عشق، یک راهِ پر از حادثه و یک طَرفه ست روضه‌خوانی، وسط حال دعای عرفه ست! یاعلی! بال و پری ده که اسیرت گردم عید، روزی ست که قربان غدیرت گردم زخم را اقربُ مِن حبلِ وریدی دادند و فدیناهُ بذبح آمد و عیدی دادند یاعلی! عشق، تویی... عید، تویی... راه، تویی! اشهد ان علیا ولی الله تویی... عشق، بغضی ست که در راه، گلوگیر شده ست عشق، یک حاجیِ تشنه ست که تکفیر شده ست فصل یک ذبح عظیم آمده که مست خداست عشق، چاقوی خلیل است که در دست خداست عید اضحاست! هیاهو به طواف آمده است و فَدَیناه بخوان... فصل مصاف آمده است عشق، چون گیسوی آئینه، پریشان شدن است مثل مسلم، وسط دلهره، قربان شدن است نام مسلم، شب عید آمد و عشق، افزون شد از حرم، قافله‌ی تشنه لبان، بیرون شد قافله، تشنه... حرم، تشنه... مرا هم ببرید! راضی‌ام... در بغل دشنه، مرا هم ببرید! هم وطن! تشنه اگر مانده‌ای از آه بگو اشهد ان علیا ولی الله بگو... یاعلی! تشنه‌ی لبخند ملیحت شده‌ایم فصل انگور شده... مست ضریحت شده‌ایم عشق، یک غمزه، تماشاست... که عیدش کردی ای به قربان غدیرت که شهیدش کردی ای به قربان غدیرت که فَدَیناهَم داد آنقدَر نام تو بردم که خدا راهم داد! یاعلی! ما به طواف تو دلیل آوردیم بوسه‌ای بر لب چاقوی خلیل آوردیم عید، روزی ست که من خیمه به طف خواهم زد دل دیوانه به دریای نجف خواهم زد من به دریای نجف، ماهی سرگردانم رو به دیدار خود، ای آینه! برگردانم! گفتم از عشق و عطش،  منتظر بارانم چند وقتی ست که بیچاره‌ی خوزستانم نمک، آن بت که به زخمت بزند مَحرم نیست هم وطن! مزد شکیبایی تو ماتم نیست گر دلم بهر تو مضطر نشود، شرمم باد! اگر از شعر، لبی‌تر نشود، شرمم باد! شاعر غیرتِ تفتیده‌ی خوزستانم روضه خوانِ لبِ خشکیده ی خوزستانم شرم بر حیرتِ بی حاصلم آتش زده است هم وطن! تشنگی ات بر دلم آتش زده است هم وطن! گر تر و گر خشک، در این قافله‌ایم من و تو، هر دو، ز فرط گِله، بی حوصله‌ایم خاک اگر تشنه، ولی چشم، پر از ترسالی ست حاج قاسم، وسط حادثه، جایش خالی ست حاج قاسم که کنون نزد خدا مهمان است گفت: امروز، حرم، حرمت خوزستان است گفت قاسم که سرم هدیه‌ی میهن گردد عید، روزی ست که چشم "همه"، روشن گردد حرفم این است! ببین! روز حسابی هم هست... های... مسند زده! آیات عذابی هم هست... هم وطن! تشنه‌ای... اما گِله با چاه بگو... "اشهد ان علیا ولی الله" بگو... شعر از : احمد بابائی #حضرت_علی #عید_قربان #عید_غدیر #حاج_قاسم #خوزستان #آب #تشنگی ⛱کانال اشعار زیبا 《🍃🍂@asharziba🍂🍃》

هی فلانی! من به میز و منصبت کاری ندارم یک کشاورزِ خسارت دیده هستم، دامدارم چاه‌های نفت را بشکاف و پُرشو! نوش جانت! من فدای مردم این سرزمینِ استوارم بچه اینجایم آقا، بچه دارم، زن گرفتم لهجه دارم، بومی‌ام، ایرانی‌ام! جویای کارم کارِ کارونم تمام! از دست رفت این رود عاشق رخت بر بسته ست کرخه !من به بی آبی دچارم جلگه‌ای سرسبز باید باشم اما خشکم اینک هستی‌ام را می‌مکند از چارسو ...غرقِ غبارم  من بدم می‌آید از این نفت آه این گنج بدبو تشنه هستم ...