وقتی فرعون دستور می دهد که فرزندان پسری که به دنیا می آیند کشته شوند؛ مادر موسی حتماً برای زنده ماندن فرزندش دعا می کند و احتمالا پیشنهاد ما این است که خدایا مأموران فرعون او را نبینند و این راه حل عالی است. اما به او وحی می شود اگر از کشته شدن پسرت می‌ترسی، او را در رودخانه بینداز و رهایش کن! و بعد هم خدا دقیقا او را دو دستی تقدیم قاتلانش می کند این مسیر اجابت دعای مادر موسی است! طوری که آزادانه در آغوش مادرش بزرگ شود. چگونه می شود در مسیر اجابت برنگشت و تا آخر رفت؟ تا بهترین تقدیر ؟

خدایا ما همه هیچیم و همه تویی #لیطمئن_قلبي

إنّه لجهادْ نصرٌ أو إسْتِشهادْ #شهید_اسمائیل_هنیه

🏴 لأجلکِ یا بهیةَ المساکن و یا زهرة المدائن! یا قدس...! #اسماعیل_هنیه

و مَن عشقته كانت عليَّ ديّته

تویی پاسخ استغاثه‌ها و أمن یجیب‌ها، تویی قوت قلب‌های مضطر و مچاله شده. تویی بشارت‌ جان‌های خسته و منتقم خون‌های به ناحق ریخته شده...

هر کی نداره چاره........

یا رقیه یا رقیه

حی علی کربلا مقصدنا فلسطین....

#مرگ اگاهی #اقا مرتضی

با آوای اولش قضاوتش نکنید...

برای شب‌های روشن طریق العلما. برای مـا که هم‌گـام با شهـدا، به سوی سید و سالار شهیدان می‌رویم. یا فالـق الاصبـاح! ما را در راهی که این‌چنین عاشقانه در پیش گرفته‌ایم، یاری فرمــا...

برای لحظاتی در پیش چشم‌های روشن ماه در جاده ایستادم و عباس‌ ابن علی علیه‌السلام را از دور زیارت کردم. یک فراز توجه‌م را جلب کرد: «أَشْهَدُ أَنَّكَ لَمْ تَهِنْ وَلَمْ تَنْكُلْ، وَأَنَّكَ مَضَيْتَ عَلىٰ بَصِيرَةٍ مِنْ أَمْرِكَ» یعنی گواهی می‌دهم که تو سستی نورزیدی، باز نایستادی و بر آگاهی از کارت از دنیا رفتی.  و چقدر قشنگه که آوازه‌ی حیات انسان اینطور باشه هزاران‌بار عزم، سرسختی و آگاهی از موقعیت را - آن‌چنان که عباسِ علی زندگی کرد و گواه تاریخ شد - برای خودم و همه‌ دعا میکنم.

نشستم روی کابینت تا قارچ‌ها را از دستش نجات دهم. چسبید به پایم که بیاید بالا. قارچ کوچکی برداشتم و سمتش گرفتم. مشغول شد و در حین تلاش برای پوست کردنش، زمزمه می‌کرد: «ابی عبدالله». #ابلی_ابلا #علی_مولا

همه اش فکر میکنم در مسیریم و در دلم این نجوا مدام در حال تکراره...

ای صفای قلب زارم هرچه دارم از تو دارم #حاج_علی_ملائکه

پرده بالا رفت و دیدم هست و نیست راستی نا دیدنی ها دیدنی ست

بلاتکلیفی، شب و یه من که مونده رو دستم.

میدانی تو... #علیرضا_قربانی

السَّلامُ عَلَيْكَ يا فَرَجَ المَلْهُوفِين سلام بر تو ای گشایش دریچه‌های اندوهگین قلب. في زيارة الإمام الحسن بن عليٍّ العسكريّ

یا وعدنا الصادق یا صادق الوعده

تازگی متوجه شدم که روایت‌های تاریخی وجود دارد که در هنگام ورود پیامبر اکرم به مدینه، زنان این شعر را زمزمه می‌کردند. أم‌کلثوم، خواننده‌ی شهیر مصری نیز این شعر را با صدایش ماندگار کرده. خواننده زن‌ است. کیفیت صوت هم عالی نیست.

مُحَمَّدٌ ذِکْــــرُهُ رَوْحٌ لِأنْـــفُــسَـنـا مُحَمَّدٌ زیـنَـة دُنْیـــا وَ بَـهْـجَتُــهـا مُحَمَّدٌ کاشِـفُ غُمّٰاتِ وَ الظُلَمـي

بگذارید شب بماند برای مرور. مرورِ دلهای ترسان از خدا. دلهایی که جز او از هر تعلقی منصرف شده بودند. دلهایی که شب‌ها چون طفلی بی دست‌و‌پا به کرنش در مقابل او در می‌آمدند و‌ روزها رعشه به جان کفار می‌انداختند. بگذارید شب برای مرور این چیزها بماند.

مردان خدا پردهٔ پندار دریدند یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند هر دست که دادند از آن دست گرفتند هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند یک طایفه را بهر مکافات سرشتند یک سلسله را بهر ملاقات گزیدند یک فرقه به عشرت در کاشانه گشادند یک زمره به حسرت سر انگشت گزیدند جمعی به در پیر خرابات خرابند قومی به بر شیخ مناجات مریدند یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند فریاد که در رهگذر آدم خاکی بس دانه فشاندند و بسی دام تنیدند همت طلب از باطن پیران سحرخیز زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند زنهار مزن دست به دامان گروهی کز حق ببریدند و به باطل گرویدند چون خلق درآیند به بازار حقیقت ترسم نفروشند متاعی که خریدند کوتاه نظر غافل از آن سرو بلند است کاین جامه به اندازهٔ هر کس نبریدند مرغان نظرباز سبک‌سیر فروغی از دام گه خاک بر افلاک پریدند #فروغی_بسطامی #همایون_شجریان