🎥🎥🎥🎥🎥🎥🎥🎥 #خطا #تربیتی #شهید #مطهری رضوان الله علیه ♨️خطای پدر و مادر در تربیت فرزند کدامیک از اینها و نظایر آن باید در تربیت فرزند باشد تا باعث خوشبختی او شود. ┏━━━🍃🍂━━━┓ @Ashooraieanamontazer ┗━━━🍂🍃━━━┛

💥مسأله ی چشم زخم 👀 👁 👁 ✍ استاد شهید #مطهری : 🔹مقدمتاً دو مطلب را عرض بكنم. یكی اینكه چشم زخم اگر هم حقیقت باشد، به این معنای رایج امروز در میان ما- بالاخص در میان طبقه ی نسوان كه فكر می كنند همه ی مردم چشمشان شور است- قطعاً نیست. همان كفار جاهلیت هم به چنین چیزی قائل نبودند، بلكه معتقد بودند كه یك نفر وجود دارد و احیاناً در یك شهر ممكن است یك نفر یا دو نفر وجود داشته باشند كه چنین خاصیتی در نگاه و نظر آنها باشد. پس قطعاً به این شكل كه همه ی مردم دارای چشم شور هستند و همه ی مردم به اصطلاح نظر می كنند، نیست. 🔸دوم: اگر بعضی مردم دارای چنین خصلت و خاصیتی باشند، آیا آیه ی «وَ إِنْ یَكادُ اَلَّذِینَ كَفَرُوا لَیُزْلِقُونَكَ بِأَبْصارِهِمْ» خاصیت جلوگیری از چشم زخم دارد؟ ما تا حالا به مدركی (حدیثی، جمله ای) برخورد نكرده ایم كه دلالت كند و بگوید از این آیه برای چشم زخم استفاده كنید. اینكه چشم زخم حقیقت است یا نه، یك مسأله است (فرضاً حقیقت است ولو در بعضی از افراد) و اینكه این آیه برای دفع چشم زخم باشد مسأله ی دیگری است. چیزی كه از طرف پیغمبر یا ائمه به ما نرسیده باشد، از پیش خود نباید بتراشیم. نظر به اینكه روح مردم برای چنین چیزی آمادگی دارد [آن را از پیش خود ساخته اند. ] 🔹از شعارهایی كه مردم انتخاب می كنند روحیه ی مردم را می شود شناخت. ما در قرآن آیه زیاد داریم، آیاتی كه برای شعار قراردادن فوق العاده عالی است، جمله های زیادی داریم از پیغمبر و ائمه؛ ولی هیچ آیه ای به اندازه ی آیه ی «وَ إِنْ یَكادُ اَلَّذِینَ كَفَرُوا» در میان مردم برای شعار رایج نشده است. در هر خانه ای كه بروی می بینی یك «اِن یَكاد» آنجا زده اند، یعنی چشم تو كور كه خانه و زندگی من را می بینی، این تابلو را اینجا نصب كرده ام برای اینكه چشم تو كور باشد. این امر یك حالت خودخواهی در مردم از یك طرف و یك حالت بدبینی به دیگران از طرف دیگر را نشان می دهد. شما همه ی شهر تهران را بگردید، به ندرت دیده می شود كه در خانه ای مثلاً آیه ی «هَلْ یَسْتَوِی اَلَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَ اَلَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ» [1] تابلو شده باشد. برای شعار چه از این بهتر: «هَلْ یَسْتَوِی اَلَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَ اَلَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ» ؟ برای شعار چه از این بهتر: «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اَللّهِ أَتْقاكُمْ» [2]؟ اینقدر هست الی ماشاءاللّه، آیاتی كه انسان هر وقت یكی از آنها را نگاه كند برای او یك درس و آموزش است. اینها را انسان نمی بیند ولی در هر خانه ای كه بروید آیه ی «وَ إِنْ یَكادُ اَلَّذِینَ كَفَرُوا» را می بینید، یعنی منم كه خداوند چنین نعمتهایی به من داده و تویی كه چشم شور داری و می خواهی چشم زخم به ما بزنی؛ برای اینكه جلوی چشم شور تو را گرفته باشم این تابلو را در اینجا نصب كرده ام؛ و شاید كمتر خانه ای است كه چنین چیزی در آن نباشد. 🔸حال منطقاً چگونه است؟ آیا چشم زخم می تواند حقیقت باشد یا نه؟ و اگر حقیقت است آیا امر جسمانی است یا امر روحی و نفسانی؟ 🔹در اینكه اجمالاً چنین حقیقتی هست نمی شود تردید كرد، منتها بعضی از علمای جدید معتقدند كه در برخی از چشمها چنین خاصیتی هست، یعنی بعضی از چشمها نوعی اشعه از خود بیرون می دهند كه این اشعه یك اثر سوئی در اشیاء وارد می كند، مخصوصاً اگر با یك نگاه و نظر مخصوص باشد. قبول كردن این حرفها در قدیم خیلی مشكل بود كه انسان بگوید یك نفر وقتی كه نگاه می كند، از چشمِ او شعاعی بیرون می آید كه مثلاً می تواند یك سنگ را بتركاند؛ اصلاً قابل باوركردن نبود. ولی امروز كه میدان عمل این شعاعها و امثال اینها پیدا شده كه چقدر در طبیعت امواج وجود دارد و این امواج چه كارهای خارق العاده ای را انجام می دهند، دیگر این امر تعجبی ندارد كه شعاعی از چشم یك انسان بیرون بیاید و واقعاً یك شتر را به زمین بزند. [1] . زمر / 9. [2] . حجرات / 13. 📚مجموعه آثار شهید مطهری، ج26 (آشنایی با قرآن ج ۸)، ص632 @Ashooraieanamontazer

💥مناظره بین امام جواد علیه السلام و عالم سنی ✍ استاد شهید #مطهری : 🔹در زمان مأمون خليفه، يك نهضت علمى پيدا شد. مأمون مجلس مباحثه و مناظره، زياد برقرار مى‏ كرد و خيلى لذت مى‏ برد، چون خودش اهل مطالعه و دانشمند بود و به تمام اديان و مذاهب آزادى مى‏ داد. 🔸مباحثات امام رضا عليه السلام با اصحاب ملل و نحل در همين مجالس مأمون صورت گرفته است. مجالس زيادى مخصوصا راجع به اهل تسنن و تشيع تشكيل مى‏ داد. 🔹در كتاب « تشريح و محاكمه »كه آن شخصيت ترك به نام قاضى بهلول بهجت افندى نوشت- كه به فارسى ترجمه شده و بسيار كتاب خوب و نفيسى است- مباحثه بين مأمون و علماى اهل تسنن راجع به خلافت نقل شده است. 🔸از جمله يك مباحثه شيعى و سنى ميان حضرت جواد كه هنوز طفل بودند و علماى اهل تسنن برقرار شد. 🔹در آنجا آن عالم اهل تسنن در حرفهايش احاديثى در فضيلت ابو بكر و عمر روايت كرد. 🔸به حضرت عرض كرد: شما درباره شيخين- ابوبکر و عمر - چه مى ‏گوييد و حال اينكه ما حديث معتبرى از پيغمبر داريم كه فرمود: ابو بكر و عمر سيدا كهول اهل الجنة يعنى ابو بكر و عمر دو آقاى پيرمردان اهل بهشتند. 🔹همچنين حديث ديگرى نقل كرد كه : روزى جبرئيل به پيغمبر نازل شد، از جانب خدا عرض كرد: من از ابو بكر راضى هستم، از ابو بكر بپرس آيا او از من راضى هست يا نه؟ 🔸حضرت جواد فرمود: ما منكر فضيلت ابو بكر نيستيم ولى يك مطلب هست و آن اين است كه همه قبول دارند كه پيغمبر در حجة الوداع فرمود: « كثرت على الكذابة » دروغگويان بر من زياد شده ‏اند، و معيارى در اختيار قرار داد كه : هر حديث را كه از من روايت كردند اول بر قرآن عرضه بداريد، اگر موافق قرآن بود قبول كرده و الا رد كنيد. 🔹قرآن مى‏ گويد تمام اهل بهشت، جوان هستند. و اما حديث ديگرى كه گفتيد، خدا در قرآن مى‏ فرمايد: «و لقد خلقنا الإنسان و نعلم ما توسوس‏ به نفسه و نحن أقرب إليه من حبل الوريد» ما انسان را آفريده ‏ايم و از تمام خطورهاى قلبى او آگاه هستيم. پس چطور مى‏ شود خدايى كه قرآن او را اين‏طور معرفى مى ‏كند، از پيغمبر بپرسد كه من از فلان بنده راضى هستم، تو از او بپرس كه از من راضى است يا نه؟! 📚مجموعه آثارشهيدمطهرى، ج‏21، ص، 99-98 (با ویرایش جزئی) #مناظره 🌹عاشورائیان منتظر🌹 https://eitaa.com/joinchat/3891462190Cc6d819ef56