┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ ✨﷽✨ # زن و عرفان 🌹 / ویرایش جدید 🔷 1. از نظر قرآن، عرفان و برهان، تفاوتی بین جنس زن و مرد در رسیدن به کمالات عرفانی نیست؛ بلکه به تصریح برخی از بزرگان عرفان و برخی از اساتید برجسته ما، به علت شدت انفعال و تأثّر، در صورت داشتن شرایط و همت و تلاش، زنان بهتر می توانند مسیر سیر و سلوک و عرفان را طی کنند و کامل شوند. 🔶 2. زیبایی خداوند و اسماء جمالی حق تعالی در زنان بیشتر تجلی کرده است، و زن مظهر اسم «الجمیل» حق تعالی در کره زمین است. می توان گفت از این زیباتر نمی شد در عالم طبیعت موجودی خلق شود. 🔵 3. اسماء رحمت و رأفت حضرت حق تعالی در مادران بیشتر تجلی کرده است. «مادر» مظهر بارز لطف و رحمت و مهربانی خداوند در عالم طبیعت است. ❇️ 4. شاید بتوان گفت مردها بيشتر با اسم «الظاهر» (پيداي) خداوند در ارتباط اند، در حالی که زن ها با اسم «الباطن» (پنهان) او مرتبط اند. به تعبير ديگر، اسم «الظاهر» در مردها بيشتر تجلی كرده و اسم شريف «الباطن» در زن ها بيشتر غلبه دارد. ⚪️ 5. چون اسم «الباطن» خداوند، مستور و پوشيده است و هر کس نمی تواند با آن مرتبط شود مگر بعد از کسب شایستگی های لازم؛ حقيقت وجودی زن نيز بايد از اغيار و نامحرمان پوشيده باشد؛ و چون بدن دنيوی زن جلوه ای از حقيقت وجودی اوست، آن هم بايد مستور باشد تا ارتباطش را با حقيقت وجودی خود حفظ كند؛ از این رو در آموزه های دين و قرآن، ستر و پوشش (حجاب) تدوين و تشريع شده و به آن سفارش شده است. در واقع ستر و پوشش مناسب از اغیار و نامحرم، زن را با حقيقتش پيوند داده، او را الهی نگه می دارد. تو گویی زبان حال ستر و پوشش مناسب (حجاب) این است که به دختران و زنان می گويد: شما مطابق اسم «الجمیل» و «الباطن» حق تعالی اظهار شده اید، پس مواظب حقيقت خود باشيد؛ شما گوهری هستيد كه هر كس لياقت و شايستگی ديدن بدن دنیوی شما را ندارد، هر نااهلی نبايد از شما و بدن شما در دنیا بهره مند شود، تنها كسی می تواند شما را ببيند و با شما ارتباط بگیرد كه شايستگی (محرميت) يافته باشد. البته روشن است که این بحث درباره طبیعت و بدن زن است. روح، قلب، فکر و خیال زن مهمتر از بدن اوست (بدن مهم است و روح و قلب و فکر و خیال مهمتر) که آنها نیز باید مواظبت شوند و گرفتار و اسیر نا اهلان و نامحرمان وجودی زن نشوند. ✳️ 6. موقعی که روح و قلب زن یا طبیعت و بدنش جز در موارد شایسته از پوشش مناسب در آمد، وجهه حقی خود را کم رنگ کرده، وجهه خَلقی و دنیوی اش تقویت می شود. به همین جهت از حقيقت الهی و اسم الباطن فاصله می گیرد. 🔰 7. از توضیحات فوق سرّ اين نكته نیز روشن می شود كه اگر حضرت اميرالمومنين علی علیه السلام نبود، احدی لياقت و شايستگی همسری حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را نداشت؛ چرا که آن بانوی با عظمت، مادر انسانیت و مظهر کامل همه اسماء الله به ویژه اسماء «الجمیل، الرحیم، الرئوف و الباطن» حق تعالی بود. 