عکسهاے زیرخاکے
دست خط "پروین اعتصامی"؛ شعری که برای سنگ قبر خودش سروده است اینکه خاک سیهش بالین است اختر چرخ ادب
🌺 به فراخور سالروز تولد🌺
#پروین_اعتصامی✨
(زاده ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ در تبریز – درگذشته ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ درتهران) شاعر ایرانی بود که از وی به عنوان «مشهورترین شاعر زن ایران» یاد شده است. اعتصامی ازکودکی فارسی،انگلیسی و عربی را نزد پدرش آموخت و از همان کودکی تحت نظر پدرش و استادانی چون"دهخدا"و"ملک الشعرای بهار"سرودن شعر را آغاز کرد. پدر وی یوسف اعتصامی، از شاعران و مترجمان معاصر ایرانی بود که در شکلگیری زندگی هنری پروین و کشف استعداد و گرایش وی به سرودن شعر نقش مهمی داشت.او در بیست و هشت سالگی ازدواج کردامابه دلیل اختلاف فکری با همسرش، از او جدا شد. پروین بعد از جدایی از همسرش مدتی در کتابخانهٔ دانشسرای عالی، به شغل کتابداری مشغول بود. پروین قبل از دومین نوبت چاپ دیوان اشعارش، بر اثر بیماری حصبه در سن سی وپنج سالگی درتهران درگذشت ودرشهرستان قم،ودر آرامگاه خانوادگیاش، به خاک سپرده شد. زادروزپروین اعتصامی،(بیست و پنجم اسفندماه)
، به عنوان «روز بزرگداشت پروین اعتصامی» نام گذاری شده است.
🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂
🌺به استقبال بهار با شعرای نامی ایران🌺
به لاله نرگس مخمور گفت وقت سحر
كه هر كه در صف باغ است صاحب هنریست
بنفشه مژدهی نوروز میدهد ما را
شكوفه را ز خزان وز مهرگان خبریست
بجز رخ تو كه زیب و فرش ز خون دل است
بهر رخی كه درین منظر است زیب و فریست
جواب داد كه من نیز صاحب هنرم
درین صحیفه ز من نیز نقشی و اثریست
میان آتشم و هیچگاه نمیسوزم
همان بر سرم از جور آسمان شرریست
علامت خطر است این قبای خون آلود
هر آنكه در ره هستی است در ره خطریست
بریخت خون من و نوبت تو نیز رسد
بدست رهزن گیتی هماره نیشتریست
خوش است اگر گل امروز خوش بود فردا
ولی میان ز شب تا سحر گهان اگریست
از آن، زمانه بما ایستادگی آموخت
كه تا ز پای نیفتیم، تا كه پا و سریست
یكی نظر به گل افكند و دیگری بگیاه
ز خوب و ز شب چه منظور، هر كه را نظریست
نه هر نسیم كه اینجاست بر تو میگذرد
صبا صباست، بهر سبزه و گلشن گذریست
میان لاله و نرگس چه فرق، هر دو خوشند
كه گل بطرف چمن هر چه هست عشوهگریست
تو غرق سیم و زر و من ز خون دل رنگین
بفقر خلق چه خندی، تو را كه سیم و زریست
ز آب چشمه و باران نمیشود خاموش
كه آتشی كه در اینجاست آتش جگریست
هنر نمای نبودم بدین هنرمندی
سخن حدیث دگر، كار قصه دگریست
گل از بساط چمن تنگدل نخواهد رفت
بدان دلیل كه مهمان شامی و سحریست
تو روی سخت قضا و قدر ندیدستی
هنوز آنچه تو را مینماید آستریست
از آن، دراز نكردم سخن درین معنی
كه كار زندگی لاله كار مختصریست
خوش آنكه نام نكوئی بیادگار گذاشت
كه عمر بی ثمر نیك، عمر بی ثمریست
كسیكه در طلب نام نیك رنج كشید
اگر چه نام و نشانیش نیست، ناموریست🌹✋
📺 گروه واتساپ عکسهاے زیرخاکے ۱ 😊
https://chat.whatsapp.com/Fx3SaURZyl904kbhkYzShq