*

بعضی وقتا انگار اصلا نمیگذره یا انقدر دیر میگذره که وسط اون سختی ها خودتو گم میکنی ، نمیدونی چی درسته چی غلط ، حتی نمیدونی چجوری تحمل کنی و خوب باشی ؛ اما هیچ وقت یادت نره خدا تمام این صحنه هارو میبینه و همیشه کنارته ، اون نشسته و مثل یک کارگردان ، مراقبِ تک تک صحنه های زندگیِ تو هست .

از جریاناٰت ِمعمول ِزندگیْ ؛

توی باغ ، هر چیزی رشد می‌کند اما قبل از آن بعضی برگ‌ها پژمرده و خشک می‌شوند ، درخت‌ها باید برگ هایشان را از دست بدهند تا برگ‌های جدید دربیاورند و ضخیم تر، قوی‌تر و بلندتر شوند . برخی درخت‌ها می‌میرند و نهال‌های جدید جایشان را می‌گیرند . باغ به مراقبت زیادی نیاز دارد . اگر باغتان را دوست دارید نباید از کار کردن در آن دست بکشید ، کمی صبر کنید . فصلش که برسد حتما شکوفه‌ها سر می‌زنند .

براے افتخار کردن به خودت تا زمانی که به هدفت برسی صبر نکن ، به هر قدمی که در راستایِ رسیدن به اون هدف برمیداری افتخار کن .

*

یه روزی به عقب نگاه میکنی و به گذشتهٔ پُر تلاشت افتخار میکنی : ) .

با غمات قایم موشک بازی نکن ؛ اگه سیاهیِ گوشه لباسشو از پشت مبل دیدی ، بلند داد بزن «دیدمت» ؛ بعدشم سریع برو سمتش ، تا فرار نکرده و زودتر از تو دستشو نزده به دیوار و نگفته «سُـک‌سُـک» بگیرش . این بار تو زودتر بدو تو این تونلِ سیاه و تاریك‌ ، این بار تو دستتو بزن به دیوار و برنده شدنتو جشن بگیر ؛ این بار تو اونی باش که باهاش رو به رو می‌شه ؛ این بار بزار صدای «سُـک‌سُـک» گفتنِ تو بپیچه تو این خونه ؛ این بار تو شکست‌ش بده وُ لبخند بزن .

نااُمید نشو ؛

خیلیا بین راه خسته میشن و از ادامه دادن دست میکشن همینجاست که تسلیم نشدن باعث برتریِ تو میشه .

اگه بخوام برات اُمید رو توصیف کنم ؛ میگم انگار خداٰ بخواد شب رو با شمع برات روشن کنه ، و میکنهٔ : )) .