📚 وحید واحدجوان ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 📹💢 چرا امیرالمؤمنین علیه السلام توصیه مالک اشتر برای ابقای ابوموسی اشعری را پذیرفتند؟ #امام_علی_علیه_السلام #حکومت #بیت_المال #خلیفه #حاکم #مالک_اشتر #مالک #ابوموسی_اشعری ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 📹 خواب هولناک عالم بزرگ! ❇️برای امام زمان چیکار کردی؟ 🎙استاد رائفی پور ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ ✨﷽✨ 🔰آن امام زمانى كه ما معتقديم، همه معتقدند، در دعاها براى تعجيل آن حضرت دعا مى‏ كنند، آن امامِ زمانيست كه متحقّقِ به حقّ است. اگر الآن ما متحقّق به حقّ باشيم والله همين الآن ظهور مى‏ كند، ولى ما با اين اعمال خودمان او را كنار مى ‏زنيم، او را از صحنه خارج مى‏ كنيم. اگر هم ظهور كند با هزار ايراد بر كارهاى او ايراد مى‏ گيريم و او را شخص لايق حكومت و زمامدارى نمى ‏دانيم و با فرمول هاى اصولى و اجتهادى در برابر احكام غيبيّه او، او را محكوم مى ‏كنيم. چون زمينه كلّى آماده براى ظهور او نيست، و ما او را نمى‏ پذيريم و ردّ مى‏ كنيم؛ او هم به التماس نمى ‏آيد ظهور كند و دنبال ما بگردد. 🎙علامه_طهرانی قدس سره 📚 سالک آگاه ، ج۱ ، ص ۱۳۰ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 👆 ۹سـوال از مــادر👆 .. حـتمــا گـوش کـنیـد خـیـلی زیـبـاسـت👌 . 🎙اسـتاد دارسـتانی . ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 🔖 #مبنایِ تشخیص حدیث جعلی و صحیح چیست؟🔺🔻 💎 نبی مکرم اسلام (ص) به فرمایش خود فصیح‌ترین مرد عرب بود و حدیث‌شناسان با وزنِ کلام آن حضرت می‌توانند جعلی یا صحیح‌بودن احادیث را مشخص کنند. اهلِ اندیشه بسیار هستند که اندیشه‌ای در سر می‌پرورانند ولی قدرت ظهور اندیشه در کلام خود را ندارند و کلام‌شان همراهی اندیشه‌شان برای تجلّی اندیشه نمی‌کند که به آن «لکنت معنوی» می‌گویند که نبی مکرم اسلام (ص) از این امر مستثنی بودند، به همین دلیل سخنان ایشان را «نهج‌الفصاحه» می‌گویند که انطباق لفظ و معنا، ساده و کامل است. 💠 پیامبر اکرم (ص) مانعِ نوشتن سخنان خود می‌شدند و می‌فرمودند: کسی از من چیزی ننویسد و هر کس جز قرآن بنویسد باید محو کند. ایشان به چهار علت امر به این کار می‌فرمودند: ♦️1) چون ایشان تنها منبع وحی و تبیین قرآن بودند و ترس داشتند که کلام‌شان با نوشتن بعدها با کلام خدا اشتباه گرفته شود و آیه قرآن با حدیث مخلوط گردد. ♦️2) برخی افراد جملات را از جهل گزینشی می‌نوشتند، ایشان ترس داشتند با نوشتنِ گزینشی سخنان، باعث تحریف یک مطلب شوند. ♦️3) چون در کتابت، آن زمان در عرب نقطه نبود، ترس داشتند کسانی که می‌نویسند خودشان فقط فهمیده باشند چه نوشته‌اند ولی کسانی که احادیث را می‌خوانند دچار خطا شوند و درست نوشته را نخوانند و احادیث تحریف شوند. ♦️4) یکی از دلایلِ وجوب عقلی امام (ع) بعد از پیامبر (ص)، همین امر است که ذکر شد. چون سخن امام (ع) «حدیث» است و کلام وحی نیست و می‌تواند کلام پیامبر (ص) را تبیین کند. 