💠 تک خوری ممنوع 🔺#حضرت_داوود(ع) تنهایی به صحرا میرفت. خداوند به او وحی کرد: چرا تنهایی به سمت ما می آیی و تو را تنها میبینم؟ 🔸داوود گفت: اشتیاقم به دیدار تو آنقدر زیاد شده که میان من و بندگانت را فاصله انداخته لذا به تنهایی به سراغ تو آمده ام. 🔸خداوند به او وحی کرد: داوود! به سوی #مردم خود بازگرد، اگر بتوانی دست یک #بنده_فراری از من را در دستم بگذاری، اگر بتوانی یک #گنهکار را با من آشتی بدهی، این چیزی است که تو را #ماندگار خواهد کرد، این چیزی است که من از تو میخواهم. ➕#کلید_واژه: «فَإِنَّكَ إن تَأتِني بِعَبدٍ آبِقٍ اثبِتكَ في اللَّوحِ جَميلا» 📌پ.ن: خیلی وقت ها خواستیم خودمان به تنهایی #تک_خوری کنیم، فقط به فکر خود بودیم و مردم را مانع رشدمان دانستیم، همانگونه که انگار داوود هم مردم را مانع #رشد خود میدانست پیامبر اکرم(ع) آنقدر دلسوز #هدایت و دستگیری از مردم بود که گاهی خداوند در قرآن به ایشان تشر میزند که دیگر بس است، خود را برای هدایت مردم هلاک کردی: «لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِين (شعرا:3)» گويى مى‌خواهى جان خود را از شدّت اندوه از دست دهى بخاطر اينکه آنها ايمان نمى‌آورند! آیا ما هم اینچنین هستیم؟ چقدر توانستیم دست بندگان فراری را به دست خدا دهیم و آنها را وصل به #حسین(ع) کنیم؟ اصلا برا این کار، #احساس_وظیفه میکنیم؟ حاضریم سختی آن را به جان خریده و کمی کمتر به خود پرداخته ولی بیشتر برای دیگران وقت بگذاریم؟ حقیقتا کار سختی است، خود را وقف دیگران کردن، هرچند که اساسا بخشی از رشد فردی ما، در گرو همین دغدغه هاست... 📍آیات و روایات اجتماعی|عضو شوید📍