روز میلاد حضرت اباعبدالله الحسین علیهالصّلاةوالسّلام روز باعظمتی است...
به فرمایش مرحوم آقای حاج میرزا جواد آقای تبریزی ملکی «عالمِ فقیهِ عارفِ بزرگوار» عظمت روز سوّم شعبان را باید بهعنوان پرتوی از عظمت حسینبنعلی بهحساب آورد و بهشمار آورد روز بزرگی است...
در این روز کسی متولد شد که سرنوشت اسلام به او به حرکت او به قیام او، به فداکاری او به اخلاص او بسته بود...
این بزرگوار در تاریخ بشریّت، یک حرکتی را که نظیر و شبیهی ندارد ارائهی به تاریخ کرد و در مقابل چشم بشریّت گذاشت که هرگز فراموش نخواهد شد.»
#حضرت_آقا
۱۳۹۲/۳/۲۲
اَوَّابٌ
گاهی رنج و زحمتِ زنده نگهداشتن خون شهید، از خود شهادت کمتر نیست. رنج سی ساله امام سجّاد علیه الصّلاة والسّلام و رنج چندین ساله زینب کبری علیهاسلام از این قبیل است. رنج بردند تا توانستند این خون را نگه بدارند. بعد از آن هم همه ائمّه علیهم السّلام تا دوران غیبت ، این رنج را متحمّل شدند. امروز، ما چنین وظیفهای داریم. البته شرایط امروز، با آن روز متفاوت است.
#حضرت_آقا
۱۳۷۶/۰۲/۱۷
اَوَّابٌ
امام حسین در دوران کودکى محبوب پیامبر بود. خود او هم پیامبر را بىنهایت دوست مىداشت شش هفت ساله بود که پیامبر از دنیا رفت.
چهرهى پیامبر، به صورت خاطرهى بىزوالى در ذهن امام حسین مانده است و عشق به پیامبر در دل او هست.
بعد خداى متعال، علىاکبر را به امام حسین مىدهد وقتى این جوان کمى بزرگ مىشود یا به حد بلوغ مىرسد. مىبیند که چهره درست چهرهى پیامبر است همان قیافهاى که این قدر به او علاقه داشت و این قدر عاشق او بود حالا این به جد خودش شبیه شده است. حرف مىزند صدا شبیه صداى پیامبر است حرف زدن شبیه حرف زدن پیامبر است اخلاق شبیه اخلاق پیامبر است همان بزرگوارى همان کرم و همان شرف.
✏️بعد اینگونه مىفرماید: «کنا اذا اشتقنا الى نبیک نظرنا الیه»؛ هر وقت که دلمان براى پیامبر تنگ مىشد، به این جوان نگاه مىکردیم.
#حضرت_آقا
۱۳٧٧/٢/١٧
اَوَّابٌ