🌒 بعد از رحلت پیامبر (ص)، حدیث‌گفتن از ایشان نشانِ مجالست با او در حال حیات و به نوعی افتخار محسوب می‌شد. حتی کسانی که آن حضرت را ندیده بودند هم از ایشان حدیث نقل می‌کردند. 💥 در این میان گروهی هم مانند: 🔺«عبدالله‌ابن‌مسعود» که حافظ قرآن و شاهد حدیث بود از ترس این‌که در حدیث پس و پیش یا سقط کند، می‌ترسید از آن حضرت حدیث بگوید و دروغ بر زبانش ببندند و طبق حدیث نبوی جهنمی شود. 🔻«زیدابن‌ارقم» را که صحابی خوب پیامبر (ص) بود، وقتی می‌گفتند از آن حضرت حدیث نقل کن، می‌گفت: دیگر من پیر شده‌ام و فراموش‌کار، مرا حدیثی نیست. پس وقتی حدیث‌دانان واقعی ساکت و کسانی که حدیث نمی‌دانستند فعال بودند، مشخص بود تکلیف حدیث چه خواهد شد. 🔻«ابوبکر» به انگیزه‌ی پرهیز از اختلاف بین مسلمانان، نقل هر گونه حدیث نبوی را ممنوع کرد. 🔺«عمر» پا را فراتر گذاشت و بر نقل حدیث مجازات شلاق اضافه و تمام احادیث را از بین برد. 💠در نزد حضرت علی (ع) احادیثی بود که به دست مبارک نبی مکرم اسلام (ص) نوشته شده بود و این احادیث در خاندانِ حضرت دست‌به‌دست می‌شد، به همین دلیل احادیث سایر ائمه (ع) که نبی مکرم اسلام (ص) را ندیده‌اند و بدونِ واسطه به حدیث پیامبر (ص) اشاره کرده‌اند، غالباً از این گنجینه احادیث می‌باشند. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 🔴🔵 انگیزه‌ی جاعلان از جعل حدیث، به دلایل زیر بود: 🔻تثبیت قدرت: در زمان معاویه، او سعی می‌کرد برای حفظ قدرتِ خود که مدیون عثمان بود، عثمان را بر حضرت علی (ع) برتر کند، لذا به جاعلانِ حدیث گفت: در شأن خلفا حدیث بسازند. آن‌ها حدیثی ساختند که «پیامبر در خانه‌ی دخترش رقیه بود که پرسید: حال شوهرت چطور است؟ گفت: خوب است. حضرت فرمودند: مواظب او باش که او نزدیک‌ترین فرد به من در میان امت من است.» ⛔️ مشخص است این حدیث جعلی است، پیامبر (ص) برای دیدنِ دختر خود، مرد غریبه را خانه‌ی او نمی‌برد. 🔖 حدیث دیگری که ساختند این بود که پیامبر (ص) فرمودند: «من شب معراج از حضرت جبرئیل کمی دور شدم سپس ترسیدم، در عرش نگاه کردم، ابوبکر را دیدم که تکیه بر عرش زده است، پس آرام گرفتم.» 🔴🔵عداوت با اسلام: برخی اهل زنادقه و دشمن اسلام بودند و حدیث جعلی وارد می‌کردند. «ابن‌ابی‌العوجا» را وقتی برای گردن‌زدن به جرم جعل حدیث می‌بردند، می‌خندید و می‌گفت: بخدا قسم چهارهزار حدیث نگاشتم که در آن، حلال را حرام و حرام را حلال کردم. 🔻توجیه کار: مختار سقفی برای توجیه قیام خود به حدیث‌شناسان روی کرد و از آنان خواست حدیثی بنویسند که پیامبر (ص) فرمود: «از امت من مردی ظهور می‌کند و انتقام خونِ فرزندم حسین (ع) را می‌گیرد.» که هیچ حدیث‌شناسی از ترس پیامبر خدا این امر را نپذیرفت. 🔺برای کتمانِ و پوشاندن عیوب خلفا: خلیفه مهدی عباسی از غیاث‌ابن‌ابراهیم خواست برای کبوتربازی او که یک عیب بود حدیثی جعل کند و او نوشت: پیامبر (ص) فرمود: «در سه چیز مسابقه جایز است: تیراندازی، سوارکاری، کبوترپرانی» 🔻برای افزودنِ اعتبار سرزمین: برای افزودنِ اعتبار سرزمین شام، احادیثی ساختند با این مضمون: «سرور شهرها مکه، دین خدا در مدینه و اسلام در شام و شیطان در مصر است.» 