*

رها کن ؛ همه چیز را رها کن ، روزِ رفته و روزِ نیامده را بگذار و تنها به یک چیز اهمیت بده که همین حالا همین  لحظه را باید چگونه باشی | 🧡 .

مرا هزار اُميد است و هر هزارش خدا ؛

دلخوش باش به باریکه‌‌‌ی نوری که از بین چین های پرده روی تخت تابیده ، به لبخندِ آدمِ دوست داشتنیِ زندگی‌‌ت ، به بویِ گل نرگس ، به کتاب نیمه‌کاره‌ی روی میز ، به داغی فنجانت در هوای سرد ؛ دلخوش باش به دو صندلی که هنوز روبه‌رو‌ی هم‌اند ، به آغوش ، به تنظیم کردن زنگ ساعت برای صبح فردا ، به لواشك های خوش طعم مامان بزرگ ، به دفترچه‌ی کوچکی که رویاهایت را نگه‌ می‌دارد ؛ که معنیِ همین ریز ریز های ساده ، شاید « زندگی ادامه دارد » باشد .

*

' وَ کَفی‏ بِرَبِّكَ هادِیاً وَ نَصیراً ؛

داستانِ آدما با هم‌دیگه فرق می‌کنه ؛ چینایِ رویِ آرنج و زخمایِ رویِ زانوشون ، شبیهِ هم نیست . غمِ لا به‌ لایِ ماهیچه‌هایِ ریز و درشتِ عنبیه‌شونم ، همینطور . توی پشتِ صحنهٔ بخشی که ما از زندگیِ اونا می‌بینیم ، بارها به درِ بسته می‌خورن حتی وقتی برایِ زدنِ یه لبخند ، دنبالِ دلیل می‌گردن . این که یه لحظه فکر کنی آدمای دورت دارن چه رنجی رو تحمل می‌کنن ، انتظارت ازشون رو میاره پایین و بعدش ، تو آدمی می‌شی که شونه‌هاش سبک‌تر از بارِ توقعشه و حالش هم ، بهتره . اینجوری می‌تونی بشی آغوشِ امنی برای بقیه ، می‌تونی بشی یه قلقلک ریز میونِ یه هق‌هق طولانی ، می‌تونی بشی یه منبع آرامش بین هیاهویِ دنیا ، می‌تونی بشی دلیل لبخند ، می‌تونی بشی یه پمپاژ از قلب که سراسر عشقه ، می‌تونی بشی یه باریکه‌ی نور وسط تاریکی ، می‌تونی بشی یه حس خوبِ ، خوبِ ، خوب‌ .

زندگی برایِ زندگی کردنه !

به پاهای خودت موقع راه رفتن نگاه کن دائما یکی جلو ، یکی عقب .. نه جلو به خاطر جلو بودن مغرور میشه نه عقبی ناراحت ، چون میدونن شرایطشون دائما عوض میشه ! روز های زندگی ماهم دقیقا همین حالته . دنیا دو روزه ، روزی با تو و روزی علیهِ تو روزی که با توئه مغرور نشو و روزی که علیه توئه نا امید نشو . چون هردوشون میگذره (: *

یک روز به خودت می‌آیی که دیگر زمانی برای کارهایی که همیشه می‌خواستی انجام بدهی نداری ، همین حالا انجامش بده . - پائولوکوئلیو ؛

*