یا امیرالمومنین بود طوق بندگی بر گردنت از دادگر طوق شمشیر عمر شد وضوی طاعتت ای شاه از خون جبین یا امیرالمومنین تو به راه دادگر اندر وفا جان می‌دهی جان به جانان می‌دهی اهل دنیا رخنه اندازند در دین مبین یا امیرالمومنین از جفا یعنی حسینت را به دشت کربلا با تمام اقربا سر ز تیغ کین جدا سازند قوم مشرکین یا امیرالمومنین هر چه همی‌ گفت ای لعینان سوختن یک قطره آب کس نمی‌دادش جواب با لب عطشان جدا شد سر ز جسمش بی‌معین یا امیرالمومین از دو جا آمد جدا دست از تن فرزند تو یعنی از دلبند تو از جفای ساربان و به جدل بیرون ز دین یا امیرالمومنین با یتیمان دل‌نوازی‌ها تو می‌کردی ولی در زمانه یا علی شد یتیمان حسین سیلی خور شمر لعین یا امیرالمومنین پا ز حکم «اکرم الضیف» نبی بیرون نهاد خولی کافر نهاد کرد با خاک سیه راس حسینت همنشین یا امیرالمونین شرم دارم از تو در دوران که گویم بی‌نقاب جانب بزم شراب شد روانه دخترت با کودکان دل غمین یا امیرالمومنین خسروا (صامت) نواخوان شد به گلزار عزا از غم آل عبا دستگیرم شو ز لطف خود به روز واپسین یا امیرالمومنین ganjoor.net

آه که صد پاره جگر شد حسن داد ز زن داد ز بیداد زن زهر معاویه کافر ز سر کرد جهان را همه بیت‌الحزن شیر خدا پادشه لو کشف جانب یثرب بشتاب از نجف آمده با فوج ملک صف به صف ورد زبان کرده همه با اسف آه که صد پاره جگر شد حسن گمشده از عرش برین گوشوار غم شده با احمد مختار یار جانب جبریل امین گوش‌دار گرید و گوید ز لم زار زار آه که صد پاره جگر شد حسن بوالبشر از خجلت خیرالبشر بر سر زانو بنهاده است سر نوح از این داغ شده نوح گر گرید و گوید بدو چشمان تر آه که صد پاره جگر شد حسن کرده سه جا حضرت خیرالنسا بیرق ماتم علم غم بپا گه به خراسان و گهی کربلا گه به مدینه بسر مجتبی آه که صد پاره جگر شد حسن ganjoor.net

ای مسیب ز جهان سوی جنان در سفرم شده پرخون جگرم بنشین لحظه‌ای اندر دم آخر به برم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم بس که کاهیده شد از صدمه زنجیر تنم آب گشته بدنم رقمی نیست ز پا تا به سر من دیگرم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم دل افسرده و محزون و جگر خون و غریب بی‌پرستار و طبیب نه معینی است به بالین نه انیسی به سرم شده پر خون جگرم کو رضا کو پسرم زد چنان برق اجل شعله مرا بر تن و جان که به دوران جهان نه دگر اسم به جا باز بود نی اثرم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم زهر هارون ستمگر جگرم را بگداخت به دل آتش انداخت ساخت بی‌مونس و دور از وطن و در به درم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم قاصدی کو که رود از بر من سوی وطن با غم و درد و محن به محبان و عزیزان برساند خبرم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم به رضا گوید ایا نور دو چشمان پدر به سرم کن تو گذر که به راه تو بود موسم مردن نظرم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم ای مسیب دم مرگ است ز بیداد رسی همچو مرغ قفسی یاد آید ز حسین جد به خون غوطه‌ورم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم چو کنم یاد ز احوال تن بی‌سر او غرقه خون پیکر او روز چون شام شود تیره به مد نظرم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم ز غم العطش وی به لب شط فرات شد مرا قطع حیات روز و شب گشته روان خون ز دو چشمان ترم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم وعده دیدن رویت به قیامت افتاد عاقبت در بغداد بی تو مدفون شده‌ام مونس شام و سحرم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم کس نبود از پی دفن و کفن شاه شهید شد مرا قطع امید همچو (صامت) به خدنگ غم ماتم سپرم شده پرخون جگرم کو رضا کو پسرم ganjoor.net

هر شب جمعه به خروش و نوا فاطمه طاهره خیرالنسا روی نماید به سوی نینوا گرید و گوید به صف کربلا کرب و بلا نور دو عینم کجاست سید مظلوم حسینم کجاست مونس من مونس و غمخوار داشت دادرس و یاور و انصار داشت یار و علمدار و مددکار داشت نیست چرا یک تن از ایشان بجا کرب و بلا نور دو عینم کجاست سید مظلوم حسینم کجاست عون چه شد جعفر بی‌یار کو قاسم بی‌مونس و غمخوار کو حضرت عباس علمدار کو کو علی اکبر فرخ لقا کرب و بلا نور دو عینم کجاست سید مظلوم حسینم کجاست طوطی خوش نغمه باغ جنان کو علی اصغر شیرین زبان رفت به میدان پی آب روان نیست نوایش ز چه در نینوا کرب و بلا نور دو عینم کجاست سید مظلوم حسینم کجاست کو حرم محترم بوتراب زینب افسردهٔ بی صبر وتاب بخت سکینه زه چه رفته به خواب شد به کف شمر لعین مبتلا کرب و بلا نور دو عینم کجاست سید مظلوم حسینم کجاست خیمه بی صاحب شاه شهید سوخته شد زآتش ظلم یزید شمر چو رأس پسرم را برید از چه جدا کرد سرش از قفا کرب و بلا نور دو عینم کجاست سید مظلوم حسینم کجاست ganjoor.net