💢برای ترویجِ عقاید: برخی جاهلان از قرآن هر چه برداشت می‌کردند آن را به نام پیامبر (ص) حدیث می‌کردند تا مردم اطمینان کنند و بپذیرند. «میسره‌ابن‌عبدربه» از فضایل قرآن حدیث می‌ساخت. از او پرسیدند: احادیث را از کجا می‌آوری؟ گفت: «احادیث را ساختم تا مردم به خواندنِ قرآن رغبت کنند.» 🔖جمع‌آوری احادیث: بحارالانوار هر چه حدیث بود جمع می‌کرد، چه احادیث صحیح و چه احادیث جعلی. در بحارالانوار حدیث نوشته است که «پیامبر (ص) در عروسی با خدیجه (س) گردن‌بندی از طلا داشت و بر پایِ خود خلخال طلا بسته بود و کل شهر مکه را در خانه‌ی خود جمع کرده بود.» 📚 با این اوصاف اگر دقت کنیم، استناد به یک حدیث صرفاً از مطالعه‌ی آن از یک کتاب، نمی‌تواند منبع مناسبی باشد. پس در یک حدیث فقط با نوشته‌شدن آن در یک کتاب هر چند کتاب از کتب شیعه باشد، دلیلی بر ارائه آن نیست. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ ♨️یک مناظره جالب:💫 🔰امام جواد علیه السلام نخستین امامی است که در خردسالی (تقریباً در هشت سالگی) به منصب امامت رسید. به دستور مأمون عباسی مجلس مناظره ای تشکیل یافت. امام جواد علیه السلام حاضر شد و یحیی بن اکثم نیز آمد و در مقابل امام نشست. یحیی بن اکثم به خلیفه نگریست و گفت: - اجازه می دهی از ابو جعفر پرسشی بکنم؟ مأمون گفت: از خود آن جناب اجازه بگیر. یحیی از امام اجازه خواست. 💠امام علیه السلام فرمود: هر چه می خواهی سوال کن. یحیی گفت: چه می فرمایید درباره شخصی که در حال احرام حیوانی را شکار کرده است؟ امام جواد علیه السلام فرمود: این شکار را در خارج حرم کشته است یا در داخل حرم؟ آیا آگاه به حکم حرمت شکار در حال احرام بوده یا ناآگاه؟ عمداً شکار کرده یا از روی خطا؟ آن شخص آزاد بوده یا بنده؟ صغیر بوده یا کبیر؟ اولین بار شکار کرده یا چندمین بار اوست؟ شکار او از پرندگان بود یا غیر پرنده؟ از حیوان کوچک بوده یا بزرگ؟ باز هم می خواهد چنین عملی را انجام دهد یا پشیمان است؟ شکار او در شب بوده یا در روز؟ در احرام حج بوده یا در احرام عمره؟ یحیی بن اکثم از این همه آگاهی متحیر ماند و آثار عجز و ناتوانی در سیمایش آشکار گردید و زبانش بند آمد طوری که حاضران مجلس ضعف و درماندگی او را در مقابل امام علیه السلام به خوبی فهمیدند. بعد از این پیروزی، مأمون گفت: خدا را سپاسگزارم که هر آنچه در نظرم بود همان شد. آن گاه رو به خویشاوندان خود کرد و گفت: حال آنچه را که قبول نداشتید پذیرفتید؟ (چون آنان می گفتند امام جواد علیه السلام به امامت لایق نیست). پس از صحبت هایی که در مجلس به میان آمد مردم پراکنده شدند. تنها گروهی از نزدیکان خلیفه مانده بودند. مأمون به امام علیه السلام عرض کرد: -فدایت شوم! اگر صلاح بدانید احکام مسائلی را که در مورد کشتن شکار در حال احرام مطرح شد را بیان کنید تا بهره مند شویم. امام جواد علیه السلام فرمود: آری! اگر شخص محرم در حل (بیرون از حرم) شکار کند و شکار او از پرندگان