✳️ عامیانه ای به بهانه ماه ذی القعده #سبک_قربون_کبوترای_حرمت نمیدونم چه حالی داشت شاعر شیربن زبون قربون کبوترای حرمت گفت آقا جون قربون کبوترای تو شدن کم چیزی نیست اونم اون کفتری که پیش تو داره آشیون آخه هر کی پیش توست انگاری که پیش خداست هر کی ام از تو جداس آخر میشه خوارو زبون هر کسی بیاد پیشت انگاری معراج دیده شبیه اینه که پرزده تا هفت تا آسمون پیش وسعت بلند آسمون حرمت شبیه یه تیکه ابره آسمون و کهکشون بینوا غنی میشه بدی پیشت خوبی میشه گدا از تو حرمت شبیه شاه میاد بیرون تو بدا رو بیشتر از خوب خوبا تحویل میگیری واسه اینه شهرتت شده امام مهربون خوبیهات یکی دوتا نیست که بشه خلاصه کرد همه از تو میخونن از کوچیک و پیر و جوون یکی میگه تو خوبی امام رضا آخرشه اون یکی میگه برا شناختنش قرآن بخون بخون انما رو تا بفهمی از نسل کیه از کدوم تباره و چه شاهی بوده جدشون آقا از نسل همون شاهه که همنام اونه کی میتونه باشه جدش جز علی پهلوون فخر آقا بخدا اینه که اسمش علیه اسم خوشگل علی که دلا رو میده تکون آب سقاخونت آرزوی کام زمزم ه کوثر بهشتی از سقاخونت شده روون شعبه اصلی ه باغ جنته صحن و سرات من بهشت و نمیخوام منو تو صحنت بنشون دوس دارم که پنجه تو پنجره فولاد بزنم مزهء زیارتت رو باز به کامم بچشون دوس دارم هزار دفعه روزیم بشه زیارتت بشنوم تو حرمت بازم صدای روضه خوون روضه خونی که بخونه برام از کرب و بلا تا که سینه م بشه از داغ حسین آتیش فشون همه میگن که برات کربلا دست شماست دست رد به ما نزن ما رو به ا ونجا برسون اشک چش بده به ما برا محرم حسین سوز دل بده به ما تا که بشیم رنگ خزوون تو غریب الغربائی ولی تو حرم داری زیر آفتاب مونده قبر مادرت بی سایبون مجتبی صمدی شهاب