امروز بود وقت عزای علی‌اکبر سوزد دل عالم ز برای علی‌اکبر هر کس که شدی طالب دیدار پیمبر می‌کرد تماشای لقای علی‌اکبر گردید مهیای خزان گلشن ایجاد از داغ قد سرو رسای علی‌اکبر تا شام غم از کرببلا بر سر نی بود جای سر از جسم جدای علی اکبر چون جان به فدای شه لب تشنه نمودند جان همه عالم به فدای علی اکبر آگاه کسی نیست ز داغ دل لیلی در کون و مکان غیر خدای علی اکبر در کرب و بلا کاش ذبیح الله بودی تا هدیه کند جان به منای علی اکبر ذرات دو عالم همه یکجا شده حیران از دوستی و عهد و وفای علی اکبر در راه پدر داد سر و سرور دین شد احسنت ز صدق و ز صفای علی اکبر امید شهان در صف محشر همه اینست سازند مکان زیر لوای علی اکبر همخوابه قبر پسر فاطمه گردید شد قبر حسین قبله نمای علی اکبر کن گریه که تا کنج شبستان لحد را روشن کنی از نور و ضیای علی اکبر خون دل لیلی که شد از دیده روانه گردید شب عیش حنای علی اکبر زینب به تن خود ز محن ساخته صد چاک پیراهن طاقت چون قبای علی اکبر پیوسته به سینه زند از غصه سکینه در ماریه از کرب و بلای علی اکبر (صامت) نکند شاهی کونین تمنا گردد چو سگ کوی گدای علی‌اکبر ganjoor.net

لم یا قوم تریدون ببغی و فساد لم تسعون بقتلی بلجاج و عناد لیس والله سوانا خلف بعد نبی فرض الله علی طاعتنا کل عباد انا مظلوم حسین انا محروم حسین ربنا قد عرف الله علی کل بریه ولقد طهرنا الله بطهر ابدیه شرف الظاهر والباطن فهنا ازلیه جدنا اشرف من کل شریف وجواد انا مظلوم حسین انا محروم حسین چیست تقصیر من ای قوم که الیوم جهانی شده آماده به قتلم همه با تیغ و سنایی در شما نیست ز اسلام نه نامی نه نشانی انا طمان و قد اخرس نطقی ولسانی انا عطشان وقدا حرق قلبی و فوادی انا مظلوم حسین انا محروم حسین انعم الله علینا برسول مدنی هوجدی و ابی‌واسطه الکون علی من له ام کامی و هی بنت نبی هذه الفخر کفافی بصلاح رشاد انا مظلوم حسین انا محروم حسین گاه گفتی شه دین در بر صدیقه صغرا زینب خون شده دل دختر نیک اختر زهرا اصبری اختی ماوقع الدهر علینا لیس فی سانحه الکسون ثبات و مهاد انا مظلوم حسین انا محروم حسین عجبا وا عجبا امت گمراه که یکسر چشم پوشید ز حق نمک آن پیمبر همه در ریختن خون من بی‌کس و یاور شده آماده و بگرفته به کف نیزه و خنجر فستجزون من الله اذا قام معاد انا مظلوم حسین انا محروم حسین گاه می‌زد شرر اندر جگر (صامت) دلخون به تسلای یتیمان دل افسرده محزون یا سکینه و رقیه لفراقی لم تبکون حسبی الله کفانا وهو خیر عماد انا مظلوم حسین انا محروم حسین ganjoor.net

