خانم پاف، نصف حرفاتو تو دلت میزنی و نصفش رو تو مسیر اشتباه؛ یه کم مکث کن، دنیا از هم نمیپاشه.
این همه فکر کردن خوبه تا وقتی که تبدیل نشه به فرار از احساست.
به خودت یاد بده ثبات دشمنت نیست، گاهی نجاتت هم هست.
پاتریک، زودرنجیات از شدت احساسته نه ضعف، ولی لازم نیست هر موجی کل روزت رو ببَره.
کمتر حدس بزن و بیشتر حرف بزن، ذهن تو معمولاً سناریوهای اشتباهی میسازه.
دلِ نرم داری، ولی یادت باشه هرکی آروم حرف میزنه لزوماً امن نیست.
گری، همیشه میخوای قویترین نسخهات دیده بشه، ولی یه کم آسیبپذیری هم از اقتدارت کم نمیکنه.
حواست باشه غرور تو رو از آدمایی که واقعاً خیرتو میخوان جدا نکنه.
تو گرم و وفاداری، فقط انرژیتو پای کسی بریز که لیاقت نورِ مستقیمتو داره.
یوجین، انقدر دنبال بینقصی نگرد که خودت رو از نفس بندازی، جهان با ایراداش کار میکنه.
کمتر تحلیل کن و بیشتر زندگی کن، همه چیز لازم نیست دلیل داشته باشه.
حرفت همیشه منطقیه، فقط یادت باشه آدمها همیشه منطق نمیفهمن؛ مهربونیتو خرجشون کن، نه کمالطلبیتو.
پلانکتون، این همه دنبال تعادل میگردی که آخرش خودت وسط همون ترازو له میشی؛ یه طرفو انتخاب کن، دنیا تموم نمیشه.
دلرحمیات قشنگه ولی نذار هر آدمی ازش برقصد؛ مرز داشتن جرم نیست.
تو وقتی خودت رو جدی بگیری، بقیه هم میفهمن با چه وزنی طرفن.
پرچ، عمق تو قشنگه تا وقتی که خودت توش غرق نشی؛ یه کم از فکرای تیره فاصله بگیر تا نفست تازه شه.
همه چیزو لازم نیست پنهان کنی، بعضی احساسات وقتی گفته میشن سبکتر میشن.
تو شدید و واقعیای، فقط حواست باشه هرکی ظرفیت آتیش زیر آب تو رو نداره.