آبِ آشامیدنی را دوست دارم شیعه هستم! خاک پای زائران اربعینم از قضا، با شِمر بی تدبیری‌ات در کارزارم  دارم از این مردم بی باک می‌گویم که عمری  مرزداری می‌کنند از میهن با اقتدارم یک نفر مسئول می‌خواهم که دردم را بفهمد یک نفر از جنس مردم! مردم ِ پر افتخارم تا که حقم را بگیرد مثل هر شهری در ایران  وا کند حق‌آبه‌ام را مثل شهر همجوارم  تا عدالت هم گلویی ترکند در سرزمینم تا بروید از میان خاک و خاکستر بهارم شعر از : مرتضی حیدری آل کثیر #خوزستان #آب #تشنگی ⛱کانال اشعار زیبا 《🍃🍂@asharziba🍂🍃》

عشق، یک راهِ پر از حادثه و یک طَرفه ست روضه‌خوانی، وسط حال دعای عرفه ست! یاعلی! بال و پری ده که اسیرت گردم عید، روزی ست که قربان غدیرت گردم زخم را اقربُ مِن حبلِ وریدی دادند و فدیناهُ بذبح آمد و عیدی دادند یاعلی! عشق، تویی... عید، تویی... راه، تویی! اشهد ان علیا ولی الله تویی... عشق، بغضی ست که در راه، گلوگیر شده ست عشق، یک حاجیِ تشنه ست که تکفیر شده ست فصل یک ذبح عظیم آمده که مست خداست عشق، چاقوی خلیل است که در دست خداست عید اضحاست! هیاهو به طواف آمده است و فَدَیناه بخوان... فصل مصاف آمده است عشق، چون گیسوی آئینه، پریشان شدن است مثل مسلم، وسط دلهره، قربان شدن است نام مسلم، شب عید آمد و عشق، افزون شد از حرم، قافله‌ی تشنه لبان، بیرون شد قافله، تشنه... حرم، تشنه... مرا هم ببرید! راضی‌ام... در بغل دشنه، مرا هم ببرید! هم وطن! تشنه اگر مانده‌ای از آه بگو اشهد ان علیا ولی الله بگو... یاعلی! تشنه‌ی لبخند ملیحت شده‌ایم فصل انگور شده... مست ضریحت شده‌ایم عشق، یک غمزه، تماشاست... که عیدش کردی ای به قربان غدیرت که شهیدش کردی ای به قربان غدیرت که فَدَیناهَم داد آنقدَر نام تو بردم که خدا راهم داد! یاعلی! ما به طواف تو دلیل آوردیم بوسه‌ای بر لب چاقوی خلیل آوردیم عید، روزی ست که من خیمه به طف خواهم زد دل دیوانه به دریای نجف خواهم زد من به دریای نجف، ماهی سرگردانم رو به دیدار خود، ای آینه! برگردانم! گفتم از عشق و عطش،  منتظر بارانم چند وقتی ست که بیچاره‌ی خوزستانم نمک، آن بت که به زخمت بزند مَحرم نیست هم وطن! مزد شکیبایی تو ماتم نیست گر دلم بهر تو مضطر نشود، شرمم باد! اگر از شعر، لبی‌تر نشود، شرمم باد! شاعر غیرتِ تفتیده‌ی خوزستانم روضه خوانِ لبِ خشکیده ی خوزستانم شرم بر حیرتِ بی حاصلم آتش زده است هم وطن! تشنگی ات بر دلم آتش زده است هم وطن! گر تر و گر خشک، در این قافله‌ایم من و تو، هر دو، ز فرط گِله، بی حوصله‌ایم خاک اگر تشنه، ولی چشم، پر از ترسالی ست حاج قاسم، وسط حادثه، جایش خالی ست حاج قاسم که کنون نزد خدا مهمان است گفت: امروز، حرم، حرمت خوزستان است گفت قاسم که سرم هدیه‌ی میهن گردد عید، روزی ست که چشم "همه"، روشن گردد حرفم این است! ببین! روز حسابی هم هست... های... مسند زده! آیات عذابی هم هست... هم وطن! تشنه‌ای... اما گِله با چاه بگو... "اشهد ان علیا ولی الله" بگو... شعر از : احمد بابائی #حضرت_علی #عید_قربان #عید_غدیر #حاج_قاسم #خوزستان #آب #تشنگی ⛱کانال اشعار زیبا 《🍃🍂@asharziba🍂🍃》