الظلمیه الظلمیه امت بیدادگر سر بریدند از تن نوباوه خیرالبشر ای شه بی‌سر حسینم سبط پیغمبر حسینم شافع محشر حسینم بی‌کس و یاور حسینم آنکه بودی گمرهان را بعد پیغمبر دلیل آنکه بودی زاده میراب آب سلسبیل آنکه شد سوی فلک پویان به بال جبرئیل از خندک کوفیان شد پیکرش پر بال و پر ای شه بی‌سر حسینم سبط پیغمبر حسینم شافع محشر حسینم بی‌کس و یاور حسینم ای سکینه از حرم کن جانب میدان شتاب تا به هوش آید بزن بر روی باب خود گلاب ای رقیه بهر شاه کربلا بَردار آب آسمان حاک یتیمی کرد یک یک را به سر ای شه بی‌سر حسینم سبط پیغمبر حسینم شافع محشر حسینم بی‌کس و یاور حسینم زینب ای ام‌المصیبه موسم افغان رسد کار حلقوم حسین با خنجر بران رسید ذوالجناح خسرو لب تشنه از میدان رسید کن به زین واژگون اسب شاه دین نظر ای شه بی‌سر حسینم سبط پیغمبر حسینم شافع محشر حسینم بی‌کس و یاور حسینم ام کلثوم ای نموده ناوک غم بسملت حق رسد من‌بعد ازین به فریاد دلت ای ستم‌کش گشت در کنج خرایه منزلت چادر از بهر اسیری کن به سر ای خون‌جگر ای شه بی‌سر حسینم سبط پیغمبر حسینم شافع محشر حسینم بی‌کس و یاور حسینم ای جمالت شمع فانوس حریم ابتلا دختر ختم رسل یا حضرت خیرالنساء تا که چشم نور چشمت را ببندی از وفا کن به سوی کربلا از گلشن جنت گذر ای شه بی‌سر حسینم سبط پیغمبر حسینم شافع محشر حسینم بی‌کس و یاور حسینم یا علی ای کرده دایم از یتیمان یاوری روی کن در کربلا با ذوالفقار حیدری شد ز سیلی روی اطفال حسین نیلوفری تا زنی بر کشت عمر شمی بی‌پروا شرر ای شه بی‌سر حسینم سبط پیغمبر حسینم شافع محشر حسینم بی‌کس و یاور حسینم یا رسول‌الله ای پیغمبر عالی‌مقام عابدین شد در میان کوفیان بی‌احترام زنیت غم‌پرورت از کربلا تاشهر شام شد به همراه سنان وشمر و خولی همسفر ای شه بی‌سر حسینم سبط پیغمبر حسینم شافع محشر حسینم بی‌کس و یاور حسینم زینت آغوش دوش رحمه للعالمین مانده بی‌غسل و کفن عریان و بی‌سر زمین (صامت) از صبح جوانی تا به روز واپسین گشت اندر ماتم فرزند زهرا نوحه‌گر ای شه بی‌سر حسینم سبط پیغمبر حسینم شافع محشر حسینم بی‌کس و یاور حسینم ganjoor.net

. #زمزمه #امام_زمان دلم می خواست هر شب جمعه با امام زمان کربلا باشم به دنبال یوسف نرجس در بدر توی کوچه ها باشم مرا کشته درد شیدایی امان از این عشق و رسوایی یا اباصالح دلم می خواست قبر گمشده را با امام زمان می شدم زَوار اباصالح روضه می خواند و می زدم من سر بر در و دیوار به یاد آن صورت نیلی که خورده بود از عدو سیلی یا اباصالح دلم می خواست گوشۀ حرمت با امام زمان روضه می خواندم که یک صبح جمعه با مهدی در کنار بقیع ندبه می خواندم رقیه بود و علی اصغر سکینه بود و علی اکبر یا اباصالح دلم می خواست یک دعای فرج قسمتم می شد وادی عرفات به هنگام مردنم می شد آب غسل من آب شط فرات پیمبر بود و گل طاها علی بود و همسرش زهرا یا اباصالح دلم می خواست قسمتم می شد یک محرم در کربلا باشم بگیرم یک مشک پر آب و ساعتی دور بچه ها باشم کنم پیدا دست سقا را ببوسم من اشک زهرا را ~~~~` بیا ای حلال مشکلها تو را جان مادرت زهرا یا اباصالح #امام_زمان_عج #شب_جمعه .👇

"روز و شب از هجرانت بی سرو سامانم خون جگر میریزد دیده گریانم بی سر و سامانم روز و شب از عشقت من بی سرو سامانم خون جگر میریزد دیده گریانم بی سر و سامانم خورده گره عشقت با جان پریشانم میروم و می ماند ذکر حسین جانم بی سرو سامانم ای سایه سر قرص قمر حضرت ارباب دلتنگ توام وقت سحر حضرت ارباب سوی تو سلامم هر لحظه روان است ای تاب و توانم ای تاب و توانم روز و شب از هجرانت بی سرو سامانم خون جگر میریزد دیده گریانم بی سر و سامانم" emadionline.com

اگر کشتن چرا آبت ندادن چرا زان در نایابت ندادن اگر کشتن چرا خاکت نکردن کفن بر جسم صد چاک نکردن اگر کشتن چرا مویت کشیدن چو گرگان پنجه بر رویت کشیدن برادر جان سلیمان زمانی چرا انگشت و انگشتر نداری چرا بر تن برادر سر نداری بمیرم من مگر مادر نداری خودم دیدم حیسن را سربریدن خودم دیدم که در خونش کشیدن خودم دیدم گلوی اصغرم را خودم در ورکشیدم اکبرم را وای حسین - وای حسین تموم زندگی مال حسینه دلم همواره دنبال حسینه مگه هر کی بد شد دل نداره مگه عشقت برام حاصل نداره مگه ادم بدا عاشق نمی شن https://www.mahmel.ir/pages/hosein-shor15.htm

حضرت زینب(س) در بلاغت چون علی در فصاحت چون حسن در شهامت چون حسین و در حیا چون مادر است ┏━━ °•🖌•°━━┓ @jahad_tabein ┗━━ °•🖌•°━━┛