بزرگ باشد، باید به عنوان کفاره یک گوسفند بدهد و اگر در داخل حرم بکشد، کفاره اش دو برابر است (دو گوسفند). اگر جوجه ای را خارج از حرم بکشد، کفاره اش بره ای است که تازه از شیر گرفته شده باشد. اگر در داخل حرم بکشد، باید علاوه بر آن بره، بهای جوجه را هم بپردازد. اگر شکار از حیوانات صحرایی باشد چنانچه گورخر باشد کفاره اش یک گاو است و اگر یک شتر مرغ باشد باید یک شتر کفاره بدهد. اگر هر کدام از اینها را در داخل حرم بکشد، کفاره اش دو برابر می شود. اگر شخص محرم عملی انجام دهد که قربانی بر او واجب گردد، چنانچه در احرام عمره باشد، باید آن را در مکه قربانی کند و اگر در احرام حج باشد، باید قربانی را در منی ذبح کند و کفاره شکار بر عالم و جاهل یکسان است. منتها در صورت عمد (علاوه بر وجوب کفاره) معصیت نیز کرده است؛ اما در صورت خطا گناه ندارد. کفاره شخص آزاد بر عهده خود اوست، اما کفاره برده را باید صاحبش بدهد. بر صغیر کفاره نیست ولی بر کبیر کفاره واجب است. آن کس که از عملش پشیمان است، گناهش در آخرت بخشیده می شود؛ ولی کسی که پشیمان نیست عذاب خواهد دید. مأمون گفت: آفرین بر تو ای ابا جعفر! خدا خیرت بدهد. اگر صلاح می دانی شما نیز از یحیی بن اکثم بپرس، همچنان که او از شما پرسید. در این هنگام امام علیه السلام به یحیی فرمود: بپرسم؟ یحیی پاسخ داد: فدایت شوم! اختیار با شماست. اگر دانستم جواب می دهم و اگر نه، از شما استفاده می کنم. امام علیه السلام فرمود: به من بگو! در مورد مردی که در اول صبح به زنی نگاه کرد در حالی که نگاهش به آن زن حرام بود و آفتاب که بالا آمد زن بر او حلال گشت هنگام ظهر باز بر او حرام شد و چون وقت عصر فرا رسید بر او حلال گردید و موقع غروب آفتاب باز بر او حرام شد و در وقت عشاء حلال شد و در نصف شب بر وی حلال گردید و در طلوع فجر بر او حلال گشت این چگونه زنی است و به چه دلیل بر آن مرد گاهی حلال و گاهی حرام می شود؟ یحیی گفت: به خدا سوگند! پاسخ این سؤال را نمی دانم و نمی دانم به چه دلیل حلال و حرام می شود. اگر صلاح می دانید خوب جواب آن را بیان فرمایید تا بهره مند شویم. ❇️امام علیه السلام فرمود: این زن کنیز مردی بوده است. در صبحگاهان مرد بیگانه ای به او نگاه کرد، نگاهش حرام بود و چون آفتاب بالا آمد کنیز را از صاحبش خرید و بر او حلال شد و هنگام ظهر او را آزاد کرد بر وی حرام گردید و موقع عصر با او ازدواج نمود بر او حلال شد و در هنگام غروب او را ظهار نمود بر او حرام گردید و در وقت عشاء کفاره ظهارش را داد بر او حلال شد و در نیمه شب او را طلاق داد بر او حرام گشت و در سپیده دم رجوع نمود، زن بر او حلال شد . 📚 داستانهایی از بحارالانوار ج 2 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍

┈••✾❀🕊💚🕊❀✾••┈┈ 📹آیا امام زمان خاتم الاوصیاء هستند همان گونه که پیامبر خاتم الانبیاء هستند⁉️ 🎙استاد کلباسی ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @Asheghan_Amiralmomenin ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